Ενώ συμπληρώνονται δέκα έτη από την έλευση του ευρώ την 1η Ιανουαρίου 1999, οικονομολόγοι εκτιμούν ότι το νέο νόμισμα έχει εκπληρώσει τους στόχους του μειώνοντας το κόστος δανεισμού, διευκολύνοντας το εμπόριο και τον τουρισμό, ενισχύοντας την ανάπτυξη και ενδυναμώνοντας την ευρωπαϊκή κοινότητα. Και εν μέσω της σημερινής παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης προσφέρει ασφάλεια και σταθερότητα.
Οταν τέθηκε σε ισχύ το 1999, συμμετείχαν 11 χώρες - Αυστρία, Βέλγιο, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία - αλλά όταν άρχισε η κυκλοφορία των κερμάτων και χαρτονομισμάτων σε ευρώ προστέθηκαν η Ελλάδα και εν συνεχεία η Κύπρος, η Μάλτα και η Σλοβενία με τη Σλοβακία να αναμένεται να ενταχθεί την 1η Ιανουαρίου αυξάνοντας σε 16 τα μέλη της Ευρωζώνης. Αντιθέτως, μικρότερες χώρες είδαν τα νομίσματά τους να καταρρέουν αναγκαζόμενες να ζητήσουν βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Ο Οτμαρ Ισινγκ, πρώην μέλος του δ.σ. της Ευρωπαϊκής κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), αναφέρει ότι η ελκυστικότητα του ευρώ έγκειται στην ικανότητά του να προσφέρει αίσθηση σταθερότητας και ασφάλειας σε διεθνείς κρίσεις.
Η επιτυχής πορεία του νομίσματος έχει βοηθήσει τους πολίτες της Ευρωζώνης να ξεχάσουν την αρχική «βουτιά» του ευρώ, από τα σχεδόν 1,18 δολάρια όταν κυκλοφόρησε στα μόλις 82 σεντς μέχρι τον Οκτώβριο του 2000.
Η ΕΚΤ και η Φέντεραλ Ρεζέρβ χρειάστηκε να παρέμβουν στις αγορές συναλλάγματος για να στηρίξουν. Εκτοτε, το ευρώ ενισχύθηκε, φθάνοντας το υψηλό των 1,6038 δολαρίων εφέτος και σήμερα κυμαίνεται λίγο χαμηλότερα στα 1,40 δολάρια, έχοντας όμως ενισχυθεί σημαντικά έναντι της βρετανικής στερλίνας.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Χοακίν Αλμούνια
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Χοακίν Αλμούνια χαρακτηρίζει «κιβωτό» το ευρώ, τονίζοντας ότι απέχει παρασάγγας από πιθανή κατάρρευση, όπως είχε προβλέψει πριν από δέκα έτη ο Νομπελίστας Μίλτον Φρίντμαν. Και καλεί όλους τους αμφισβητίες να θυμηθούν ότι το ευρώ «γεννήθηκε» μέσα από κρίση και θεωρήθηκε απάντηση στους κραδασμούς της μεταπολεμικής περιόδου - διψήφιος πληθωρισμός, υψηλή ανεργία και κερδοσκοπικές επιθέσεις σε στερλίνα, λίρα και γαλλικό φράγκο.
Πρόκειται για την κρίση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος που οδήγησε στη δημιουργία του ευρώ την 1η Ιανουαρίου του 1999. Τώρα, δέκα χρόνια αργότερα, ο Αλμούνια βλέπει το ευρώ να έχει αλλάξει άρδην το παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, αποτελώντας το δεύτερο μεγαλύτερο νόμισμα του πλανήτη ανταγωνιζόμενο το δολάριο στο διεθνές εμπόριο και στα χρηματοοικονομικά. Η ΟΝΕ αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο και συνεχίζει να αναπτύσσεται.
Τα οφέλη
Για τον Αλμούνια τα οφέλη της νομισματικής ένωσης είναι εμφανέστατα: η ζώνη του ευρώ έχει να επιδείξει χαμηλό πληθωρισμό και χαμηλά επιτόκια κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, έχει ενισχύσει το εμπόριο και τις επενδύσεις και έχει οδηγήσει σε ταχύτατη ενοποίηση των χρηματοοικονομικών αγορών. Επιπλέον, την τελευταία δεκαετία δημιουργήθηκαν 16 εκ. νέες θέσεις εργασίας.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Κατά πρώτον, ο Επίτροπος θεωρεί ότι το ευρώ έχει μειώσει την πιθανότητα αναταράξεων στην αγορά συναλλάγματος και κερδοσκοπικών επιθέσεων σε νομίσματα, πιθανότητα την οποία θα πρέπει να αναμένουν οι πιο ευάλωτες οικονομίες στη σημερινή κρίση.
Δεύτερον, ο Αλμούνια πιστεύει ότι η ζώνη του ευρώ έχει ωφεληθεί από την ανεξάρτητη ΕΚΤ, οι ενέργειες της οποίας για αύξηση της ρευστότητας και συντονισμό της νομισματικής πολιτικής συνέδραμαν στην αποφυγή χρηματοοικονομικής αναστάτωσης.
Τρίτον, το μακροοικονομικό πλαίσιο της ΟΝΕ έχει προετοιμάσει καλύτερα τις χώρες της Ευρωζώνης για οικονομικές κρίσεις, σύμφωνα με τον Αλμούνια. Χάρη στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, η ζώνη του ευρώ επέτυχε τις πιο υγιείς δημοσιονομικές συνθήκες το 2007, οδηγώντας τα ελλείμματα στα χαμηλότερα επίπεδα 25ετίας, επιτρέποντας σε πολλές χώρες της Ε.Ε. να προσεγγίσουν την κρίση με περιθώρια ελιγμών, δήλωσε ο Αλμούνια.
Το «κλειδί», κατά τον Επίτροπο, για καλύτερη λειτουργία της ΟΝΕ είναι μεγαλύτερη εποπτεία και αποτελεσματικότερος συντονισμός οικονομικών πολιτικών, ενώ παράλληλα καλεί τις χώρες του ευρώ να αγωνιστούν περισσότερο για να βρουν κοινές θέσεις σε διεθνή ζητήματα και για να μιλούν με ενιαία φωνή στην παγκόσμια αρένα.
Πρόκειται για το μοναδικό τρόπο προώθησης και προάσπισης των οικονομικών συμφερόντων της ΟΝΕ σε έναν κόσμο όπου οι προκλήσεις θα αντιμετωπιστούν μέσω πολυμερούς συνεργασίας, καταλήγει ο Αλμούνια, χαρακτηρίζοντας μεν το ευρώ μέγα επιτυχία, αλλά συγχρόνως και μία διαδικασία σε εξέλιξη.
