Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Αποτελεί μάλλον συνηθισμένο φαινόμενο, για τις ελληνογερμανικές σχέσεις των τελευταίων δύο ετών, κάθε συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο να αποκτά συμβολικό χαρακτήρα, καθώς σε κάθε περίπτωση εμφανίζεται να δίνει στην Ελλάδα την ευρωπαϊκή επιβεβαίωση για τα πεπραγμένα της ελληνικής διακυβέρνησης.
Προφανώς, δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη φορά η παρουσία της κας Μέρκελ συνέπεσε με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, αλλά αυτό δεν είναι κολάσιμο, κάθε κόμμα προσπαθεί να αξιοποιήσει τα επικοινωνιακά μηνύματα που είτε έχει στη διάθεσή του είτε μπορεί να επιστρατεύσει.
Κατά τη διάρκεια της περασμένης επίσκεψής της στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 2012, η κα Μέρκελ εξέφρασε τότε από την Αθήνα «την επιθυμία της και την ελπίδα της» να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ και όχι ίσως τη βεβαιότητά της, όπως θα ανέμενε κανείς.
Χθες έκανε λόγο για «πολλά που έχουν αλλάξει στην Ελλάδα», έδωσε συγχαρητήρια για το πρωτογενές πλεόνασμα, ευχαρίστησε για τις κινήσεις που έκανε η ελληνική προεδρία και έδειξε να συμμετέχει στον προβληματισμό για το ελληνικό αναπτυξιακό επιχειρηματικό περιβάλλον.
Στην ερώτηση αν ο κ. Σαμαράς και το κυβερνητικό επιτελείο πρέπει να είναι ευχαριστημένοι από την επίσκεψη της κας Μέρκελ στην Ελλάδα, η απάντηση δεν είναι δύσκολη: προφανώς ναι.
Πήραν αυτό ακριβώς που επεδίωκαν, δηλαδή τα καλά λόγια της καγκελαρίου για τις προσπάθειες που γίνονται, τα εύσημα για την επιτυχημένη πρώτη ελληνική επανεμφάνιση στις αγορές, τη συμπάθειά της -για άλλη μια φορά- για όλα όσα αντιμετωπίζει ο ελληνικός πληθυσμός, την αισιοδοξία της ότι όλα θα πάνε καλά. Αυτά ήταν όλα όσα μπορούσε να περιμένει η ελληνική πλευρά.
Ουδείς -πραγματιστής- ανέμενε κάτι καλύτερο. Η συμβολική, λοιπόν, σύντομη παρουσία της Γερμανίδας καγκελαρίου στην Ελλάδα δίνει από μόνη της τις απαντήσεις για τις ελληνικές προσδοκίες.
Στην ερώτηση αν συνολικά, ως χώρα, στη δεδομένη συγκυρία, πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από τα αποτελέσματα της επίσκεψης Μέρκελ στην Αθήνα, η απάντηση δεν είναι εξίσου εύκολη.
Για άλλη μια φορά η κα Μέρκελ ήρθε στην Αθήνα ως εκλεγμένη επικεφαλής μιας φίλης και εταίρου χώρας και όχι ως Ευρωπάρχης.
Δεν διέθετε δηλαδή κανένα θεσμικό ρόλο για να εγκρίνει ή να πάρει πίσω μέτρα, να ανατρέψει σε μια επίσκεψη τη συνολική ευρωπαϊκή πολιτική κατά της κρίσης.
Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι σημαντικά θέματα τέθηκαν στο παρασκήνιο, όπως η λύση για το μακροπρόθεσμο πρόβλημα του ελληνικού χρέους, και ως μέρος αυτής ο δημοσιονομικός χειρισμός των 50 δισ. ευρώ που διατέθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Ομως, απαντήσεις δεν θα δοθούν σε αυτό το στάδιο, πέρα από την αίσθηση της έναρξης διαπραγμάτευσης για αυτά τα θέματα.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
