Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι πάντα έτοιμη να δράσει, εάν χρειαστεί, τόνισε χθες ο Μάριο Ντράγκι και πυροδότησε ένα ράλι τραπεζικών μετοχών και ομολόγων στην Ευρωζώνη. Ωστόσο σήμερα η αγορά εμφανίζεται πιο επιφυλακτική, όχι μόνο γιατί ένας άλλος αξιωματούχος της κεντρικής τράπεζας, ο Πέτερ Πρετ, έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως ο ενθουσιασμός είναι πρόωρος, αλλά και γιατί μερίδα ειδικών προειδοποιεί πως πέρα από την αλλαγή στη ρητορική- που έχει και αυτή τη σημασία της- η ΕΚΤ δεν έχει πολλά ακόμη όπλα στη διάθεσή της.
Μεταξύ αυτών που αμφισβητούν την ισχύ των όπλων που έχουν απομείνει είναι και ο Ασόκα Μόντι, πρώην αναπληρωτής διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος κληθείς από την Telegraph να σχολιάσει την χθεσινή διαβεβαίωση Ντράγκι «δεν μας λείπουν τα εργαλεία για να φέρουμε εις πέρας την εντολή μας», είπε: «Ποια εργαλεία; Εκτός από τα μεγάλα λόγια, η ΕΚΤ δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει». Συνέχισε δε λέγοντας πως η ΕΚΤ έχει χάσει τη δυνατότητά της να λειτουργεί ως φυσιολογική κεντρική τράπεζα, υπό την έννοια ότι οι κατευθύντηριες γραμμές που δίνει για τα επιτόκια δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα. «Όλοι γνωρίζουν στην αγορά ότι δεν μπορεί να αυξήσει τα επτόκια» τόνισε.
Σύμφωνα με τον Μόντι η ΕΚΤ έχει επιτρέψει στην ψυχολογία του αποπληθωρισμού να επεκταθεί, με αποτέλεσμα τώρα η πολιτική της να έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Αρνούταν τους έξι προηγούμενους μήνες να αναγνωρίσει τον κίνδυνο ύφεσης και τώρα που το κάνει ίσως να είναι αργά, προειδοποιεί. To «μπαζούκας» του Ντράγκι εξελίσσεται σε παιδικό όπλο» σχολιάζει η Telegraph.
Κάτι ανάλογο είχαν επισημάνει πρόσφατα σε άρθρο τους ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Λάρι Σάμερς και ο οικονομολόγος της Τράπεζας της Αγγλίας, Λούκατς Ρέιτσελ. Αναφερόμενοι τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στις ΗΠΑ, τόνιζαν πως έρχονται αντιμέτωπες με μία «νέα κανονικότητα», η οποία θυμίζει ολοένα και περισσότερο εκείνη της Ιαπωνίας. Αναιμική ανάπτυξη και εξαιρετικά χαμηλός πληθωρισμός, στοιχεία που απαιτούν διατήρηση των επιτοκίων σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Πέρα όμως από το να καθυστερεί συνεχώς την επόμενη αύξηση επιτοκίων, τι άλλο μπορεί να κάνει η ΕΚΤ; Το βασικό επιτόκιο δανεισμού στην Ευρωζώνη είναι ήδη στο μηδέν και το καταθετικό σε αρνητικό έδαφος, στο -0,4%. Θεωρείται αδιανόητο να μειωθούν περαιτέρω. Οι αγορές χρήματος βλέπουν την πρώτη αύξηση των επιτοκίων του ευρώ στα τέλη του 2020. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από την διαφορά ανάμεσα στο overnight και το προθεσμιακό διατραπεζικό επιτόκιο Eonia. Όμως είναι κάτι τέτοιο ικανό να βγάλει την νομισματική ένωση από την «ιαπωνική παγίδα;».
Η μόνη λύση ίσως τελικά να είναι το φθηνό ευρώ, σχολιάζει το Reuters. Το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα βρίσκεται ήδη σε τροχιά υποτίμησης και θα μπορούσε ακόμη και να φτάσει στα επίπεδα απόλυτης ισοτιμίας έναντι του αμερικανικού δολαρίου. Κάτι τέτοιιο θα καθιστούσε σαφώς πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα της Ευρωζώνης, θα έδινε ώθηση στις εξαγωγές και θα απομάκρυνε έτσι τον κίνδυνο ύφεσης.
Σε μία νομισματική ένωση 19 χωρών, όμως, η πολιτική της υποτίμησης δεν ταιριάζει σε όλους. Θα δημιουργούσε δε ακόμη εντονότερες ανισορροπίες μεταξύ των κρατών- μελών, με τα γερμανικά πλεονάσματα της Γερμανίας έναντι των υπολοίπων πιθανόν να φουσκώνουν.
naftemporiki.gr
