Από την έντυπη έκδοση
Το μεγάλο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης την παρούσα περίοδο είναι ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης που οδηγεί στην αύξηση ή στη διατήρηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα, αλλά και σε διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και απειλεί την κοινωνική συνοχή.
Το θέμα απασχόλησε για μια ακόμη φορά τους ηγέτες των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη διήμερη Σύνοδο Κορυφής. Αναδείχθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, οι διαφορές στις πολιτικές που θα πρέπει να ακολουθήσει η Ενωση για να ξεφύγει από την τρέχουσα κατάσταση, ενώ για μια ακόμη φορά ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ως αποτελεσματικό «φάρμακο» συνέστησε την υλοποίηση των επενδύσεων των 300 δισ. ευρώ, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα συντελέσουν στο να πάρει μπροστά η ευρωπαϊκή οικονομία.
Οι πάντες -πολιτικοί, οικονομολόγοι, συνδικάτα και οι περίφημες «αγορές»- αναγνωρίζουν ότι επείγει η εφαρμογή περαιτέρω μέτρων για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και του ευρωπαϊκού αναπτυξιακού δυναμικού με στόχο την ενίσχυση των προσδοκιών για προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης στο μέλλον, πράγμα που σημαίνει ότι τα 300 δισ. ευρώ είναι λίγα σε σχέση με αυτά που πρέπει να γίνουν, αποτελεί όμως στην παρούσα συγκυρία μια τονωτική ένεση για να ξεκινήσουν δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις.
Αποτελεί αναμφισβήτητη πραγματικότητα ότι από την έναρξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις συρρικνώθηκαν.
Το γεγονός αυτό μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, στους οποίους συγκαταλέγονται η ανεπαρκής συνολική ζήτηση και η γενικότερη μακροοικονομική αβεβαιότητα, το χαμηλό ποσοστό χρησιμοποίησης της παραγωγικής δυναμικότητας, η απομόχλευση στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα -στον τελευταίο λόγω της θέσπισης αυστηρότερων ρυθμίσεων για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα-, τα θεσμικά και τα διαρθρωτικά εμπόδια για τις επενδύσεις, την απασχόληση και την ανάπτυξη, όπως τονίστηκε πρόσφατα στο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε.
Τα πράγματα δεν μπορούν να παραμείνουν ως έχουν ούτε για τις κυβερνήσεις ούτε για τα διάφορα κοινοτικά όργανα. Οι οικονομίες πρέπει να αποκτήσουν δυναμισμό και η Ευρωπαϊκή Ενωση αξιοπιστία και ισχύ μέσα στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Οι νέες πολιτικές που υποσχέθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες των κρατών μελών, έτσι ώστε να προκύψει συνολικά θετικό αποτέλεσμα.
Η γενικότερη προσοχή της πολιτικής των Βρυξελλών πρέπει να εστιαστεί σε βασικούς τομείς με προστιθέμενη αξία για την Ε.Ε., που θα ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και το αναπτυξιακό δυναμικό της Ενωσης, ιδίως την έρευνα και την καινοτομία, την ψηφιακή οικονομία, τις υποδομές ενέργειας και μεταφορών, τις κοινωνικές υποδομές και το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Η κυβέρνηση οφείλει να κάνει πολλά -κυρίως στο θέμα των μεταρρυθμίσεων- για να κερδίσει σημαντικό μερίδιο από τις νέες επενδυτικές πολιτικές, που αργά ή γρήγορα θα αποφασίσει να υλοποιήσει η Ενωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΑΚΟΥΤΣΗΣ - [email protected]
