Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Οι ιδιωτικοποιήσεις φάινεται να αποτελούν μονίμως μια παρεξηγημένη έννοια στην Ελλάδα. Προ κρίσης, η πώληση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου μέσω χρηματιστηρίου συγκέντρωνε λίγους εχθρούς, δίνοντας τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις να επενδύσουν πολιτικά σε ανάλογες αποφάσεις, που έφεραν στο κράτος έσοδα 26,7 δισ. ευρώ.
Στην εποχή των μνημονίων δημιούργησαν δύο στρατόπεδα. Από τη μια βρέθηκαν όσοι τις θεώρησαν «ξεπούλημα» ή εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και από την άλλη όσοι τις αντιμετώπισαν ως ευκαιρίες ανάπτυξης, ως επενδυτικά εργαλεία και όχι ως ένα εύκολο μέσο μείωσης του δημόσιου χρέους.
Η "Ν" προσεγγίζει το θέμα ιστορικά, οικονομικά και ερευνητικά, προκειμένου να διαπιστώσει ποια είναι η πραγματική εικόνα των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα και πως επέδρασαν στην οικονομία της χώρας, από το 1990 έως και σήμερα.
Τις απόψεις τους εκφράζουν:
Ανδρέας Ταπραντζής
«Εφικτός ο στόχος των 3,4 δισ. ευρώ»
Ανδρέας Γεωργούλιας
«Τρία κλειδιά και μια λύση»
Γιάννης Βαρουφάκης
«Ισοβαρείς στόχοι»
Νικόλαος Απέργης
«Μια αρνητική απάντηση»
Στυλιανός Περράκης
«Όχι στα ιδιωτικά μονοπώλια»
Σταύρος Δ. Mαυρουδέας
«Πωλήσεις πυρκαγιάς»
Κωνσταντίνος Β. Κόλλιας
«Δεν υπάρχει μαγικό ραβδί»
Παντελής Κούκος
«Μήπως δεν βλέπουμε το προφανές;»
Νικήτας Κωνσταντέλλος
«Κακός συγχρονισμός»
Ολόκληρα τα άρθρα στη «Ναυτεμπορική»
