Επίσημη αίτηση για την τροποποίηση της φορολογικής της νομοθεσίας όσον αφορά τη συγκέντρωση κεφαλαίων αποφάσισε να αποστείλει στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Όπως αναφέρεται σε σημερινή ανακοίνωση της Ε.Ε., η χώρα μας επιβάλλει φόρο εισφοράς, όταν μία εταιρεία μεταφέρει την έδρα της ή την έδρα της πραγματικής της διεύθυνσης στην Ελλάδα και απαλλάσσει γενικά από τον φόρο εισφοράς τις γεωργικές και ναυτιλιακές εταιρείες. Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι κανόνες αυτοί είναι αντίθετοι προς την οδηγία που αφορά τους έμμεσους φόρους επί συγκεντρώσεων κεφαλαίων (69/335/EΟΚ), η οποία επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιβάλλουν φόρο εισφοράς μόνο κατά τη σύσταση των εταιριών και όχι κατά τη μεταφορά της έδρας τους και κατά συνέπεια δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να απαλλάσσει από τον φόρο ορισμένους οικονομικούς τομείς. Η αίτηση έχει τη μορφή αιτιολογημένης γνώμης, που είναι το δεύτερο στάδιο της διαδικασίας παράβασης η οποία προβλέπεται από το άρθρο 226 της Συνθήκης. Εάν η Ελλάδα δεν τροποποιήσει τη νομοθεσία της εντός δύο μηνών, η Επιτροπή ενδέχεται να παραπέμψει το θέμα στο Δικαστήριο.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του ελληνικού νόμου 1676/86 οι εταιρείες που μεταφέρουν την έδρα τους ή την έδρα της πραγματικής τους διεύθυνσης από ένα άλλο κράτος μέλος ή από μία τρίτη χώρα στην Ελλάδα υπόκεινται σε φόρο εισφοράς όταν η μεταφορά αυτή δεν υπόκειται σε φόρο εισφοράς σε ένα άλλο κράτος μέλος της ΕΕ. Επιπλέον, η Ελλάδα απαλλάσσει όλες τις γεωργικές και ναυτιλιακές εταιρίες από αυτό τον φόρο.
Η Επιτροπή έχει τη γνώμη ότι αυτές οι δύο διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας είναι ασυμβίβαστες προς την οδηγία 69/335/EΟΚ, βάσει της οποίας τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν φόρο εισφοράς στην πράξη σύστασης μιας εταιρίας σε ένα κράτος μέλος με ανώτατο συντελεστή 1%. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η εν λόγω οδηγία δεν επιτρέπει την επιβολή φόρου εισφοράς στην πράξη μεταφοράς στην Ελλάδα της έδρας της πραγματικής διεύθυνσης ή της έδρας μιας εταιρίας η οποία είχε συσταθεί σε ένα άλλο κράτος μέλος ή σε μια άλλη τρίτη χώρα. Επιπλέον η Ελλάδα έχει το δικαίωμα βάσει μιας τροποποίησης της οδηγίας για το φόρο εισφοράς το 1985 να απαλλάσσει ορισμένες συναλλαγές από το φόρο εισφοράς αλλά δεν έχει το δικαίωμα να απαλλάξει τελείως ορισμένους τομείς.
Ειδικότερα ο ανταγωνισμός που υφίσταται στο ναυτιλιακό τομέα καθιστά ακόμα πιο σημαντικό για τα κράτη μέλη να μην θεσπίσουν διατάξεις οι οποίες είναι ασυμβίβαστες προς το δίκαιο της ΕΕ, ειδικά στις περιπτώσεις που υπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις στο ναυτιλιακό τομέα.
