Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Ο Γκίκας Χαρδούβελης αναλαμβάνει σε μια δύσκολη συγκυρία, που θα κληθεί να διαχειριστεί και τα «μικρά» και τα «μεγάλα» ζητήματα. Παράδειγμα, εντός του Ιουνίου πρέπει να υποβληθούν ομαλά οι φορολογικές δηλώσεις από περίπου 4.000.000 φορολογούμενους, που δεν τις έχουν υποβάλει ακόμα, να υπολογιστεί ο ΕΝΦΙΑ και να σταλούν τα ηλεκτρονικά ειδοποιητήρια σε εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων, ενώ τα χρέη προς το Δημόσιο αυξάνονται με ρυθμό 1 δισ. ευρώ κάθε μήνα.
Αυτά είναι τα «μικρά», τα καθημερινά ζητήματα, αλλά είναι τα πιο ουσιαστικά. Από την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων το ΥΠΟΙΚ έχει υπολογίσει να εισπράξει 1,9 δισ. ευρώ, και 2,7 δισ. ευρώ από το φόρο ακινήτων, σύνολο 4,6 δισ. ευρώ. Σε μια αναπτυσσόμενη οικονομία, η επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων θα είχε σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Σήμερα, όμως, με τη συρρίκνωση που έχουν υποστεί τα εισοδήματα των νοικοκυριών και τα κέρδη των επιχειρήσεων και με την ταυτόχρονη αύξηση των φορολογικών βαρών, οι κίνδυνοι είναι αυξημένοι.
Τα έσοδα του προϋπολογισμού υστερούν στο πρώτο τετράμηνο κατά 1,1 δισ. ευρώ, με τα φορολογικά έσοδα να υπολείπονται των στόχων του ΥΠΟΙΚ κατά 399 εκατ. ευρώ, στοιχείο που αναδεικνύει τη σημασία των, κατά τα άλλα, απλών διαχειριστικών ζητημάτων, δηλαδή της υποβολής των φορολογικών δηλώσεων και της είσπραξης των φόρων.
Τα μεγάλα ζητήματα που έχει να διαχειριστεί ο νέος υπουργός Οικονομικών είναι βασικά δύο, αλλά με πολλά επιμέρους. Το πρώτο είναι η διαπραγμάτευση με την τρόικα για τη χαλάρωση της πολιτικής. Εάν δεν χαμηλώσουν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα των επόμενων ετών, που φτάνουν στο 4,5% του ΑΕΠ ή 9 δισ. ευρώ ετησίως, απλά δεν πρόκειται να υλοποιηθούν οι φοροελαφρύνσεις για τις οποίες δεσμεύτηκε η κυβέρνηση προεκλογικά. Ούτε λύνεται το πρόβλημα με τα «ισοδύναμα», δηλαδή μειώνουμε τη φορολογία σε μια κατηγορία και την αυξάνουμε σε άλλη, ώστε να μην υπάρχει απώλεια εσόδων. Πρόσθετα έσοδα θα μπορούσαν να βρεθούν από την ανάπτυξη, αλλά εφόσον επιστρέψει σε αυτή η ελληνική οικονομία και αποδειχθεί βιώσιμη, στηριζόμενη στην εξωστρέφεια, δηλαδή σε αρκετά χρόνια. Το δεύτερο είναι η διαπραγμάτευση για τη μείωση του δημόσιου χρέους, που θα κρίνει τη βιωσιμότητα της δημοσιονομικής πολιτικής των επόμενων δεκαετιών.
Το ΔΝΤ είναι υπέρ του «κουρέματος», που αρνούνται οι εταίροι της Ευρωζώνης, οι οποίοι προσφέρουν μόνο επιμήκυνση των δανείων και μείωση των επιτοκίων, που σημαίνει διατήρηση του χρέους πέριξ του 175% του ΑΕΠ. Μια πρώτη κίνηση του κ. Χαρδούβελη θα ήταν η άμεση απόσυρση του νέου Μεσοπρόθεσμου, καθώς στο κεφάλαιο για το δημόσιο χρέος επιχειρηματολογεί υπέρ της επιμήκυνσης των δανείων και της μείωσης των επιτοκίων.
ΠΑΝΟΣ Γ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
