Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Και τι δεν υπόσχεται το νέο πλαίσιο για την αδειοδότηση και τη λειτουργία των επιχειρήσεων, το οποίο παρουσίασε τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός μαζί με το μισό υπουργικό συμβούλιο.
Δημιουργία επιχειρήσεων μόνο με μία υπεύθυνη δήλωση, ελέγχους που δεν καθυστερούν την έναρξη δραστηριότητας αλλά πιστοποιούν εκ των υστέρων το ορθό της λειτουργίας, portal που αναλαμβάνουν την άκοπη και γρήγορη ηλεκτρονική διεκπεραίωση όλης της διαδικασίας που απαιτείται για την έναρξη δραστηριοποίησης μια επιχείρησης οποιουδήποτε μεγέθους, μείωση κατά 60% των δικαιολογητικών και άλλα πολλά, που συγκρινόμενα με τη σημερινή πραγματικότητα -η οποία δεν έχει διαφοροποιηθεί στο ελάχιστο στα χρόνια της κρίσης- μοιάζουν βγαλμένα από μυθιστόρημα επιχειρηματικής φαντασίας.
Αυτό το τέρας της γραφειοκρατίας, που έχει απλώσει τα πλοκάμια του πάνω από κάθε μορφή επιχειρηματικότητας, ιδιαίτερα όμως της μικρομεσαίας, επιζεί δεκάδες χρόνια τώρα, απομυζώντας κομμάτι από την πρακτική δημιουργικότητα αυτού του τόπου, αναγκάζοντάς την ουσιαστικά να στρέψει την ευφυΐα που έχει αποδείξει ότι διαθέτει όχι στη γέννηση και υλοποίηση καλών ιδεών, όπως θα έπρεπε να γίνεται, αλλά στην ανακάλυψη μεθόδων και τακτικών που θα υπερβούν το γραφειοκρατικό τείχος.
Δεν θα υπήρχε λόγος να αμφισβητεί κανείς τις προθέσεις του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του σε ό,τι αφορά τη διάθεση να αρθούν τα αντικίνητρα και τα εμπόδια, αν δεν υπήρχε κακό προηγούμενο. Η ύπαρξη αυτού του γραφειοκρατικού λαβυρίνθου, τον οποίο είχε δομήσει ένα κράτος που ενδιαφερόταν όχι για την πρόοδο αλλά για την αυτοσυντήρηση του ιδίου και των παραφυάδων του, είναι μια παλιά υπόθεση.
Στο πέρασμα του χρόνου έχουν περισσέψει οι πολιτικές φράσεις αποφασιστικότητας κατά όλου του πλέγματος νόμων, θεσμών, διαδικασιών και προσώπων, που αναγκάζει όποιον προσπαθεί να αναπτύξει επιχειρηματική δραστηριότητα να κινείται με την ικανότητα ενός άλτη εμποδίων. Η καταπολέμησή τους αποτελούσε τη μόνιμη επωδό επετειακών εκδηλώσεων που ενέπλεκαν πρωθυπουργούς, υπουργούς και εκπροσώπους παραγωγικών φορέων.
Ωστόσο, ήταν το ίδιο το κράτος που κινούμενο στο γραφειοκρατικό σκοτάδι νομοθετούσε αντικρουόμενες διατάξεις και πολυδαίδαλες διαδικασίες, ενώ διατηρούσε καταστάσεις και πρόσωπα καταπώς βόλευε την πολιτική εξουσία που το διαχειρίζεται.
Ακόμη και τώρα, όμως, ύστερα από έξι χρόνια ύφεσης και τέσσερα χρόνια κρίσης, οι διηγήσεις που θα ακούσεις από ανθρώπους που προσπαθούν να ξεκινήσουν μια μικρή επιχείρηση είναι ανατριχιαστικές.
Το παρελθόν, λοιπόν, δεν μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε με αισιοδοξία το μέλλον της μάχης κατά της επιχειρηματικής γραφειοκρατίας. Δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι, αρκεί να μη συγχέεις το όνειρο με την πραγματικότητα.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
