Η απόφαση των ηγεσιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πριν από τέσσερις ημέρες να διατηρήσουν ζωντανή την κυβερνητική συνεργασία τους -παρά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ-, υπερβαίνοντας εύλογες πικρίες και ερωτήματα που προκλήθηκαν από τους ακατανόητους περί την ΕΡΤ χειρισμούς, αντιμετωπίστηκε ως πράξη και εκδήλωση πνεύματος εθνικής, πατριωτικής ευθύνης και πολιτικής ορθοφροσύνης.
Πράγματι, το τελευταίο που θα χρειαζόταν η χώρα θα ήταν να βυθιστεί στην κινούμενη άμμο της πολιτικής αστάθειας και στη δίνη μιας εκλογικής αναμέτρησης με άκρως αβέβαιο αποτέλεσμα και δυσδιάκριτη προοπτική σχηματισμού μιας αξιόπιστης, αποτελεσματικής και δημοκρατικής -στον τύπο και στην ουσία- κυβέρνησης.
Ωστόσο, τρία χρόνια μετά την εισδοχή της χώρας στον αστερισμό των μνημονίων και μία πενταετία αφότου η κρίση προσπέλασε και το κατώφλι μας, θα ήταν βάσιμη η προσδοκία ότι τα δύο κόμματα -και οι σημερινές ηγεσίες τους- θα είχαν αποκτήσει την απαραίτητη σοφία, που απαιτούν οι καιροί...
Τα δύο αυτά κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, διαχειρίστηκαν αποκλειστικά τις τύχες της χώρας καθ’ όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης. Πιστώνονται με τις θετικές κατακτήσεις, αλλά και χρεώνονται τα αρνητικά 39 ετών δικομματισμού και των μονοκομματικών κυβερνήσεών τους, που εναλλάσσονταν στην εξουσία. Κατά μία έννοια, είναι απολύτως δίκαιο που καλούνται, που είναι υποχρεωμένα να εργαστούν από κοινού για να βγει η χώρα από τη βαθιά κρίση στην οποίαν την οδήγησαν, όχι συλλήβδην οι πολιτικές που άσκησαν επί 39 χρόνια, αλλά πολύ συγκεκριμένες και ανάξιες λόγου μικροπολιτικές και παραπολιτικές επιλογές τους.
Ακόμη κι αν χρειαστεί να περάσουν από τα Καυδιανά Δίκρανα, ακόμη κι αν δεχτούν πάρθια βέλη, τα δύο αυτά κόμματα είναι καταδικασμένα, ως από Θεία Δίκη, να αποκαταστήσουν ό,τι έτρωσαν. Να διαρρήξουν υπαρκτούς δεσμούς με κοινωνικά στρώματα που ευνοήθηκαν από τις συγκεκριμένες πολιτικές τους, να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο που τα συνδέει με καταστάσεις και εκδηλώσεις παρασιτισμού, αναξιοκρατίας και πελατειασμού.
Καλούνται, με λίγα λόγια, και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να επινοήσουν εκ νέου τον καλύτερο εαυτό τους, να επαναπροσδιορίσουν το πολιτικό αζιμούθιό τους, χαράσσοντας πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση, με την κοινωνία όρθια, εμπνέοντας στους νέους ανθρώπους την πίστη στην επιτυχία του σκληρού αγώνα που απαιτείται για την αναδημιουργία της πατρίδας.
Θα όφειλαν οι ηγεσίες αυτών των δύο κομμάτων, ως πρώτο βήμα αυτής της πορείας και με δεδομένη την απόφασή τους να συνεχίσουν συνεργαζόμενοι, αντί του κυβερνητικού σχήματος που παρουσίασαν το βράδυ της Δευτέρας -απόρροια εσωτερικών συμβιβασμών και διευθετήσεων- να απευθύνουν προσκλητήριο, να επιστρατεύσουν τους καλύτερους, αξιότερους, δυναμικότερους, δημιουργικότερους ανθρώπους που διαθέτει αυτή η χώρα.
Ουδείς νουνεχής Ελληνας θα ήθελε να αποτύχει η νέα, δικομματική, κυβέρνηση. Οι δημιουργοί της επωμίστηκαν βαριά, ιστορική ευθύνη...
Δ. Η. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - [email protected]
