Τρία χρόνια μετά την εισαγωγή των χαρτονομισμάτων και κερμάτων του ευρώ, οι πολίτες της ζώνης του ευρώ έχουν εξοικειωθεί με το ευρωπαϊκό νόμισμα.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Επιτροπή, οι πολίτες της Ευρωζώνης δεν κάνουν πια υπολογισμούς με βάση τα παλιά νομίσματα των χωρών τους για τις καθημερινές αγορές τους, γνωρίζουν την κατά προσέγγιση αξία του ευρώ σε σχέση με το δολάριο, αναμένουν ότι το ευρώ θα υιοθετηθεί και από τα νέα κράτη μέλη της ΕΕ και πιστεύουν ότι αυτό θα είναι σε συνολικό επίπεδο θετικό για τους καταναλωτές.
Ωστόσο, όπως δείχνει η εν λόγω έρευνα, οι πολίτες δεν φαίνεται να γνωρίζουν ότι μπορούν να πραγματοποιούν αναλήψεις σε μετρητά και αγορές με τις τραπεζικές κάρτες τους στις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ χωρίς να επιβαρύνονται με πρόσθετα τέλη.
Επίσης, η έρευνα έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς πολίτες της ζώνης του ευρώ είχαν τουλάχιστον ακούσει για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και θεωρούν ότι αυτό αποτελεί εγγύηση για ένα ισχυρό και σταθερό ευρώ.
Τρία χρόνια μετά την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος στις 12 χώρες της ΕΕ, οι πολίτες αισθάνονται όλο και μεγαλύτερη εξοικείωση με το νόμισμα της Ευρώπης, καθώς οι περισσότεροι δηλώνουν ότι δεν δυσκολεύονται στη χρησιμοποίηση των κερμάτων (72%) ή των χαρτονομισμάτων (93%), σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ευρωβαρομέτρου που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2004.
Οι περισσότεροι από τους πολίτες της ζώνης του ευρώ (52%) υπολογίζουν πλέον νοερά σε ευρώ για τις καθημερινές αγορές τους και ο αριθμός των ατόμων που εξακολουθούν να κάνουν υπολογισμούς στο εθνικό τους νόμισμα όταν σκέπτονται να αγοράσουν κατοικία ή αυτοκίνητο μειώθηκε κατά 5 εκατοστιαίες μονάδες σε 49% σε σύγκριση με την έρευνα του 2003. Για έκτακτες αγορές, υπολογισμούς σε ευρώ φαίνεται να κάνουν περισσότερο από όλους οι Ιρλανδοί καταναλωτές (72%), ενώ στις τελευταίες θέσεις κατατάσσονται οι Γάλλοι (14%), οι Πορτογάλοι (13%) και οι Βέλγοι (12%).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας του Ευρωβαρομέτρου, η συντριπτική πλειοψηφία (72%) των πολιτών θεωρεί ότι το ευρώ είναι διεθνές νόμισμα όπως το δολάριο και το γεν. Οι μισοί σχεδόν από τους ερωτηθέντες εκτίμησαν σωστά τη σχέση ευρώ/δολαρίου (+13 μονάδες το 2003) και δήλωσαν ότι αυτό δεν τους ανησυχεί καθόλου (51%).
Οι περισσότεροι ερωτηθέντες (79%) γνώριζαν ότι τα νέα κράτη μέλη θα υιοθετήσουν το ευρώ, και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αυτό είναι προς το συμφέρον των καταναλωτών.
Παραδόξως, μόνο το 38% των ερωτηθέντων γνώριζε ότι δεν επιβάλλονται πρόσθετα τέλη για αγορές με τραπεζική κάρτα σε άλλη χώρα της ζώνης του ευρώ σε σύγκριση με τις εθνικές συναλλαγές. Αυτά τα τέλη καθώς και εκείνα για τις αναλήψεις σε μετρητά καταργήθηκαν τον Ιούλιο του 2002.
Όσον αφορά μία άλλη πρακτική πτυχή του ευρώ, η πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι ο αριθμός των κερμάτων (οκτώ) είναι επαρκής. Σε σχετική ερώτηση που τους έγινε, οι περισσότεροι (60%) απάντησαν ότι δεν τους ενοχλεί πλέον να χρησιμοποιούν τα κέρματα του ενός ή των δύο λεπτών, αλλά συγχρόνως εξέφρασαν φόβους για αυξήσεις των τιμών. Μόνο το 29% των ερωτηθέντων θα επιθυμούσε την έκδοση χαρτονομίσματος του ενός ευρώ.
Για τα γενικότερα θέματα της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η έρευνα έδειξε ότι το 55% των ερωτηθέντων είχε ακούσει για το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και θεωρεί ότι αποτελεί εγγύηση για ένα ισχυρό και σταθερό ευρώ (75%). Ωστόσο, περισσότεροι από τους μισούς από όσους απάντησαν ότι είχαν ακούσει για το Σύμφωνο αυτό δεν γνώριζαν πολύ καλά για τι ακριβώς επρόκειτο. Η Γερμανία είχε το υψηλότερο ποσοστό ενημέρωσης (73%), ενώ στην Ιρλανδία μόνο 26% των ερωτηθέντων είχε ακούσει γι’ αυτό. Τα αποτελέσματα ανά χώρα δείχνουν επίσης ότι πάνω από τους μισούς ερωτηθέντες στην Ιταλία, το Λουξεμβούργο, τη Γερμανία και το Βέλγιο είναι υπέρ της αυστηρής εφαρμογής του Συμφώνου σε δύσκολες οικονομικές περιόδους, ενώ η πλειοψηφία φαίνεται να έχει αντίθετη άποψη στη Φινλανδία και την Ιρλανδία.
Πρόκειται για την τρίτη ετήσια έρευνα του Ευρωβαρομέτρου για την σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης σχετικά με το ευρώ και την ΟΝΕ από το 2002.
Πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2004 στις 12 χώρες της ζώνης του ευρώ και κάλυπτε πρακτικές πτυχές της χρησιμοποίησης του ευρώ, τις προσδοκίες για το μέλλον, τη χρήση του ευρώ εκτός της ζώνης ευρώ, τις κοινωνικές και τις οικονομικές επιπτώσεις του ευρώ και το ευρύτερο πλαίσιο για την ΟΝΕ.
