Η οικονομική ανάπτυξη δεν θα επιστρέψει πλήρως στην Ευρώπη μέχρι να υποχωρήσουν τα συνολικά επίπεδα του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους, δήλωσε πριν από λίγο καιρό ο αρμόδιος επίτροπος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν.
Η εκτίμηση αυτή για τη σχέση του χρέους με την οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη ισχύει πολύ περισσότερο για την Ελλάδα, το δημόσιο χρέος της οποίας είναι δυσθεώρητο, με τη χώρα μας να κατέχει τα πρωτεία στην Ευρωζώνη. Για την επίλυση του προβλήματος του χρέους είναι σαφές πλέον ότι δεν είναι επαρκές το ισχύον πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο κι αν αυξηθούν οι φόροι και μειωθούν οι δαπάνες. Οικονομολόγοι και διεθνείς Οργανισμοί εκτιμούν σε μελέτες τους ότι θα ήταν προτιμότερο η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους να είχε γίνει νωρίτερα.
Παράλληλα, αφήνουν να εννοηθεί ότι ο επίσημος τομέας -δηλαδή οι χώρες που έχουν δανείσει την Ελλάδα- θα πρέπει να αντιληφθεί πως το χρέος δεν είναι βιώσιμο και είναι αδύνατο χωρίς παρεμβάσεις να μειωθεί κάτω από 120% ως ποσοστό του ΑΕΠ σε επτά χρόνια. Δεδομένων των γενικότερων εξελίξεων στην Ευρώπη και εν όψει των ευρωεκλογών, η αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του χρέους αναμένεται να γίνει μετά το Μάιο.
Εάν η Ελλάδα προχωρούσε άμεσα, ταυτόχρονα με την εφαρμογή του πρώτου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, σε ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους της, θα ήταν σε θέση να σταματήσει την απειλητική του διόγκωση. Θα μπορούσε να είχε μειώσει τους φόρους αντί να τους αυξήσει. Θα μπορούσε να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για την πραγματοποίηση επενδύσεων, οι οποίες είναι απαραίτητες προκειμένου να τεθεί σε εκκίνηση η οικονομία. Τα ελληνικά οικονομικά και χρηματοδοτικά προγράμματα έχουν επανειλημμένα αποτύχει επειδή προσπάθησαν να καταστήσουν το χρέος βιώσιμο σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα και όχι άμεσα, όπως οι επενδυτές επιθυμούν.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να είναι διδακτικά για το μέλλον, όμως το ερώτημα παραμένει και αφορά τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας θα μπορέσει να ξεφύγει από το βρόχο του χρέους, που δεν την αφήνει να αναπνεύσει και να εισέλθει σε τροχιά ανάπτυξης. Πολλοί ελπίζουν ότι κάτι θα γίνει έστω και με την επιβολή ενός ακόμη προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά μετά τις ευρωεκλογές. Ενα πρόγραμμα το οποίο θα μοιάζει με το σημερινό ως προς την έκταση των διαρθρωτικών αλλαγών, αλλά και των δεσμεύσεων, που πρέπει να γίνουν.
Στις Βρυξέλλες, στο μεταξύ, έχουν αρχίσει να δρομολογούν τα επόμενα βήματα που θα οδηγήσουν μακροπρόθεσμα σε μια οικονομική ένωση, τα οποία περιλαμβάνουν την αμοιβαιοποίηση του χρέους, τη δημιουργία ενός «υπουργείου Οικονομικών» και τη σύνταξη προϋπολογισμού της Ευρωζώνης. Για την αμοιβαιοποίηση του χρέους, θέμα που ενδιαφέρει και την Ελλάδα, τα σχετικά πορίσματα αναμένονται πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Η Ελλάδα όμως δεν μπορεί να περιμένει.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΑΚΟΥΤΣΗΣ - [email protected]
