«Εάν ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα διαφημίζει ένα επιτόκιο ως “κυμαινόμενο” χωρίς να το προσαρμόζει στην πράξη προς τις διακυμάνσεις του επιτοκίου της αγοράς, αυτό θα αποτελούσε παραπλανητική πρακτική σύμφωνα με την οδηγία για την παραπλανητική διαφήμιση», απαντά η Επίτροπος για την προστασία των καταναλωτών, Meglena Kuneva, στον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημήτρη Παπαδημούλη.
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής, σε ερώτησή του προς την Επιτροπή καταδίκαζε την πρακτική των ελληνικών τραπεζών να πωλούν στεγαστικά δάνεια με «κυμαινόμενο επιτόκιο», που όμως δεν συνδεόταν με κάποιο δείκτη αναφοράς, με συνέπεια η μείωση του επιτοκίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να μην φτάνει ποτέ στον καταναλωτή, που είχε αγοράσει στεγαστικό δάνειο κυμαινόμενου επιτοκίου. Ο κ. Παπαδημούλης ρωτούσε την Επιτροπή αν η χρήση του όρου «κυμαινόμενο», χωρίς σύνδεση με κάποιο δείκτη αναφοράς, αποτελεί παραπλανητική πρακτική εκ μέρους των ελληνικών τραπεζών.
Η κ. Κούνεβα στην απάντησή της συμφωνεί ότι η πρακτική των τραπεζών αποτελεί παραπλανητική διαφήμιση σημειώνοντας ότι: «Η παραπλανητική διαφήμιση ορίζεται στην οδηγία ως «κάθε διαφήμιση που με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της παρουσίασής της, παραπλανά (…) τα πρόσωπα στα οποία απευθύνεται (…) και (…) είναι ικανή να επηρεάσει την οικονομική τους συμπεριφορά». Κατά συνέπεια, εάν ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα διαφημίζει ένα επιτόκιο ως «κυμαινόμενο» χωρίς να το προσαρμόζει στην πράξη προς τις διακυμάνσεις του επιτοκίου της αγοράς , αυτό θα αποτελούσε παραπλανητική πρακτική σύμφωνα με την οδηγία για την παραπλανητική διαφήμιση. Εντούτοις, πρέπει να τονισθεί ότι οι συγκεκριμένες περιπτώσεις πρέπει να εκτιμώνται σε περιπτωσιολογική βάση από τις εθνικές αρχές και τα δικαστήρια».
Η Επίτροπος τονίζει, επίσης, ότι στη νέα οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, που θα αντικαταστήσει την αντίστοιχη οδηγία για την παραπλανητική διαφήμιση «κάθε υλική πληροφορία, την οποία χρειάζεται ο καταναλωτής για να προβεί σε πληροφορημένη επιλογή, πρέπει να παρέχεται σαφώς. Επομένως, σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία, η παράλειψη της μνείας του δείκτη αναφοράς για ένα κυμαινόμενο επιτόκιο ενυπόθηκου δανείου από ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα θα μπορούσε να συνιστά αθέμιτη εμπορική πρακτική (δηλαδή παραπλανητική παράλειψη)».