Αν και είμαστε μόνο στα μέσα Ιανουαρίου, το 2014 ίσως αποδειχθεί η καλύτερη χρονιά από το 2008, το έτος που ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, επισημαίνει ο επικεφαλής της Pimco, Μοχάμεντ Ελ-Εριάν.
Η ανάπτυξη επιταχύνεται καθώς οι προηγμένες χώρες ανακάμπτουν,οι αναδυόμενες αγορές σταθεροποιούνται και τα ποσοστά ανεργίας έχουν πτωτική τάση ενώ η ενισχυμένη εποπτεία και οι νομοθετικές ρυθμίσεις έχουν μειώσει τους κινδύνους μιας νέας οικονομικής κρίσης, όπως επισημαίνει ο Ελ-Εριάν.
Ομως, τονίζει ο Ελ-Εριάν, υπάρχουν έξι λόγοι για τους οποίους, δυστυχώς, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να κηρυχθεί η νίκη για την παγκόσμια οικονομία λόγω της ασυνήθιστα παρατεταμένης περιόδου υποτονικής ανάπτυξης στη Δύση, της επίμονα υψηλής ανεργίας, των υπερβολικών ανισοτήτων, καθώς και αρκετών ανησυχιών για το χρέος και το έλλειμμα σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στην περιφερειακή Ευρώπη.
Πρώτον, η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, ενώ κινείται υψηλότερα, πιθανόν δεν θα επιβεβαιώσει τις προσδοκίες των αναλυτών. Θα είναι ανεπαρκής για να αντιμετωπίσει την υψηλή ανεργία των νέων και τη μακροπρόθεσμη ανεργίας στις ανεπτυγμένες οικονομίες. Δεν θα είναι αρκετά ισχυρή, ώστε να οδηγήσει τις χώρες με υψηλά χρέη να βγουν από την κρίση.
Δεύτερον, αλλάζει η πολιτική της Federal Reserve των ΗΠΑ περιορίζοντας τα άμεσα εργαλεία τόνωσης της οικονομίας, όπως τις αγορές ομολόγων, ενώ ενισχύει τη χρήση έμμεσων ή λιγότερο προβλεπόμενων μέτρων, όπως είναι η μελλοντική καθοδήγηση.
Τρίτον, κάποιες συστημικά σημαντικές αναδυόμενες οικονομίες, όπως η Βραζιλία και η Τουρκία, δεν έχουν ανακτήσει την ψυχραιμία που απαιτείται για να καθοδηγήσουν μια ρευστή οικονομία, η οποία επηρεάζεται από τις πολιτικές των κεντρικών τραπεζών στις προηγμένες χώρες
Τέταρτον, δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι η πολιτική πόλωση στην Ουάσινγκτον θα περιοριστεί, καθώς και τα προβλήματα και οι δυσλειτουργίες στο αμερικανικό Κογκρέσο.
Πέμπτον, η τεράστια βελτίωση στα spreads των χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης, δεν έχει μεταφραστεί σε σημαντικά κέρδη για την πραγματική οικονομία και την αγορά εργασίας. Παράλληλα, η ανάπτυξη του πυρήνα της Ευρώπης αντιμετωπίζει προβλήματα λόγο του ισχυρού ευρώ.
Έκτον , η ικανότητα του πολυμερούς συστήματος να συνδυάσει τις εθνικές αντιφάσεις συνεχίζει να παρεμποδίζεται από τις διαρθρωτικές αδυναμίες.
Ολα τα παραπάνω, δείχνουν σύμφωνα με τον Ελ-Εριάν, ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία το 2014, είναι η μετατροπή της τρέχουσας οικονομικής βελτίωσης ως αρχή για ισχυρότερη μεσοπρόθεσμη ανάκαμψη.
Για να συμβεί αυτό, οι φορείς χάραξης πολιτικής θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά την ανεπαρκή ανταπόκρισης της προσφοράς, το ανεπαρκές επιπέδο και σύνθεση της συνολικής ζήτησης, και τα ακόμη υψηλά χρέη των οικονομιών.
