Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Εάν εκδοθεί δικαστική απόφαση ή, γενικότερα, προκύψει ένα έκτακτο γεγονός που θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό με 110 εκατ. ευρώ, οι οιμωγές του οικονομικού επιτελείου θα ακουστούν χιλιόμετρα μακριά και θα εξαντληθεί κάθε νομική δυνατότητα να ακυρωθεί η απόφαση ή να καθυστερήσει η υλοποίησή της. Ομως, η απόφαση του ΣτΕ, που δικαιώνει τους ένστολους και επιδικάζει την αποκατάσταση των αποδοχών τους προ των περικοπών, καθώς και την επιστροφή αναδρομικών από τον Αύγουστο του 2012, όχι μόνο δεν προκάλεσε θλίψη στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αλλά χαρά ανείπωτη.
Η απόφαση ήρθε στην κατάλληλη εποχή για την κυβέρνηση, λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές, και έχει την ευκαιρία να προχωρήσει σε παροχές και με τη «βούλα» του δικαστηρίου χωρίς κανείς να μπορεί να πει τίποτα. Συμπτωματικά, κυβερνητικά στελέχη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχαν υποσχεθεί πως εάν το επιτρέψουν οι δημοσιονομικές συνθήκες, θα αποκατασταθούν οι αδικίες που έγιναν στο μισθολόγιο των ενστόλων. Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία είναι η δικαστική απόφαση, η οποία, να το θυμηθείτε, θα υλοποιηθεί άμεσα, μέχρι τον προσεχή Μάιο.
Ακόμη, η απόφαση αποκλείει την αποκατάσταση των αποδοχών των άλλων υπαλλήλων των ειδικών μισθολογίων, π.χ. γιατροί, αφού διακρίνει τους ένστολους ως εργαζομένους που ανήκουν στο σκληρό πυρήνα του κράτους και χρήζουν ειδικής προστασίας και μεταχείρισης σε σχέση με τους άλλους εργαζομένους του δημόσιου τομέα. Οπότε το ποσό που θα βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό περιορίζεται σε 110 εκατ. ευρώ και οι… ανησυχίες για 500 εκατ. ευρώ, ή 1 δισ. ευρώ, είναι καθαρά τυπικού χαρακτήρα.
Στο ερώτημα από πού θα βρεθούν τα 110 εκατ. ευρώ, η απάντηση είναι από το «πρωτογενές πλεόνασμα»! Αυτό που προκύπτει με τη «μόχλευση» των δανειακών κεφαλαίων του μηχανισμού στήριξης. Δηλαδή, θα τα πληρώσουμε οι υπόλοιποι. Με αφορμή τη σχετική απόφαση, είναι ευκαιρία να ξαναδούμε το θέμα των αμοιβών στο σύνολο της οικονομίας, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Αφετηρία πρέπει να είναι το ύψος των αμοιβών σε μια χώρα που επί τετραετία επικρέμεται από πάνω της η απειλή της χρεοκοπίας. Τι μπορεί να δώσει το κράτος στους υπαλλήλους του και σε πόσους υπαλλήλους. Η σχετική κουβέντα άνοιξε αναγκαστικά με την πίεση της τρόικας, αλλά κόλλησε και κολλάει στις αντιδράσεις του Δημοσίου και βουλευτών σχεδόν όλων των κομμάτων.
Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει ένας σοβαρός διάλογος για το πόση πρέπει να είναι η αμοιβή του στρατιωτικού, του γιατρού, του εφόρου, του λογιστή, του εργάτη, του αγρότη, αλλά και γιατί οι απασχολούμενοι στο Δημόσιο να είναι πιο προνομιούχοι από τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
