«H κατάσταση παραμένει πολύ δύσκολη για τους Ελληνες πολίτες, ιδίως με το δραματικά υψηλό αριθμό των ανέργων» παραδέχτηκε χθες ο αρμόδιος επίτροπος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Ολι Ρεν.
Πρόκειται για μια διαπίστωση η οποία συχνά ακούγεται από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, όμως όταν έρχεται η στιγμή να ληφθούν αποφάσεις που θα αρχίσουν σιγά σιγά να αντιστρέφουν την αρνητική κατάσταση για τους Ελληνες πολίτες, τότε κωφεύουν ή συνιστούν νέα δημοσιονομικά μέτρα τα οποία οδηγούν σε περαιτέρω αφαίμαξη του διαθέσιμου εισοδήματος.
Μάλιστα, χθες κοινοτικοί παράγοντες ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικοί, καθώς -εκτός από μέτρα 2 δισ. ευρώ- που επιμένουν ότι χρειάζεται η χώρα για το 2014, μετέφεραν και τη δυσφορία ορισμένων χωρών-μελών «για το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση προς τα έξω, αποκλείοντας τη λήψη νέων μέτρων».
Είναι γνωστό ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση σε συνδυασμό και με τις επιπτώσεις του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου ύφεση στη χώρα μας. Και η λήψη νέων μέτρων που προτείνουν οι εταίροι θα βυθίσει την οικονομία μας σε αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης και το 2014.
Το 2013 είναι ο έκτος χρόνος της ύφεσης, η οποία ξεκίνησε το 2008 και προκάλεσε μεγάλη πτώση της απασχόλησης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η απώλεια χιλιάδων θέσεων απασχόλησης ώθησε το ποσοστό της ανεργίας σε ιστορικώς υψηλά επίπεδα, κοντά στο 30%, ενώ δυσθεώρητη είναι η ανεργία στους νέους. Και όπως λένε και οι πολιτικοί, «με αυτά τα ποσοστά ανεργίας, κυρίως στους νέους, δεν υπάρχει μέλλον».
Εχει ειπωθεί και από την Τράπεζα της Ελλάδος και από άλλους φορείς ότι η πρωτοφανής σε διάρκεια και ένταση κρίση έχει πολλαπλές επιπτώσεις σε όλες τις εκφάνσεις της οικονομικής ζωής μιας χώρας.
Πρώτον, μειώνει το κατά κεφαλήν εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο, όπως διεφάνη και από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που ανακοινώθηκαν πριν από λίγες μέρες.
Δεύτερον, απαξιώνει το ανθρώπινο κεφάλαιο και το πάγιο παραγωγικό δυναμικό της χώρας.
Τρίτον, συρρικνώνει την αποταμίευση και συνεπώς και την καταθετική βάση των τραπεζών, περιορίζοντας τη ρευστότητα.
Τέταρτον, η ύφεση ακόμη συντηρεί την αβεβαιότητα και αποθαρρύνει επενδυτικές πρωτοβουλίες που είναι αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε προκειμένου να δημιουργηθούν οι βάσεις για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Πέμπτον, η ύφεση δυσχεραίνει τη δημοσιονομική προσαρμογή, καθώς η πτώση των εισοδημάτων μειώνει τα έσοδα. Ετσι τροφοδοτεί το φαύλο κύκλο ελλειμμάτων - ύφεσης που οδηγεί σε συνεχείς αναθεωρήσεις των στόχων για το έλλειμμα και το χρέος οι οποίες υποσκάπτουν την αξιοπιστία του προγράμματος.
Αυτό το οποίο επείγει αυτή την περίοδο είναι διαμόρφωση συνθηκών για την ανάπτυξη της οικονομίας που δεν μπορεί να γίνει με την επίκληση των λαθών, αλλά με ένα νέο προγραμματισμό, χωρίς τυμπανοκρουσίες και υπερβολές, με συστηματική προσπάθεια και στήριξη από την πλευρά των εταίρων μας, για «να βελτιωθεί η κατάσταση των Ελλήνων».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΑΚΟΥΤΣΗΣ - [email protected]
