Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Η προσοχή των παραγόντων της πολιτικής, κοινωνικής και παραγωγικής ζωής της χώρας είναι στραμμένη στις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στην ελληνική οικονομία τα γεωπολιτικά δρώμενα στη Μέση Ανατολή, αλλά κυρίως στην Ουκρανία μετά και την επιβολή του ρωσικού εμπάργκο για ελληνικά προϊόντα, το κόστος των οποίων υπερβαίνει τα 240 εκατ. ευρώ.
Είναι τα γεγονότα αυτά τα οποία θα επηρεάσουν την ελληνική οικονομία στον πρωτογενή, σε πρώτη φάση, τομέα και αν η κατάσταση δεν εξομαλυνθεί σύντομα, και άλλους κλάδους οικονομικής δραστηριότητος.
Οι εξελίξεις είναι προφανές ότι θα επηρεάσουν το οικονομικό κλίμα, την πορεία του εν εξελίξει προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και εν τέλει και την προσπάθεια για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Ας ελπίσουμε ότι το πρόβλημα το οποίο δημιουργείται με το ρωσικό εμπάργκο θα αντιμετωπιστεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση αποφασιστικά με την καταβολή αποζημιώσεων στους παραγωγούς, στους μεταφορείς και σ’ όσους πλήττονται από το εμπάργκο.
Βεβαίως, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Κομισιόν υποβάθμισαν από την αρχή τις επιπτώσεις της ουκρανικής κρίσης, με αποτέλεσμα να υπάρξουν καθυστερήσεις στη διάγνωση και στην αντιμετώπιση του ζητήματος.
Από την άλλη πλευρά, όμως, η κυβέρνηση θα πρέπει να επισπεύσει τους ρυθμούς στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων καθώς αυτό επιβάλλουν οι συμφωνίες που έχουν γίνει με την τρόικα, αλλά και η ανάγκη για τη διαμόρφωση των συνθηκών για την ενίσχυση της εισροής ξένων κεφαλαίων για την πραγματοποίηση επενδύσεων, αφού αυτές στην ουσία μπορούν μεσομακροπρόθεσμα να στηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη.
Οι επενδύσεις θα στηρίξουν την απασχόληση, θα δημιουργήσουν εισοδήματα και θα αυξήσουν τον εθνικό πλούτο της χώρας. Η όλη προσπάθεια για τη δημιουργία θετικού επενδυτικού κλίματος απαιτεί μεθοδικότητα, συνεκτικό πρόγραμμα και σταθερότητα.
Απαιτεί ακόμη το πρόγραμμα να είναι καλά μελετημένο και τα κατάλληλα μέτρα πολιτικής να έχουν μακρό χρονικό ορίζοντα ισχύος. Η σταθερότητα του πλαισίου άσκησης οικονομικής πολιτικής εκλείπει στην παρούσα φάση.
Οι νόμοι που ψηφίζονται για την υλοποίηση των οικονομικών πολιτικών ψηφίζονται από την εθνική αντιπροσωπεία και μετά από λίγο τροποποιούνται. Δημιουργείται μια κατάσταση που σχολιάζεται δυσμενώς τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Η πολυνομία δεν εξυπηρετεί κανέναν, ούτε την πολιτεία ούτε τους επενδυτές, που επιλέγουν για την πραγματοποίηση των επιχειρηματικών τους σχεδίων χώρες με σταθερό νομοθετικό πλαίσιο.
Το αναφέρουν όλες οι εκθέσεις διεθνών οργανισμών και οίκων. Στην παρούσα φάση, που η χώρα αγωνίζεται να ξεφύγει από τη μακρά και επώδυνη κρίση των τελευταίων δεκαετιών, δεν επιτρέπονται παλινωδίες και λάθη που καθυστερούν τη μετάβαση της χώρας στην επόμενη μέρα.
Η πολιτεία το οφείλει αυτό σ’ όσους με υπομονή και επιμονή υπέστησαν τις συνέπειες της πολιτικής λιτότητας που επεβλήθησαν από τους δανειστές.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΑΚΟΥΤΣΗΣ - [email protected]
