του Ole Hansen
Επικεφαλής Στρατηγικής Εμπορευμάτων στη Saxo Bank
Μετά από τρεις συνεχόμενες εβδομάδες κερδών στα εμπορεύματα, την περασμένη εβδομάδα τα κέρδη αντικαταστάθηκαν από απώλειες. Το USD, που υποχωρούσε από τον Απρίλιο, ανέκαμψε και οι επιπτώσεις έγιναν αισθητές σχεδόν σε όλους τους κλάδους εμπορευμάτων. Αν και οι μεμονωμένες ειδήσεις σχετικά με κάθε κλάδο είναι σημαντικές, η συνολική κατεύθυνση της αγοράς –όπως φαίνεται και από το ακόλουθο διάγραμμα– εξακολουθεί να εξαρτάται από την πορεία του δολαρίου.
Αυτό προφανώς εγείρει το ερώτημα πώς θα κινηθεί το δολάριο εφεξής. Προκειμένου να το απαντήσουμε, παρακολουθούμε στενά δύο επίπεδα.
Το όριο στήριξης στο 1,1050 για το EURUSD και το όριο αντίστασης στο 122 για το USDJPY αποτελούν τα δύο βασικά επίπεδα που πρέπει να ξεπεραστούν, προκειμένου το δολάριο να συνεχίσει το ράλι που ξεκίνησε πριν από ένα έτος περίπου. Εφόσον δεν συμβεί αυτό, βραχυπρόθεσμα τα εμπορεύματα θα συνεχίσουν να ενισχύονται.
Όλοι οι κλάδοι κατέγραψαν απώλειες, με επικεφαλής τα βιομηχανικά μέταλλα. Το νικέλιο σημείωσε πτώση μεγαλύτερη του 8%, ενώ ο χαλκός υποχώρησε περαιτέρω μετά από μια περίοδο σταθεροποίησης. Ο αγροτικός κλάδος επίσης υποχώρησε κατά την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς οι συζητήσεις για επιστροφή του El Nino συνέχισαν να συγκεντρώνουν την προσοχή.
Ο κλάδος των μαλακών (soft) εμπορευμάτων δέχθηκε πλήγμα, καθώς το ενδιαφέρον για τον καφέ και το βαμβάκι μειώθηκε λόγω της είδησης για αυξημένη προσφορά. Αυτές οι απώλειες αντιστάθμισαν πλήρως τα κέρδη από το κακάο, το οποίο ενισχύθηκε χάρη στις ανησυχίες για ενδεχόμενη μείωση της παραγωγής στην Γκάνα κατά 25%, λόγω της εμφάνισης κρουσμάτων μυκητίασης του μαύρου καρπού.
Ο κλάδος των σιτηρών παρουσίασε διακυμάνσεις, με τις διαφορετικές προοπτικές του σιταριού και της σόγιας να συγκεντρώνουν την προσοχή, μετά την υποχώρηση του δείκτη στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Ιανουάριο. Οι υπερβολικά υγρές συνθήκες στις ΗΠΑ και οι υπερβολικά ξηρές συνθήκες σε Ρωσία και Καναδά παρείχαν στήριξη στο σιτάρι, ενώ η σόγια υποχώρησε λόγω της πρόβλεψης για υψηλή σοδειά στη Νότια Αμερική.
Οι ειδήσεις για μείωση της παραγωγής και των αποθεμάτων στις ΗΠΑ, σε μια στιγμή όπου αναμένεται να ξεκινήσει η μεγαλύτερη περίοδος οδικών μετακινήσεων της τελευταίας δεκαετίας, αντέστρεψαν τις μαζικές πωλήσεις που οφείλονταν στο δυνατό δολάριο και έτσι, ο κλάδος της ενέργειας διατήρησε την πρόσφατη δύναμή του.
Η ένταση στη Μέση Ανατολή παρείχε επίσης στήριξη, αντισταθμίζοντας πλήρως την είδηση ότι βασικά μέλη του ΟΠΕΚ, όπως η Σαουδική Αραβία και το Ιράκ, συνεχίζουν να αυξάνουν την παραγωγή, ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο επιστροφής του ιρανικού πετρελαίου.
Τα πολύτιμα μέταλλα υποχώρησαν λόγω του δολαρίου, αλλά σταθεροποιήθηκαν γρήγορα με τη βοήθεια του χρυσού, ο οποίος κατάφερε να βρει στήριξη στα 1.200 USD/ ουγγιά (πρόκειται για το μέσο σημείο του εύρους που έχει επικρατήσει τους τελευταίους λίγους μήνες).
Ο χρυσός και τα άλλα πολύτιμα μέταλλα αναζητούν απεγνωσμένα κάποιον παράγοντα ή κάποιο γεγονός που θα δώσει νέα πνοή ζωής στον κλάδο. Εξετάζοντας τον χρυσό, τους τελευταίους λίγους μήνες έχουμε δει αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες και προς τις δύο κατευθύνσεις, καθώς η αβεβαιότητα σχετικά με τον χρόνο της πρώτης αύξησης των επιτοκίων στις ΗΠΑ, οι κινήσεις του δολαρίου και οι διακυμάνσεις στις αγορές ομολόγων εγκλωβίζουν τον χρυσό στα ίδια επίπεδα.
Η επενδυτική ζήτηση για διαπραγματεύσιμα προϊόντα μειώθηκε περαιτέρω αυτόν τον μήνα, καθώς οι επενδυτές εκμεταλλεύτηκαν την άνοδο στις αρχές Μαΐου για να μειώσουν την έκθεσή τους. Με τις συνολικές συμμετοχές να πλησιάζουν πάλι το χαμηλότερο επίπεδο της εξαετίας, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης έχει ήδη συντελεστεί, δεδομένης της αντίστασης που επέδειξαν οι υφιστάμενοι επενδυτές την τελευταία φορά που παρατηρήθηκε αντίστοιχο επίπεδο συμμετοχής τον Ιανουάριο.
Οι διαχειριστές κεφαλαίων –που συχνά δημιουργούν τις τάσεις– παραμένουν απογοητευμένοι και η καθαρή θέση αγοράς που διατηρούν στα ΣΜΕ πλησιάζει στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2013 – το έτος των μαζικών πωλήσεων.
Παρατηρείται μια σχετικά μεγάλη θέση πώλησης –τελευταία φορά καταγράφηκε στις 75.000 συναλλαγές– που δεν απέχει πολύ από το επίπεδο των 80.000 συναλλαγών. Από το 2013, έχουμε δει σε αρκετές περιστάσεις τον αριθμό των θέσεων πώλησης να σημειώνει κατακόρυφη πτώση μόλις επιτυγχανόταν το εν λόγω επίπεδο.
Με άλλα λόγια, οι κερδοσκοπικές θέσεις είναι πολύ λίγες, ειδικά για την προοπτική ανόδου, με αποτέλεσμα οι διαχειριστές κεφαλαίων να έχουν μεγάλα περιθώρια συμμετοχής σε περίπτωση που αλλάξει το συναίσθημα. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, πολλοί προτιμούν να τηρούν στάση αναμονής μέχρι να διασπαστεί το τρέχον εύρος των 1.170 USD/ ουγγιά έως 1.230 USD/ ουγγιά. Θεωρούμε πως η άνοδος αποτελεί τη μεγαλύτερη ευκαιρία μεταβολής.
Οι αγορές αργού πετρελαίου εξακολουθούν να κινούνται εντός εύρους, κοντά στο υψηλό πενταμήνου, μετά από την απόπειρα μαζικών πωλήσεων στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας, όταν απέτυχε η άνοδος του δολαρίου. Ωστόσο, η ανανεωμένη δύναμη του δολαρίου ενόψει του Σαββατοκύριακου οδήγησε σε έναν ακόμα γύρο ρευστοποίησης θέσεων αγοράς. Για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα, η έκθεση για τα αποθέματα των ΗΠΑ παρείχε στην αγορά την απαραίτητη στήριξη ώστε να δοκιμαστούν οι νέες θέσεις πώλησης και η τιμή του αργού πετρελαίου WTI επέστρεψε στα 60 USD/ βαρέλι –δηλαδή, στα επίπεδα διαπραγμάτευσης του τελευταίου μήνα.
Με καθυστερημένη ανταπόκριση στην απότομη μείωση των εξεδρών άντλησης στις ΗΠΑ από τον περασμένο Οκτώβριο, η παραγωγή αργού πετρελαίου πλέον έχει μειωθεί κατά 157.000 βαρέλια/ ημέρα σε σχέση με το υψηλό του Μαρτίου. Ωστόσο, παραμένει υψηλότερη κατά 800.000 βαρέλια σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Ταυτόχρονα, τα αποθέματα έχουν αρχίσει να μειώνονται – ωστόσο παραμένουν υψηλότερα κατά 100 εκατ. βαρέλια σε σχέση με τον μέσο όρο πενταετίας για αυτή την περίοδο.
Η Goldman Sachs άνοιξε τον χορό των αναλυτών και προβλέπει ότι το τρέχον ράλι δεν στηρίζεται σε βασικά οικονομικά μεγέθη και ως εκ τούτου η τιμή του αργού πετρελαίου WTI ενδέχεται να επιστρέψει στο χαμηλό των 45 USD/βαρέλι έως τον Οκτώβριο. Είναι σαφές ότι σε αυτό το στάδιο ένα ράλι πολύ πάνω από τα 60 USD/βαρέλι θα μπορούσε να ανατρέψει τις προσπάθειες του ΟΠΕΚ να περιορίσει την παραγωγή από μη-μέλη του ΟΠΕΚ.
Αυτό προκύπτει από τα πρόσφατα σχόλια των παραγωγών σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα οποία ενδεχόμενη επιστροφή στα 65 USD/βαρέλι θα πυροδοτούσε αύξηση της παραγωγής. Το επίπεδο του νεκρού σημείου έχει υποχωρήσει σημαντικά τους τελευταίους μήνες, λόγω του αποπληθωρισμού των τιμών που πλήττει ολόκληρο τον κλάδο.
Οι επενδυτές που διατηρούν θέσεις αγοράς στην αγορά πετρελαίου προβλέπουν συνεχή αύξηση της ζήτησης, λόγω της περιόδου έντονων οδικών μετακινήσεων στις ΗΠΑ, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει στην περαιτέρω μείωση του πλεονάσματος προσφοράς.
Επιπρόσθετα, η προβλεπόμενη αύξηση στην αλόγιστη χρήση αργού πετρελαίου στη Σαουδική Αραβία κατά την καλοκαιρινή περίοδο, όταν η ζήτηση κορυφώνεται, ενίσχυσε τις προσδοκίες ότι έτσι θα απομακρυνθούν σημαντικές ποσότητες αργού πετρελαίου από τη διεθνή αγορά.
Δεδομένου ότι ο ΟΠΕΚ είναι απίθανο να μειώσει την παραγωγή στη συνάντηση του Ιουνίου (καθώς και ότι τιμές πολύ υψηλότερες των υφιστάμενων επιπέδων θα ενεργοποιήσουν αύξηση της προσφοράς), πιστεύουμε ότι η τιμή του αργού πετρελαίου WTI θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει δυσκολίες, ενώ η προοπτική ανόδου πάνω από τα 60 USD/ βαρέλι είναι ιδιαίτερα περιορισμένη σε αυτό το στάδιο. Η απότομη μείωση των εξεδρών άντλησης στις ΗΠΑ επιβραδύνθηκε σε μόλις 8 λιγότερες την περασμένη εβδομάδα, ενώ μια ενδεχόμενη αύξηση θα αποτελούσε άσχημη είδηση για τους επενδυτές που προσδοκούν άνοδο των τιμών.
Μια μείωση κάτω από τα 58 USD/ βαρέλι θα μπορούσε να προκαλέσει εντονότερη διόρθωση, ιδιαίτερα εάν λάβει κανείς υπόψη τις αρκετά υψηλές θέσεις με προσδοκία ανόδου που συνεχίζουν να διατηρούν οι διαχειριστές κεφαλαίων στις αγορές ΣΜΕ. 