Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Η κοινή γνώμη στη χώρα απασχολείται σχεδόν πάντα με τα θέματα που προβάλλονται ως σημαντικότερα από την τηλεόραση. Προκύπτουν από τον πολιτικό διάλογο των κυρίαρχων κομμάτων που τον μεταφέρουν πιο εύκολα και εντυπωσιακά οι ενημερωτικές εκπομπές. Από αυτές μάθαμε πρόσφατα ότι «υπάρχουν», στους παράγοντες που πρέπει να υπολογίζουμε, και οι αγορές. Ακόμα «πληροφορηθήκαμε» πως εκεί, εκτός από θύλακες αδίστακτων κερδοσκόπων, υπάρχουν και διαχειριστές που με τον τρόπο τους «μιλάνε» στις πολιτικές δυνάμεις. Τεράστια διαφορά αντίληψης από τον οικονομικό σουρεαλισμό που διαμορφώθηκε στο διάστημα 2010-12.
Η συνομιλία γίνεται μέσω των εισροών και εκροών ψηφιακού χρήματος, το οποίο παρεμπιπτόντως, διευκόλυνε την ολοκλήρωση της παγκόσμιας κεφαλαιαγοράς που προσφέρει τα προϊόντα της στην επενδυτική βιομηχανία. Εκεί κυκλοφορούν οι αξίες κάθε τοπικής κεφαλαιαγοράς. Ητοι μετοχές, νομίσματα, τα futures των εμπορευμάτων και τα διαφόρων τύπων και ειδών αξιόγραφα χρέους, ανάμεσά τους και οι ελληνικές αξίες. Οταν οι διαχειριστές ξεπουλάνε τις θέσεις τους σε ομόλογα και μετοχές, «λένε» στους πολιτικούς που διαμορφώνουν την οικονομία μιας χώρας πως δεν εμπιστεύονται τις επιλογές τους. Οταν αγοράζουν, δηλώνουν πως η εικόνα της οικονομίας, που σε σημαντικό βαθμό καθορίζεται από το πολιτικό δυναμικό μιας χώρας, τους γεννά θετικές προσδοκίες.
Τα τρέχοντα και σημαντικά ερωτήματα των αναλυτών της μικρής οθόνης είναι πάλι πολλά. Αφορούν τις θέσεις των δύο μεγάλων αντιπάλων, καθώς οι σύγχρονοι Ελληνες προτιμούν να έλκονται ή να απωθούνται από δύο ισχυρούς πόλους. Αλλάζει κάτι η αντικατάσταση του «μνημονίου» από την «προληπτική γραμμή στήριξης»; Οι αγορές απευθύνθηκαν στην αντιπολίτευση ή στην κυβέρνηση; Μπορεί μια νέα εκλογική αναμέτρηση να προκαλέσει πάλι τις αγορές; Πρέπει να ενδιαφέρουν τους πολίτες οι αγορές;
Το βέβαιο είναι πως η κρίση έχει φέρει, μαζί με τη «σκληρή» για πολλούς «μνημονιακή» οικονομική στήριξη, τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Οι αγορές, ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα στους Ελληνες απευθύνθηκαν: «Αποφασίστε αν μπορείτε και θέλετε να ζήσετε με τη βοήθεια των δανειστών ή μόνοι σας». Η απάντηση, προκαλώντας την εμφάνιση των -πραγματικά αντίθετου φορτίου- πόλων που φιλοξενούνται σε όλα σχεδόν τα κόμματα, κυρίως όμως σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, θα τους (μας) βγάλει από μια πολύχρονη αβεβαιότητα.
Αποφασίζοντας διακομματικά, αν επικρατήσει το «ναι» στα δανεικά, δεν θα βρίσκει ερείσματα η πολιτική να αλλάξουνε οι δανειστές οπτική για τα χρέη μας. Που κάνει τους μεν να καταγγέλλουν για προσκυνήματα την κυβέρνηση… «μέσα τους», αν ανήκουν στον κυβερνητικό συνασπισμό ή δημόσια αν είναι στην αντιπολίτευση. Γιατί είναι παράλογο να υποτάσσεται ο δανειστής στο χρεώστη. Αν όμως αποφασίσουμε πως δεν χρειαζόμαστε στηρίξεις, θα αναζητηθούν νέα κόμματα με πειστικό σχέδιο για να καλύψουμε τις ανάγκες της καθημερινότητας και της οικονομικής δραστηριότητας μόνοι μας. Και αργότερα θα εξοφλήσουμε τα όσα χρωστούμε. Αλλά το μέλλον της ανάπτυξής μας θα το κατασκευάζουμε εδώ. Ισως μόνοι και έρημοι, αλλά προσωρινά ελεύθεροι.
ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ - [email protected]
