Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Η επικείμενη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κλείνει τον κύκλο της τελευταίας αξιολόγησης και ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, που περιλαμβάνει τις διαπραγματεύσεις για την περαιτέρω μείωση του δημόσιου χρέους, αλλά και το αέναο ερώτημα που μας ταλαιπωρεί την τελευταία τετραετία, εάν θα ληφθούν νέα μέτρα ή όχι.
Σε ό,τι αφορά το δημόσιο χρέος, η συζήτηση και η χάραξη εθνικής στρατηγικής θα έπρεπε να είναι ζήτημα κορυφαίας προτεραιότητας. Η κυβέρνηση οφείλει να αξιοποιήσει τη δέσμευση των εταίρων στο Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, σύμφωνα με την οποία οι εταίροι δεσμεύονται να προβούν σε μέτρα απομείωσης του ελληνικού χρέους όταν η Ελλάδα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα.
Οι εταίροι αποδέχονται το πρωτογενές αποτέλεσμα του προϋπολογισμού του 2013, οπότε οφείλουν να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα. Αυτό το βήμα δεν μπορεί να είναι η επιμήκυνση των δανείων και η μείωση των επιτοκίων. Η επιμήκυνση διαιωνίζει το πρόβλημα και το μεταφέρει στις επόμενες γενιές και η Ελλάδα δεν είναι Ιαπωνία για να αντέξει την αναχρηματοδότηση ενός τόσο υψηλού χρέους.
Η μείωση των επιτοκίων θα συρρικνώσει τις δαπάνες για πληρωμές τόκων και θα έχει έμμεση επίδραση στο χρέος καθώς θα μειώνονται οι δαπάνες του προϋπολογισμού, άρα και η επιβάρυνση του χρέους από τον προϋπολογισμό. Ομως δεν επαρκεί για να θέσει το χρέος σε τροχιά βιωσιμότητας. Η Ελλάδα θα πρέπει να ζητήσει κάτι άλλο, που δεν είναι παρά το «κούρεμα», ένα αίτημα που έχει θερμό συμπαραστάτη το ΔΝΤ.
Σε ό,τι αφορά την πορεία του προϋπολογισμού, το ΔΝΤ όποτε και εάν εκδώσει την αξιολόγησή του το βέβαιο είναι πως δεν αποκλίνει από εκείνη της Κομισιόν, περί δημοσιονομικών κενών στα έτη 2015 και 2016. Οι συνειρμοί που άμεσα προκαλεί ο όρος δημοσιονομικό κενό είναι «νέα μέτρα». Υπάρχει ένας τρόπος να λήξει και ο βραχνάς των νέων μέτρων. Το υπουργείο Οικονομικών να θέσει στους εταίρους πιο ζεστά το αίτημα της μείωσης των προβλεπόμενων πρωτογενών πλεονασμάτων και να επιμείνει.
Ας δεχτούμε ότι το 2014 το πλεόνασμα θα επιτευχθεί. Για το 2015 ο στόχος του μνημονίου είναι στο 3% του ΑΕΠ ή 5.648 εκατ. ευρώ. Το ΜΠΔΣ προβλέπει πλεόνασμα ύψους 2,5% του ΑΕΠ ή 4.737 εκατ. ευρώ, κατά 911 εκατ. ευρώ λιγότερα. Για το 2016 ο στόχος του μνημονίου είναι η επίτευξη πλεονάσματος ύψους 4,5% του ΑΕΠ ή 8.882 εκατ. ευρώ, του ΜΠΔΣ στο 3,5% του ΑΕΠ ή σε 6.955 εκατ. ευρώ.
Δηλαδή, το ΥΠΟΙΚ λέει το λογικό, πως τα πλεονάσματα του μνημονίου δεν επιτυγχάνονται χωρίς μέτρα. Επόμενος στόχος είναι να πειστεί και η τρόικα.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
