«Απαιτούνται ρυθμίσεις στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, που θα είναι επίπονες. Όταν αντιμετωπίζεται μια δυσχερής οικονομική συγκυρία, πρέπει να εξετάζουμε, σε ένα πλαίσιο περιορισμένων δημοσίων πόρων, επιλογές που θα είναι κοινωνικά βιώσιμες».
Τα παραπάνω τόνισε ο αρμόδιος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις Επίτροπος, Χοακίν Αλμούνια, απαντώντας σε προφορική ερώτηση της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ, Συλβάνας Ράπτη, κατά τη διάρκεια συζήτησης στην Επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής για τη «Διατηρησιμότητα των Δημοσίων Οικονομικών», την Τετάρτη 4 Νοεμβρίου.
Ο κ. Αλμούνια υπενθύμισε ότι η στρατηγική για την προετοιμασία των οικονομικών επιπτώσεων των δημογραφικών αλλαγών περιλαμβάνει: α) μείωση του ελλείμματος και του χρέους, β) αυξήσεις των ποσοστών απασχόλησης και γ) μεταρρυθμίσεις των συστημάτων κοινωνικής προστασίας.
Επεσήμανε δε ότι «οι απαιτούμενες διαρθρωτικές πολιτικές θα χρειαστεί να διαφέρουν μεταξύ των κρατών μελών εφόσον υπάρχουν διαφορετικές αρχικές οικονομικές καταστάσεις, οι οποίες αναπόφευκτα επηρεάζουν την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών τους».
Τόνισε ακόμη ότι «εφόσον συνεχιστεί η αναγκαία δημοσιονομική στήριξη μέχρι να παγιωθεί η ανάκαμψη, οι δημοσιονομικές πολιτικές επείγει να προσανατολιστούν σταδιακά προς τον στόχο της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας».
«Δεν μπορούν να συγκριθούν χώρες με διαφορετικά επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα όσον αφορά την μακροχρόνια βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών τους», σημείωσε και πρόσθεσε ότι «υπάρχουν χώρες που κατάφεραν δικαιότερη και ανταγωνιστικότερη οικονομία μέσω συνέργιας της παραγωγής πλούτου και της ανακατανομής αυτού, ενθαρρύνοντας έτσι τον ανταγωνισμό και την κοινωνική συνοχή».
Στηρίζοντας την πολιτική αυτή ανέφερε ότι «αυτό είναι το Ευρωπαϊκό μοντέλο ανάπτυξης», και υπενθύμισε ότι «οι αρμοδιότητες για την επίτευξη του μοντέλου αυτού ανήκουν στις εθνικές αρχές και ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί παρά μόνον να συστήσει διαρθρωτικές πολιτικές που εισέρχονται σε αυτό το πλαίσιο αντιμετώπισης της δημογραφικής πρόκλησης».
Η ερώτηση της κ Ράπτη είχε ως εξής:
«Κύριε Επίτροπε,
Όπως αναφέρατε στην εισήγησή σας, υπάρχουν πέντε κράτη-μέλη (Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία, Σλοβενία και Μεγ. Βρετανία) που βρίσκονται "στο κόκκινο" σε σχέση με τα δημοσιονομικά τους. Δεδομένου ότι οι χώρες αυτές έχουν απόκλιση από το κοινωνικό κεκτημένο σε σχέση με τα κοινωνικά συστήματα υγείας και το κοινωνικό κράτος αλλά προσπαθούν να κερδίσουν το χαμένο έδαφος, ορισμένα μάλιστα και μετά από κυβερνητικές αλλαγές, γιατί ζητά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ισχύσουν και γι' αυτά τα ίδια μέτρα;»
