Λίγες ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι προσδοκίες για κάποιο θετικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα, όσον αφορά την αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, είναι περιορισμένες.
Βεβαίως, θα υπάρξουν συζητήσεις, θα ακουστούν και πάλι από τους εταίρους καλά λόγια για την πορεία του προγράμματος, αλλά στο διά ταύτα τα ζέοντα θέματα θα παραπεμφθούν στην τρόικα.
Οπως συμβαίνει, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια. Η Σύνοδος Κορυφής πραγματοποιείται σε μια περίοδο κατά την οποία δεν έχει ξεκαθαρίσει πλήρως το πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής που θα ακολουθήσει η ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης, η Γερμανία, καθώς ακόμη δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός αναμένεται να παρουσιάσει στη Σύνοδο τα στοιχεία για την πορεία του οικονομικού προγράμματος, από τα οποία προκύπτει σχετική βελτίωση των μεγεθών και θα επικαλεστεί και την πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα το 2013, όπως αναγράφεται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν ένα από τα προαπαιτούμενα, που όμως δεν φαίνεται αρκετό για να επιλυθούν τα άλλα και δυσκολότερα προβλήματα της οικονομίας, μεταξύ των οποίων και η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους.
Η τρόικα ζητεί νέα μέτρα. Η κυβέρνηση, προς το παρόν, αρνείται, καθώς ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι, πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί, που μπορούν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Θα υποσχεθεί τη συνέχιση των διαρθρωτικών αλλαγών, χωρίς μέτρα, που δεν φαίνεται ότι «συγκινεί» ιδιαίτερα την τρόικα. Μπορεί οι ξένοι να έχουν και δίκιο σ’ ένα βαθμό.
Η αποφασιστικότητα των ελληνικών αρχών για την έγκαιρη και απαρέγκλιτη υλοποίηση των μέτρων και των μεταρρυθμίσεων δεν ήταν πάντοτε ορατή. Αντίθετα συχνά υπήρξαν καθυστερήσεις, υπαναχωρήσεις, αναβολές, αποδυνάμωση μέτρων και αμφισημίες.
Η ψήφιση μέτρων τα οποία στη συνέχεια δεν υλοποιούνται ή αναβάλλονται ή αποδυναμώνονται δημιουργεί αβεβαιότητα και αρνητικές προσδοκίες.
Οι μεταρρυθμίσεις που συνοδεύουν μια δημοσιονομική προσαρμογή έχουν πολύ μεγάλη σημασία, καθώς είναι δυνατόν να συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση των αρνητικών μακροοικονομικών επιπτώσεων της προσαρμογής και στην ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές στοχεύουν στη διόρθωση των υφιστάμενων αγκυλώσεων και στρεβλώσεων στην οικονομία και διευκολύνουν τη μετακίνηση και αναδιάταξη των συντελεστών παραγωγής, την καλύτερη και ταχύτερη προσαρμογή της οικονομίας στις νέες συνθήκες που διαμορφώνει μια μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή.
Η κυβέρνηση έχει ένα επιχείρημα το οποίο θα πρέπει να επικαλεστεί και αφορά τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν πέρυσι οι εταίροι μας έναντι της χώρας, να τη στηρίξουν. Μπορεί ακόμη να υπενθυμίσει την ομολογία που έγινε από κορυφαίους παράγοντες της τρόικας, για σφάλματα στο σχεδιασμό του προγράμματος που προκάλεσαν εκτροχιασμό.
Η παροχή βοήθειας είναι πράξη αλληλεγγύης και συνέπειας από τους εταίρους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΑΚΟΥΤΣΗΣ - [email protected]
