Με ασυνήθιστη ροή καλών ειδήσεων ξεκινά το 2014 για την Ελλάδα, το μέχρι πρότινος προβληματικό παιδί των χαμένων οικονομικών στόχων, που τώρα ξεπερνά όλες τις προσδοκίες, σύμφωνα με τον Economist.
Το βρετανικό περιοδικό αναφέρει ενδεικτικά το πρωτογενές πλεόνασμα, τη συρρίκνωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων, την πιθανότητα επιστροφής της χώρας στις αγορές εντός του έτους και την απομάκρυνση του κινδύνου εξόδου της από το ευρώ.
Στο σχετικό δημοσίευμα επισημαίνεται ότι οι άλλοτε οργισμένοι γερμανοί αξιωματούχοι χαιρετίζουν πλέον ως σωτήρα της χώρας του, και του ευρώ, τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ ευρωπαίοι αξιωματούχοι έφθασαν στην Αθήνα για την τελετή ανάληψης της ευρωπαϊκής προεδρίας για να επαινέσουν τη χώρα και όχι για να την «θάψουν».
Ο Economist παρατηρεί, ωστόσο, πως η οικονομική και η πολιτική κατάσταση της χώρας παραμένει προβληματική, με την απώλεια του ενός τετάρτου της οικονομικής παραγωγής του 2007 εξαιτίας των σφαλμάτων των κυβερνήσεων και των πιστωτών, το υψηλό επίπεδο της ανεργίας, την επίτευξη της μείωσης του κόστους εργασίας μέσω μισθολογικών περικοπών και όχι της αύξησης της παραγωγικότητας, τη μείωση των εξαγωγών, το δυσλειτουργικό κράτος.
Σύμφωνα με το περιοδικό, η αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας και η επανίδρυση του κράτους χρειάζεται χρόνο και αποφασιστικότητα, «όμως ο κ. Σαμαράς δεν έχει τίποτε από τα δύο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Αναφερόμενος δε στον ΣΥΡΙΖΑ και στο προβάδισμα που έχει στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές του Μαΐου, προειδοποιεί πως μια νίκη του «φωτογενούς και πανούργου» Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές «θα μπορούσε να υπονομεύσει τον εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό του κ. Σαμαρά».
Εκτιμά, πάντως, ότι από το 2015 η Ευρωπαϊκή Ένωση πιθανόν να πρέπει να συνδιαλλαγεί με τον κ. Τσίπρα ως πρωθυπουργό, ή τουλάχιστον ως ρυθμιστή.
Προειδοποιώντας ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα δεν είναι οικονομικός αλλά πολιτικός κι εντοπίζεται στις ανησυχίες για την άνοδο των ελληνικών πολιτικών άκρων, «των νεοσταλινικών και των νεοναζιστών», το δημοσίευμα επισημαίνει ότι μία θετική κίνηση από την Ευρωζώνη θα ήταν η περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, με αντάλλαγμα την άμβλυνση της λιτότητας και την επικέντρωση στην ανάγκη μεταρρύθμισης της οικονομίας και του κράτους.
Πηγή: ΑΜΠΕ
