Αναδημοσίευση από τη Ναυτεμπορική
Περί τα 300 εκατ. ευρώ έχει αποτιμηθεί το ψηφιακό μέρισμα στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα έσοδο στο οποίο η πολιτεία θα έχει πρόσβαση αμέσως μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών μετάβασης στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση.
Μόνο που για να γίνει αυτό, θα πρέπει να ολοκληρωθούν η διαδικασία αδειοδότησης του ψηφιακού παρόχου και φυσικά η πολυθρύλητη -πλέον- διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών. Οι καθυστερήσεις και στα δύο πεδία είναι παροιμιώδεις.
Σε ό,τι αφορά τη διαδικασία έγκρισης του περιεχομένου των καναλιών από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, δεν έχει να πει κανείς πολλά. Είναι σχεδόν όλα γνωστά όσο και η ιστορία της Ελλάδας των τελευταίων 25 χρόνων…
Σε ό,τι αφορά την πρώτη αδειοδότηση -αυτή του ψηφιακού παρόχου, που γίνεται από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων-, η διαδικασία θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει ήδη ολοκληρωθεί, φέρνοντας το κράτος πιο κοντά στα 300 εκατ. ευρώ του ψηφιακού μερίσματος και τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών και τους τηλεοπτικούς σταθμούς σε οικονομικότερη και νόμιμη λειτουργία.
Προφανώς δεν τα έχουμε ανάγκη τα χρήματα αυτά. Διαφορετικά δεν εξηγείται το γιατί τους τελευταίους μήνες έγινε ό,τι ήταν δυνατόν για να σταματήσει και η ψηφιακή μετάβαση και η διαδικασία αδειοδότησης.
Το πράγμα άρχισε με τις άστοχες και απρογραμμάτιστες κινήσεις γύρω από τη δημόσια τηλεόραση -η οποία υποχρεωτικά πρέπει να πηγαίνει χέρι χέρι με την ιδιωτική τηλεόραση- και συνεχίστηκε με τις καθυστερήσεις στη σύγκληση της ολομέλειας της Αρχής Τηλεπικοινωνιών.
Ανθρωποι της τηλεοπτικής αγοράς επισήμαναν στη «Ν» ότι αν δεν προκηρυχθεί ο διαγωνισμός μέσα στον επόμενο μήνα, η Ελλάδα δεν πρόκειται να περάσει πλήρως στις ψηφιακές εκπομπές εντός των διεθνών προθεσμιών.
Ως τώρα αυτό σήμαινε συνήθως και κάποιο πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Ενωση και πάει λέγοντας. Μόνο που αυτή τη φορά, επειδή η μετάβαση στην ψηφιακή εκπομπή θα γίνει παγκοσμίως, αν η χώρα δεν προλάβει, θα οδηγηθούμε σε απώλεια εθνικών πόρων -δηλαδή συχνοτήτων- έναντι των όμορων κρατών και βέβαια τεράστια και μόνιμη οικονομική ζημία για το κράτος.
Για μια ακόμη φορά η πολιτική και κομματική ιδιοτέλεια σε ιδανική συνεργασία με την προσωπική αδιαφορία υπερβαίνουν το εθνικό συμφέρον.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ - [email protected]
