Το μερίδιο της αγοράς των αντιπάλων της «κλέβει» αργά αλλά σταθερά η Κίνα από τους εμπορικούς της «αντιπάλους, εδραιώνοντας την κυριαρχία της στην παγκόσμια σκηνή, υποστηρίζουν οι The New York Times.
Ήδη με τις φετινές της εξαγωγές, η Κίνα έχει ξεπεράσει τη Γερμανία και έχει ανακυρηχθεί στο μεγαλύτερο εξαγωγέα παγκοσμίως, γεγονός που εγείρει ανησυχίες για πιθανές προστριβές με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Η Κομισιόν πρότεινε χθες τη διεύρυνση των δασμών αντιντάμπινγκ που επιβάλλονται στις εισαγωγές παπουτσιών από την Κίνα και το Βιετνάμ.
Παρά την πτωτική πορεία του παγκόσμιου εμπορίου το 2009, η Κίνα έχει καταφέρει να εξασφαλίσει μεγαλύτερο κομμάτι από την συρρικνούμενη πίτα. Την επέκταση αυτή την οφείλει σε μεγάλο βαθμό στη στροφή των καταναλωτών προς προϊόντα χαμηλότερου κόστους και στην αποφασιστικότητα του Πεκίνου να διατηρήσει αμείωτη την εξαγωγική δραστηριότητα της χώρας.
Τα κινεζικά εργοστάσια προχωρούν επιθετικά σε μείωση τιμών, γεγονός που δίνει στην Κίνα τη δυνατότητα να κερδίζει έδαφος στις υφιστάμενες αγορές και να αποκτά πρόσβαση σε καινούργιες. Τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα του κινεζικού εμπορίου παρατηρούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η Κίνα εκτόπισε τον Καναδά από την πρώτη θέση του προμηθευτή εισαγόμενων προϊόντων.
Εκτός το μερίδιο σε πολλές αμερικανικές αγορές, η Κίνα αυξάνει και την αξία των εξαγωγών σε απόλυτους όρους σε αρκετές κατηγορίες. Στα πλεκτά, για παράδειγμα, οι εισαγωγές από την Κίνα στις ΗΠΑ είχαν κάνει άλμα 10% από τις αρχές του έτους έως τον Ιούλιο, σύμφωνα με την Global Trade Information Services.
Με σημερινή της ανακοίνωση, η Κίνα δήλωσε ότι η μείωση των εξαγωγών της τον Σεπτέμβριο περιορίστηκε στο 15% –γεγονός που σηματοδοτεί ισχυρή βελτίωση έναντι της πτώσης του Αυγούστου. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, η εξέλιξη αυτή αποτελεί ένδειξη βελτίωσης για την παγκόσμια οικονομία και ενδυνάμωση των κινέζων εξαγωγών.
Ο λόγος που η Κίνα βιώνει πιο επιδερμικά τη διεθνή ύφεση, τουλάχιστον σε επίπεδο εμπορίου, είναι η ικανότητα των παραγωγών της να προχωρούν σε άμεσες μειώσεις των τιμών των προϊόντων τους μέσω της περικοπής μισθών και άλλων δαπανών στις ζώνες παραγωγής που συνήθως πλειοψηφούν οι μετανάστες εργαζόμενοι.
Επίσης, λόγω του διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου προϊόντων χαμηλού κόστους που παράγουν τα κινεζικά εργοστάσια, οι εξαγωγές στη χώρα παρουσιάζουν σχετική ανθεκτικότητα υπό συνθήκες ύφεσης. Λίγες χώρες, εξάλλου, μπορούν να καταφέρουν αυτό που έχει επικρατήσει να αποκαλείται «τιμή Κίνας», καταλήγουν οι NYT.
