Ελάχιστοι θα έβρισκαν τη σωστή απάντηση εάν επιχειρούσαν να μαντέψουν την επίδραση της διεθνούς κρίσης στο Χόλιγουντ, παρατηρεί ο Economist. Ο επικεφαλής της Sony Pictures Entertainment, Μάικλ Λίντον, πάντως, δηλώνει ότι δεν θα ήταν ένας από αυτούς.
Η οικονομική ύφεση, αντί να κλείσει τον κόσμο στα σπίτια του και να τον καθηλώσει μπροστά στην τηλεόραση, φαίνεται ότι τον σπρώχνει στις κινηματογραφικές αίθουσες –αυτό, τουλάχιστον, υποδηλώνει η αύξηση των εισπράξεων κατά 12% τον τελευταίο χρόνο και η πτώση στις πωλήσεις των DVD.
Ο περσινός καταιγισμός κεφαλαίων στη Γουόλ Στριτ, με τον οποίο χρηματοδοτήθηκε η παραγωγή ταινιών από τα μεγάλα στούντιο και ανεξάρτητα σχήματα, διακόπηκε απότομα, καθώς οι επενδυτές συνειδητοποίησαν ότι το Χόλιγουντ είναι γνωστό μάλλον για τα πάρτι παρά για τις αποδόσεις του.
Από τις 25-30 τράπεζες που χρηματοδοτούσαν ενεργά την παραγωγή ταινιών πριν την κρίση, σήμερα έχουν μείνει μόλις 12, επισημαίνει ο Ντέιβιντ Χαχίν, επικεφαλής της ομάδας ψυχαγωγίας στη JPMorgan. Αυτό σημαίνει μικρότερη παραγωγή ταινιών, η οποία εκτιμάται ότι ισούται με 400 νέες ταινίες φέτος έναντι 600 πέρσι.
Το καλό για τα στούντιο είναι ότι μαζί με την παραγωγή ταινιών συρρικνώνονται και τα κασέ των κινηματογραφικών σταρ. Οι ηθοποιοί δεύτερης κλάσης, πάντως, δέχθηκαν φέτος «ψαλιδισμένες» προτάσεις, ενώ ανέπαφα έμειναν τα υπέρογκα κασέ των πρωτοκλασάτων ηθοποιών του Χόλιγουντ.
Η ικανότητα του Χόλιγουντ να ανταποκρίνεται άμεσα στις αλλαγές έχει βοηθήσει πολλές εταιρείες παραγωγής να διατηρήσουν σταθερή την κερδοφορία τους, με αποτέλεσμα ο αριθμός των μεγάλων στούντιο να παραμένει σταθερός σε σύγκριση με τις αρχές της δεκαετίας του 1920.
Βέβαια, η λιτότητα δεν πρόκειται να περάσει απαρατήρητη, τονίζει ο Economist, καθώς η μείωση των επενδύσεων σε έρευνα και παραγωγή σημαίνει μείωση των νέων ταινιών μετά την ύφεση. Αυτό σημαίνει, παράλληλα, μείωση των εσόδων από τηλεοπτικά δικαιώματα, μουσική και παιχνίδια, και φυσικά πτώση στον αριθμό των εισιτηρίων.
