Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Είναι μια κρίσιμη περίοδος για την πορεία του προγράμματος σταθεροποίησης της οικονομίας. Κρίσιμη όχι γιατί δεν έχουμε ακόμη «κλείσει» συμφωνία για το πώς θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό των επόμενων ετών, ούτε γιατί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και οι τρόποι που αυτή θα επιτευχθεί παραμένουν ακόμη στο τραπέζι των συζητήσεων με μάλλον ασαφή τον ορίζοντα ολοκλήρωσής τους.
Πέρα από αυτά τα δεδομένα, η κρισιμότητα της περιόδου προκύπτει από το γεγονός ότι κάποιοι δείκτες δείχνουν βελτιώσεις σε διάφορα πεδία, τις οποίες ωστόσο ουδείς φαίνεται να τις βιώνει στην πράξη και η διαφοροποίηση αυτή μπορεί να καταστεί εκρηκτική.
Οι αναφορές σε βελτιώσεις προέρχονται από διάφορες πλευρές οι οποίες συμμετέχουν στην οικονομική δραστηριότητα. Η ίδια η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να μιλήσει για τη σταδιακή βελτίωση του κλίματος στην οικονομία αλλά και στους καρπούς που έχει αποφέρει η δημοσιονομική προσαρμογή, επικαλούμενη το πρωτογενές πλεόνασμα που αναφέρεται ότι επιτυγχάνεται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού.
Χθες ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών παρουσίασε τα συμπεράσματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 2.000 επιχειρήσεων, σύμφωνα με τα οποία «κατά τη διετία 2013 - 2014, χωρίς να καταγράφεται ισχυρή βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, υπάρχουν ενδείξεις σταθεροποίησης και ίσως μικρής ενίσχυσης της επενδυτικής δραστηριότητας».
Χθες, επίσης, η Εθνική Τράπεζα παρουσίασε τη δική της έρευνα συγκυρίας σε δείγμα 1.000 μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «η σταδιακή βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος που παρατηρείται τους τελευταίους 12 μήνες αρχίζει να λειτουργεί ενισχυτικά στη χρηματοοικονομική υγεία των μμε και δείχνει να λαμβάνει γενικευμένες διαστάσεις».
Αυτές είναι οι βελτιώσεις που καταγράφονται, οι οποίες όμως τι ακριβώς έχουν απέναντι στην πραγματική οικονομία; Ανεργία που ανέβηκε σε νέο ρεκόρ, στο 27,4%, και το 17% των νέων έως 24 ετών χωρίς μόρφωση, δουλειά ή εκπαίδευση. Χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις που έχουν βάλει λουκέτο και ακόμη την πλειονότητα των πολιτών να αντιμετωπίζει ένα νέο επερχόμενο κύμα υπερφορολόγησης, χάνοντας ένα επιπλέον μέρος του διαθέσιμου εισοδήματός του, το οποίο έχει ήδη περικοπεί δραματικά.
Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει κανείς είναι να προτρέψει την κυβέρνηση που λαμβάνει τις πολιτικές αποφάσεις, τις μεγάλες επιχειρήσεις, δηλαδή τους δυνητικούς επενδυτές και δημιουργούς θέσεων εργασίας, τις τράπεζες, δηλαδή τους δυνητικούς χρηματοδότες της παγωμένης οικονομικής δραστηριότητας, να προχωρήσουν άμεσα στις επιλογές εκείνες που θα συνδέσουν την ευημερία των αριθμών και των ερευνών με την πραγματική οικονομία και τους πολίτες. Να τους καλέσει, δηλαδή, να βελτιώσουν και την πραγματικότητα.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
