Η μη υπαγωγή αγέννητων οφειλών σε ένα σχήμα ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, τονίζουν κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών, σχετικά με τη ρύθμιση των 100 δόσεων η οποία ψηφίστηκε στη Βουλή και την εξαίρεση από αυτές των οφειλών από τον ΕΝΦΙΑ και άλλους φόρους οι οποίες δεν ήταν ληξιπρόθεσμες έως την 1η Οκτωβρίου 2014.
Η ρύθμιση η οποία δίνει το δικαίωμα στους οφειλέτες του Δημοσίου να αποπληρώσουν όλες τις ληξιπρόθεσμες φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές τους μέχρι την 1η Οκτωβρίου του 2014 με διακανονισμό, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, «είναι μία γενναία ρύθμιση υπέρ των ανθρώπων της παραγωγής, της συντριπτικής πλειονότητας των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, επιχειρήσεων και εργαζομένων που βρίσκονται σε αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους».
Είναι σαφές, προσθέτουν οι ίδιες πηγές, ότι με την τελευταία αναπροσαρμογή διατηρείται «ανέπαφο το ρυθμιστικό πλαίσιο αποπληρωμής οφειλών των 100 δόσεων για όλες τις ληξιπρόθεσμες οφειλές έως την 1η Οκτωβρίου 2014».
Ειδικά για την περίπτωση του ΕΝΦΙΑ τονίζεται ότι το 96% των οφειλών δεν θα μπορούσε να υπαχθεί στη ρύθμιση των 72-100 δόσεων. Γι΄ αυτό και δίνεται η δυνατότητα υπαγωγής στην πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων. Με βάση τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, περίπου το 92% των υπόχρεων έχει ΕΝΦΙΑ έως 1000 ευρώ και το 4% έχει ΕΝΦΙΑ από 1000 ως 1500 ευρώ.
Με δεδομένη την υποχρέωση ελάχιστης μηνιαίας καταβολής ύψους 50 ευρώ, «το πλήθος των δόσεων δεν θα υπερέβαινε τις 30 και στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων τις 10-20 δόσεις».
Με τη ρύθμιση η οποία ψηφίστηκε, σύμφωνα με το ΥΠΟΙΚ, «καλύπτεται το 99,7% των οφειλετών από τα 3.734.031 συνολικά φυσικά και νομικά πρόσωπα που μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου 2014 είχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές στη φορολογική διοίκηση ύψους 70,2 δισ. ευρώ».
