Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η εξαγορά της Fannie Mae και της Freddie Mac είναι προσωρινή, οι κολοσσιαίες εταιρείες ενυπόθηκων δανείων πιθανότατα δεν θα επιστρέψουν ποτέ σε ιδιωτικά χέρια, εκτιμά η International Herald Tribune.
Το ενδεχόμενο οι δύο εταιρείες –που έχουν συσσωρεύσει στα χαρτοφυλάκιά τους περισσότερα από τα μισά ενυπόθηκα δάνεια στις ΗΠΑ- να μείνουν υπό στενό κρατικό έλεγχο εντείνει τη δημόσια συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι στον χρηματοοικονομικό κλάδο.
Έντονες ανησυχίες εκφράζονται για το εάν η αμερικανική κυβέρνηση μπορεί ή σκοπεύει να απεμπλακεί από τις Fannie και Freddie, γεγονός που δίνει μια γεύση για τα διλήμματα που κρύβουν οι μελλοντικές κρατικοποιήσεις. Πολλοί φοβούνται ότι το δίδαγμα που προκύπτει είναι ότι η κρατικοποίηση «δένει» τα χέρια των εταιρειών τόσο σε επίπεδο οικονομικών όσο και λήψης αποφάσεων καθιστώντας αδύνατη την ανεξαρτησία τους.
Ήδη τις τελευταίες έξι εβδομάδες, ο Ομπάμα έχει μετατρέψει τις δύο στεγαστικές τράπεζες σε βραχίονες του κράτους, ενώ οι νομοθέτες ζήτησαν από τις διοικήσεις να επιβλέπουν ένα τεράστιο καινούργιο πρόγραμμα τροποποίησης ενυπόθηκου χρέους, να αγοράσουν ακόμη περισσότερα δάνεια, να αναχρηματοδοτήσουν εκατομμύρια ιδιοκτήτες σπιτιών που απειλούνται με επισφάλεια και να χαλαρώσουν την εσωτερική τους πολιτική προκειμένου να συνεργάζονται με δανειολήπτες αμφίβολης φερεγγυότητας.
Οι νομοθέτες έχουν δώσει στις δύο τράπεζες πρόσβαση σε 400 δισ. δολάρια –ποσό σχεδόν διπλάσιο από το σύνολο των ενισχύσεων στις Citigroup, Bank of America, JPMorgan Chase, General Motors, Wells Fargo, Goldman Sachs και Morgan Stanley.
Απλά μαθηματικά χρειάζονται για να συμπεράνει κανείς ότι δεν υπάρχει επιστροφή για τις Fannie και Freddie: για να ξαναγίνουν αυτόνομες, οι δύο εταιρείες θα πρέπει να καταβάλουν τα δολάρια των φορολογουμένων που επενδύθηκαν σε αυτές συν τους τόκους. Ακόμη και εάν καταφέρουν να είναι κερδοφόρες, θα χρειαστούν καμιά 100ριά χρόνια –το λιγότερο- για να εξοφλήσουν την κυβέρνηση, σενάριο που δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί πιθανό.
Επιπλέον, η εξαγορά των δύο τραπεζών από το κράτος έδωσε στους νομοθέτες την πολυπόθητη δυνατότητα να έχουν άμεση πρόσβαση και επιρροή στην αγορά ενυπόθηκου χρέους προκειμένου να επιτύχουν τους κοινωνικούς στόχους της κυβέρνησης-μεταξύ των οποίων και η στέγαση των χαμηλόμισθων.
Πηγή: International Herald Tribune
