Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Λαμβάνοντας υπόψη τη λίστα των προαπαιτούμενων του μνημονίου, τις θέσεις της κυβέρνησης, όπως προκύπτουν από διαρροές, τις θέσεις της τρόικας και τον κίνδυνο ανά πάσα στιγμή να γίνουν εκλογές μέχρι το Μάρτιο, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν, πότε και πώς θα ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των δανειστών.
Με βάση την ελληνική πολιτική εμπειρία, εάν η κυβέρνηση έχει στο μυαλό της να προσφύγει σε εκλογές ή οσφραίνεται κίνδυνο να οδηγηθεί σε αυτές, από τις εξελίξεις, δεν πρόκειται να δεχτεί να λάβει μέτρα, πριν απ’ αυτές, για το ασφαλιστικό, την απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα, τις μειώσεις μισθών στο Δημόσιο κ.λπ. Η τρόικα, από την πλευρά της, επιμένει στην τήρηση των εγγεγραμμένων στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, εντός των προθεσμιών, που σημαίνει πως όλα τα παραπάνω θα πρέπει να υλοποιηθούν τώρα, μέχρι το τέλος Νοεμβρίου, συνθέτοντας έναν πραγματικό εφιάλτη για την κυβέρνηση.
Η κατάσταση όμως περιπλέκεται περαιτέρω από τη διακηρυγμένη πρόθεση της κυβέρνησης να αποχωρήσει από το μνημόνιο και να μη λάβει ούτε τις προγραμματισμένες δόσεις από το δάνειο του ΔΝΤ, ύψους 12,5 δισ. ευρώ, το 2015, μέχρι το Μάρτιο του 2016, και να καλύψει περίπου 25 δισ. ευρώ, με δάνεια από τις αγορές.
Ο τρόπος που θα συμβιβαστούν όλα αυτά είναι το μεγάλο ερώτημα.
Εάν η κυβέρνηση δεν έθετε ψηλά τον πήχη των προσδοκιών, για έξοδο από το μνημόνιο, θα μπορούσε να υποσχεθεί στους δανειστές πως δεν θα υλοποιήσει τώρα μέχρι το Μάρτιο τα καυτά ζητήματα, αλλά ότι θα μπορούσαν να αναβληθούν για την άνοιξη, αφού έχει περάσει ο σκόπελος της προεδρικής εκλογής. Εάν πιστέψουν οι ελεγκτές πως η Ελλάδα θα φύγει από την εποπτεία της τρόικας, πώς θα δεχτούν τις υποσχέσεις ότι τα συγκεκριμένα μέτρα θα εφαρμοστούν στη μετά μνημόνιο εποχή; Εδώ υπάρχουν μέτρα που δεν εφαρμόζονται εντός του μνημονίου, πόσο μάλλον να αφεθούν για μετά.
Μια άλλη παράμετρος είναι πως εάν δεν υπάρξει συμφωνία στην αξιολόγηση που ξεκινά αύριο, η τρόικα δεν θα εκταμιεύσει μέχρι το τέλος του 2014 το ποσό των 7,1 δισ. ευρώ, που εκκρεμεί, από τον EFSF, το ΔΝΤ και τα ANFAs και SMPs.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως όλα -και οι πολιτικές εξελίξεις- εξαρτώνται από τις διαθέσεις των προϊσταμένων της τρόικας. Ομως η κυβερνητική τακτική τούς εγκλωβίζει. Πώς θα δώσουν στην Ελλάδα κεφάλαια και αναβολή στην εφαρμογή των προαπαιτούμενων χωρίς να έχουν τη δυνατότητα πίεσης και ελέγχου; Δύσκολες οι απαντήσεις που καθιστούν ενδιαφέρουσα από κάθε περίπτωση την επικείμενη αξιολόγηση.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
