Εάν έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία ότι η παγκόσμια οικονομία πλήττεται από τη χειρότερη ύφεση μετά τη δεκαετία του 1930, δεν έχει παρά να στρέψει το βλέμμα του στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Με ρυθμούς 14-15% σε ετησιοποιημένη βάση συρρικνώνεται το τρέχον τρίμηνο η ιαπωνική οικονομία, σύμφωνα με τη Μάγια Μπαντάρ, από την Lombard Street Research.
Στο ερώτημα πώς εξηγείται αυτό, η βρετανική εφημερίδα εξηγεί ότι η υπερ-μηχανή που ονομάζεται παγκοσμιοποίηση δουλεύει πλέον αντίστροφα. Στη διάρκεια της εκρηκτικής οικονομικής ανάπτυξης, οι ΗΠΑ βούλιαζαν από προϊόντα που εισήγαγαν από την Κίνα και την Ιαπωνία.
Όταν η Κίνα εισήλθε σε τροχιά εντατικής βιομηχανοποίησης, χρειαζόταν προϊόντα υψηλού επενδυτικού βαθμού από τη Γερμανία, καθώς η ευδαιμονία κατέκλυζε την πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου που εισήγαγε ηλεκτρονικά είδη, αυτοκίνητα και gadget από την Ιαπωνία.
Από τη στιγμή, όμως, που οι καταναλωτικές δαπάνες στις ΗΠΑ πέρασαν σε καθοδική τροχιά, τα εργοστάσια στην Κίνα κλείνουν μαζικά με επιπτώσεις που είναι ήδη ορατές στο Τόκιο και το Αμβούργο.
Οι εταιρίες των μεγαλύτερων κλάδων της Ιαπωνίας ανακοινώνουν μείωση των εξαγωγών έως το ποσοστό του 40%, με τις αυτοκινητοβιομηχανίες να πλήττονται περισσότερο καθώς οι εξαγωγές αυτοκινήτων στη Β. Αμερική, την Ευρώπη και την υπόλοιπη Ασία έχουν υποχωρήσει έως και 50%.
Υπό τις τρέχουσες συνθήκες, ελάχιστα είναι τα περιθώρια αισιοδοξίας, επισημαίνει ο Guardian. Δεν είναι μόνο η γενικευμένη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής τους τελευταίους μήνες που αποδεικνύεται πολύ χειρότερη στην Ιαπωνία σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1990 –είναι και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής που δεν φαίνεται να έχουν πάρει το μάθημά τους από το πρόσφατο παρελθόν της Ιαπωνίας.
Το πρόβλημα της χώρας στη διάρκεια της ύφεσης στη δεκαετία του 1990 δεν ήταν ότι αδρανούσε η κυβέρνηση, η οποία εκπόνησε σειρά έκτακτων πακέτων και σχεδίων διάσωσης των πληγέντων τραπεζών. Το πρόβλημα ήταν ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να χτυπήσει την κρίση στη ρίζα της, δηλαδή στην επί ετών συνεχιζόμενη πτώση της τιμής της γης. Συνέπεια ήταν η εκ νέου καταγραφή ζημιών στο χρηματοοικονομικά σύστημα –με ταχύτητα ανάλογη των τοξικών στοιχείων που οδήγησαν στη σημερινή ύφεση.
Κάτι μας θυμίζει, λοιπόν, η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις τράπεζες της Γουόλ Στριτ. Με τις τιμές των ακινήτων σε ελεύθερη πτώση, οι ζημιές συσσωρεύονται διατηρώντας αμείωτες τις πιέσεις στο τραπεζικό σύστημα, καταλήγει η βρετανική εφημερίδα.
