Τέσσερις θέσεις υψηλότερα βρέθηκε η Ελλάδα στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας, που εκδίδει κάθε χρόνο το παγκοσμίου φήμης business school της Λωζάνης IMD, όπως ανακοίνωσε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ).
Συγκεκριμένα, η χώρα μας κατέλαβε το 2013 την 54η θέση στην Παγκόσμια Κατάταξη Ανταγωνιστικότητας μεταξύ των 60 χωρών που μελετώνται από το διεθνές ινστιτούτο, σημειώνοντας άνοδο κατά τέσσερις θέσεις σε σχέση με την περυσινή της κατάταξη.
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο ΣΒΒΕ, η άνοδος της Ελλάδας θεωρείται αναμενόμενη, εξαιτίας των προσπαθειών δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας και της εφαρμογής του μεταρρυθμιστικού προγράμματος, με άξονα τις αποκρατικοποιήσεις, τη μείωση του δημόσιου τομέα και τη βελτίωση της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό.
Παρ’ όλα αυτά, στη συνολική κατάταξη η κατηγορία δεικτών «Επιχειρηματική Αποτελεσματικότητα» είναι αυτή που εισφέρει τα μέγιστα στη βελτίωση της κατάταξης της χώρας μας κατά τέσσερις θέσεις. Συγκεκριμένα, στην ιδιαίτερη κατάταξη της «Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας» παρουσιάστηκε η μεγαλύτερη βελτίωση και φέτος η χώρα μας βρίσκεται στην 47η θέση από την 56η στην οποία βρισκόταν το 2012, «γεγονός που τονίζει τη θετική συνεισφορά των προσπαθειών του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, η χώρα μας να κρατηθεί όρθια κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης».
Σύμφωνα με τη μεθοδολογία του IMD, η συνολική κατάταξη μιας χώρας, μεταξύ των 60 χωρών που συμμετέχουν στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας, είναι αποτέλεσμα της σύνθεσης των επιδόσεων που αυτή επιτυγχάνει στις τέσσερις επιμέρους κατηγορίες δεικτών, και συγκεκριμένα: στην «Οικονομική Αποδοτικότητα», στην «Κυβερνητική Αποτελεσματικότητα», στην «Επιχειρηματική Αποτελεσματικότητα», και, στις «Υποδομές».
IMD
Στις επιμέρους κατηγορίες δεικτών η κατάταξη της Ελλάδας το 2013 σε σχέση με το 2012 είναι η ακόλουθη:
-
στον τομέα της «Οικονομικής Αποδοτικότητας», η χώρα μας απώλεσε για το 2013 μια θέση και από την 58η θέση του 2013 βρίσκεται πλέον στην 59η, δηλαδή είναι προτελευταία στην παγκόσμια κατάταξη. Πρόκειται για τη χειρότερη θέση που κατείχε ποτέ η χώρα μας στον τομέα της «οικονομικής αποδοτικότητας» από το 1999.
-
στον τομέα της «Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας», η Ελλάδα βελτίωσε τη θέση της κατά δυο (2) και από την 58η το 2012, βρίσκεται πλέον στην 56η, δηλαδή στην τελευταία πεντάδα χωρών παγκοσμίως.
-
στον τομέα της «Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας», η θέση της χώρας μας βελτιώθηκε κατά εννέα (9) θέσεις και από την 56η το 2012 βρίσκεται πλέον στην 47η για το 2013, και,
-
στον τομέα των «Υποδομών», η θέση της Ελλάδας επιδεινώθηκε κατά μια (1) θέση, καταλαμβάνοντας για το 2013 την 35η θέση, από την 34η που κατείχε το 2012.
«Το πράγματι ενθαρρυντικό μήνυμα από τα εφετινά αποτελέσματα της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας του IMD, πρέπει να αποτελέσει αφορμή για την αναστροφή του αρνητικού διεθνούς κλίματος απέναντι στη χώρα μας. Πρέπει όμως ταυτόχρονα να γίνει κατανοητό στο εγχώριο περιβάλλον, ότι μόνο με την εντατικοποίηση της υλοποίησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μπορεί η χώρα μας να ανακτήσει τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα και να τοποθετηθεί εκ νέου στην οικογένεια των ανεπτυγμένων και νοικοκυρεμένων χωρών», σχολίασε ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Νικόλαος Πέντζος.
ΗΠΑ, Ελβετία και Χονγκ Κονγκ οι πιο ανταγωνιστικές χώρες
Για το 2013, οι τρεις πιο ανταγωνιστικές χώρες παγκοσμίως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ) (1η θέση), η Ελβετία (2η θέση) και το Χονγκ – Κονγκ (3η θέση).
Οι ΗΠΑ επανακάμπτουν στην 1η θέση της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας, μετά από την καθήλωσή τους για τρία χρόνια στην 2η θέση, επανερχόμενες ξανά στο επίκεντρο της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας εξαιτίας της μοναδικής οικονομικής τους δύναμης, του δυναμισμού των επιχειρήσεών τους και της ικανότητάς τους να καινοτομούν.
Όσον αφορά στην Ευρώπη, οι πλέον ανταγωνιστικές οικονομίες για το 2013, είναι κατά σειρά: η Ελβετία (στην 2η θέση), η Σουηδία (στην 4η θέση), η Νορβηγία (στην 6η θέση) και η Γερμανία (στην 9η θέση), οι οποίες έχουν ως βασικά ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα τις εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων και τη δημοσιονομική πειθαρχία.
