Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Το νέο ποινολόγιο που εισήγαγε η κυβέρνηση με την καθιέρωση του Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών μπορεί μάλλον να θεωρείται παρελθόν, αφού οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη έχουν δρομολογηθεί παρεμβάσεις που θα ανατρέψουν την πολύ πρόσφατη αυτή νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης.
Υπενθυμίζεται ότι ο νέος Κώδικας προέκυψε έπειτα από προεργασία μεγάλου χρονικού διαστήματος, το οποίο εκτείνεται σχεδόν σε όλο το βίο της κυβέρνησης, ενώ υποτίθεται ότι ενσωματώνει την εμπειρία πολλών ετών από τη λειτουργία ενός προβληματικού πλαισίου, το οποίο ήρθε να αντικαταστήσει. Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: Αν το νέο σύστημα ποινών που υιοθετήθηκε ήταν λάθος, γιατί η κυβέρνηση κατέληξε σε αυτό;
Αν πάλι ήταν σωστή η πρώτη επιλογή της γιατί εμφανίζεται να υποχωρεί σε οργανωμένες πιέσεις χάνοντας την ευκαιρία να δώσει στη χώρα μια καλύτερη διαδικασία είσπραξης των δημοσίων εσόδων; Είναι, δηλαδή, ανίκανη να νομοθετήσει σωστά σε τόσο κρίσιμα πεδία ή διαθέτει τόσο ελαστική κυβερνητική συνείδηση που αδιαφορεί για το σωστό και υποκύπτει σε παρεμβάσεις;
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που αποδεικνύεται ή μάλλον επιβεβαιώνεται είναι η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται ακόμη και τώρα το φορολογικό σύστημα στο οποίο στηρίζεται η ομαλή ροή εσόδων του κράτους. Η κυβέρνηση, η σημερινή ή οποιαδήποτε από τις προηγούμενες -δεν έχει σημασία ποια, όλες έχουν αποτύχει στη φορολογική τους πολιτική εφόσον η φοροδιαφυγή συντηρείται- είναι κάθε στιγμή έτοιμη να νομοθετήσει έκτακτες εισφορές, κεφαλικούς φόρους, οριζόντιες φορολογικές επιβαρύνσεις, αλλά η ικανότητά της να ασκήσει φορολογική πολιτική εξαντλείται εκεί: σε χοντροκομμένα μέτρα που καλύπτουν ταμειακά κενά με τη λεπτότητα και την ακροβατική δεξιοτεχνία ενός... ελέφαντα.
Οταν χρειαστεί να υπάρξει ένας πιο σύνθετος σχεδιασμός που πρέπει να λάβει υπόψη του διάφορες παραμέτρους, όπως τη δίκαιη κατανομή των βαρών, την πιθανή εισπραξιμότητα που μπορεί να χαρακτηρίζει κάθε φόρο ανάλογα με τις ομάδες πληθυσμού τις οποίες επιβαρύνει, τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην ομαλή ροή άλλων φορολογικών εσόδων, τις λειτουργικές μεταβολές που συνεπάγεται κάθε φορολογική μεταβολή στους υπόχρεους, τα πράγματα αρχίζουν και δυσκολεύουν.
Συνήθως καταλήγουν σε νομοθετικά «μπαλώματα» νέων παρεμβάσεων που είτε αναιρούν προηγούμενες πράξεις είτε προσπαθούν να καταλήξουν με μεγάλη καθυστέρηση πολλών περιστροφών στο επιθυμητό αποτέλεσμα, είτε -ακόμη χειρότερο- απομακρύνονται από αυτό. Προφανώς η κυβέρνηση θα επιλέξει αυτό που τη βολεύει στην παρούσα στιγμή, όμως αν βρει έναν επιχειρηματία -οποιουδήποτε μεγέθους- που να επενδύει ανεχόμενος μονίμως όλες τις κυβερνητικές νομοθετικές ακροβασίες, μπορεί να τον βραβεύσει με ένα δερματόδετο αντίτυπο του... νεότερου νέου Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
