Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Σε λάθος τόπο και με λάθος πρόσωπα αναζητείται λύση στο ελληνικό δημόσιο χρέος. Η κυβέρνηση καλλιέργησε αρχικά υψηλές προσδοκίες για τη συνάντηση στην Ουάσιγκτον με την Κριστίν Λαγκάρντ την ερχόμενη Κυριακή, στην οποία θα συμμετάσχουν ο ΥΠΟΙΚ Γκίκας Χαρδούβελης, ο διοικητής της ΤτΕ Ι. Στουρνάρας και ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Στ. Παπασταύρου.
Ομως οι θέσεις της κας Λαγκάρντ και του ΔΝΤ είναι δεδομένες και τόσο προχωρημένες, με τις οποίες διαφωνεί ακόμη και η ελληνική κυβέρνηση.
Οι προβλέψεις του ΔΝΤ, που ενσωματώνονται και στην τελευταία του έκθεση, δείχνουν ότι το ελληνικό χρέος κινείται εκτός τροχιάς βιωσιμότητας, με βάση τα όρια που τέθηκαν το Νοέμβριο του 2012, δηλαδή δεν θα μειωθεί στο 124% του ΑΕΠ το 2020 και στο 120% το έτος 2022.
Στελέχη του Ταμείου, δε, έχουν δηλώσει πως απαιτούνται δραστικές λύσεις από τους εταίρους της Ευρωζώνης. Ασφαλώς και θυμόμαστε την αποκάλυψη που έκανε τον περασμένο Ιανουάριο ο πρώην ΥΠΟΙΚ και νυν διοικητής της ΤτΕ Ι. Στουρνάρας στους «FT».
Οπως ανέφερε, η κα Λαγκάρντ και ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Ελλάδα Πολ Τόμσεν του είπαν να συνταχθεί με τη θέση τους, για το «κούρεμα» των δανείων του επίσημου τομέα. Εκείνος ενημέρωσε σχετικά το Γερμανό ΥΠΟΙΚ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος του απάντησε: «Γιάννη, ξέχασέ το». Και το ξεχάσαμε.
Τι απαντά σήμερα η ελληνική κυβέρνηση; Πως το χρέος δεν χρειάζεται «κούρεμα», είναι βιώσιμο και η Ελλάδα μπορεί να το εξυπηρετήσει.
Ενδεχομένως να αποτελεί τακτική κίνηση, αλλά φρονιμότερο θα ήταν να μη λέει τίποτα και να χρησιμοποιεί την άποψη του ΔΝΤ ως ισχυρό επιχείρημα. Αρκούσε μια δήλωση πως περιμένουμε την υλοποίηση της δέσμευσης των εταίρων για την απομείωση του χρέους, που ανέλαβαν το Νοέμβριο του 2012, χωρίς να φωνάζουμε πως δεν θέλουμε «κούρεμα».
Οχι να φτάνουμε στο άλλο άκρο και να υποστηρίζουμε πως δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση σε ένα δημόσιο χρέος που φτάνει στο 175% του ΑΕΠ, σε μια χώρα που βρίσκεται ακόμη σε ύφεση. Και εάν δεν θέλουμε «κούρεμα» ή δραστικές λύσεις, αυτό σημαίνει πως κάποιοι στην κυβέρνηση εκτιμούν πως ο ελληνικός προϋπολογισμός θα παράγει κάθε χρόνο, από το 2016 και μετά, πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 9, 10 και 11 δισ. ευρώ.
Αυτά προβλέπει το σενάριο βιωσιμότητας. Είναι εφικτά τα συγκεκριμένα πλεονάσματα; Βεβαίως, εάν μονιμοποιηθούν οι φόροι τύπου ΕΝΦΙΑ, οι έκτακτες εισφορές, η φορολογία από το πρώτο ευρώ και εισοδημάτων κάτω από τα όρια της φτώχειας ή εφευρεθούν και άλλοι.
Κοντολογίς, η κυβέρνηση οφείλει να αναδιαμορφώσει τη στάση της για ένα ζήτημα που αφορά πολλές από τις επόμενες γενιές και με σύμμαχο το ΔΝΤ να πείσει το Βερολίνο.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
