Πειστική επιχειρηματολογία θα χρειαστεί να αναπτύξει η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ προκειμένου να πείσει τη Γερουσία ότι η δική της πρόταση θα είναι πιο αποτελεσματική από την προσέγγιση Μπους, σύμφωνα με την εφημερίδα International Herald Tribune.
Το δεύτερο πακέτο κινήτρων που αναμένεται να εγκρίνει αύριο η Γερουσία αποτελείται από τρίτα μέρη παράλληλης δράσης. Στο πρώτο στάδιο προβλέπεται η δημιουργία ή προστασία των θέσεων εργασίας με διοχέτευση μετρητών στους ιδιώτες, τις εταιρείες, καθώς και στις δημόσιες υπηρεσίες και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Το δεύτερο μέρος του σχεδίου προβλέπει «απόφραξη» του πιστωτικού συστήματος και στήριξη των παραπαιουσών τραπεζών με παροχή φορολογικών πιστώσεων ύψους 15.000 δολαρίων στους δυνητικούς αγοραστές κατοικιών –μέτρο, ωστόσο, που δεν αναμένεται να βοηθήσει ιδιαίτερα τη στιγμή που οι ενδιαφερόμενοι δεν θα έχουν πρόσβαση σε ενυπόθηκα δάνεια, επισημαίνουν κρατικοί αξιωματούχοι.
Το τελευταίο μέρος του σχεδίου περιλαμβάνει την εκταμίευση δισεκατομμυρίων δολαρίων για την αποτροπή των κατασχέσεων κατοικιών, καθώς φουντώνουν οι ανησυχίες στα ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης ότι οι απολύσεις και η λαϊκή οργή που θα προκαλέσει το «ξεσπίτωμα» των οφειλετών θα οδηγήσει στο σχηματισμό ενός σπιράλ που θα αποβεί καταστροφικό σε ψυχολογικό και οικονομικό επίπεδο.
Η παροχή κινήτρων, ωστόσο, φαίνεται πως είναι το πιο ανώδυνο μέτρο αυτού του πακέτου. Καθώς ο κ. Γκάϊτνερ και το επιτελείο του προσπαθούν να εντάξουν στο πακέτο μέτρα για τη διάσωση των τραπεζών συνειδητοποιούν το υψηλό πολιτικό κόστος. Οι τραπεζικοί έχουν γίνει σύμβολο της υπερβολής και της απληστίας, γεγονός που καθιστά την πολιτική διοχέτευσης πρόσθετων κεφαλαίων στη Γουόλ Στριτ και το χρηματοοικονομικό σύστημα ιδιαίτερα «ευαίσθητη».
Πρώτος στόχος του Γκάϊτνερ είναι η σταθεροποίηση των τραπεζών με νέες «ενέσεις» κεφαλαίων προκειμένου να αντισταθμιστούν οι επιπτώσεις από τις δύσκολες ημέρες που έπονται. Ως εκ τούτου, παρότι η κυβέρνηση Ομπάμα σκοπεύει να δώσει κίνητρο στις τράπεζες για αποκατάσταση των δανειοδοτήσεων, οι κορυφαίοι κρατικοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι δεν θέλουν να δώσουν υποχρεωτικό χαρακτήρα στα συγκεκριμένα μέτρα. Την αποτυχία του πρώτου πακέτου διάσωσης την αποδίδουν κυρίως στο ότι οι περισσότερες τράπεζες παρακράτησαν τα κρατικά κεφάλαια είτε για αποθησαυρισμό είτε για αγορά άλλων τραπεζών, με αποτέλεσμα να μην τα διοχετεύσουν στην αγορά.
«Η πρόκληση είναι πολιτική: καθώς η κυβέρνηση να προτίθεται να κατευθύνει νέα κεφάλαια στο τραπεζικό σύστημα, το Κογκρέσο θέλει να δει αποτελέσματα, και μάλιστα απτά», τονίζει ο Λώρενς Μέγιερ, αντιπρόεδρος της Macroeconomic Advisers και πρώην διοικητής της Federal Reserve για το διάστημα 1996 και 2002.
Παρ’ όλα αυτά, τόσο ο Μέγιερ όσο και άλλοι οικονομολόγοι δηλώνουν πεπεισμένοι από τον τρόπο που η κυβέρνηση Ομπάμα σκοπεύει να διοχετεύσει το πακέτο κινήτρων και χαιρετίζουν την προσπάθεια προσέλκυσης ιδιωτικών κεφαλαίων για αγορά των «τοξικών» στοιχείων ενεργητικού.
Εάν η τιμή των εν λόγω στοιχείων μειωθεί αρκετά και εφόσον η κυβέρνηση διατίθεται να παρέχει εγγυήσεις στους επενδυτές έναντι δυνητικών ζημιών, ο Μέγιερ εκτιμά ότι «υπάρχουν πολλά ιδιωτικά κεφάλαια από δευτερεύουσες δραστηριότητες που μπορούν να διοχετευθούν προς αυτή την κατεύθυνση». «Τα εν λόγω στοιχεία προσφέρουν άκρως ελκυστικά περιθώρια κέρδους», υπογραμμίζει.
Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, όμως, και να μπορέσει δηλαδή η κυβέρνηση να προσελκύσει ιδιωτικά κεφάλαια με τα οποία θα ενισχύσει τις επενδύσεις των φορολογούμενων απαιτείται μεταστροφή της εθνικής ψυχολογίας, υποστηρίζει IHT. Και αυτή είναι, εν τέλει, η μεγαλύτερη πρόκληση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η αμερικανική κυβέρνηση, καταλήγει η εφημερίδα.
