Οπως αναμενόταν, η κυβερνητική παρουσία στη Θεσσαλονίκη, μέσω του πρωθυπουργού και των άλλων στελεχών της κυβέρνησης, «έπαιξε» γερά το «χαρτί» του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος, προσπαθώντας να δομήσει κλίμα αισιοδοξίας μέσω της διαπίστωσης ότι βαδίζουμε στο σωστό δρόμο.
Ουδείς θα είχε αντίρρηση για την επιλογή του δρόμου, αρκεί να είναι πράγματι ο σωστός. Με τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί κανείς ως… αντιπλεονασματικός, δεν μπορεί παρά να σταθεί σε γεγονότα και αριθμούς που μιλάνε μόνα τους για τη δημοσιονομική διαχείριση. Το πρόσφατο παράδειγμα είναι τρανταχτό.
«Η Ελλάδα μπορεί να ανακτήσει βοήθεια ύψους 1,14 δισ. ευρώ από τα κοινοτικά διαρθρωτικά κονδύλια της περιόδου 2000-2006 που δεν αξιοποιήθηκαν» δήλωσε χθες ο Ευρωπαίος επίτροπος για την Περιφερειακή Πολιτική Γιοχάνες Χαν. Πρόσθεσε δε ότι «τα κεφάλαια αυτά δεν θα πρέπει να διοχετευθούν στην εξυγίανση των δημοσιονομικών, αλλά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας». Φαίνεται, ωστόσο, ότι άδικα κουράζεται να εξασφαλίσει επιπλέον κονδύλια ανάπτυξης ο επίτροπος, γιατί στην Ελλάδα έχουμε έναν... ειδικό τρόπο αξιοποίησης των κοινοτικών κονδυλίων.
Οπως αποκαλύπτουν τα επίσημα και δημοσιοποιημένα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, στο επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου η Ελλάδα έλαβε από τα κοινοτικά ταμεία το ποσό των 3,94 δισ. ευρώ, έναντι ποσού ύψους 2,38 δισ. ευρώ που υπολόγιζε ότι θα λάβει στην ίδια περίοδο. Δηλαδή εισπράχθηκε ποσό ύψους 1,56 δισ. ευρώ παραπάνω. Οποιος διαπίστωσε αυτή την κοινοτική απλοχεριά θα πρέπει να ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος.
Λογικά θα περίμενε να «ανοίξουν» τα ταμεία και να χρηματοδοτούνται αφειδώς τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και τα εθνικά προγράμματα. Ελα όμως που τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, αφού στην πράξη γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Ενώ το υπουργείο Οικονομικών είχε προγραμματίσει για πληρωμές το ποσό των 3,45 δισ. ευρώ, διέθεσε γι’ αυτό το σκοπό μόλις 2,12 δισ. ευρώ, δηλαδή 1,3 δισ. ευρώ λιγότερα.
Πού πήγαν τα χρήματα; Οχι, δεν χάθηκαν, απλώς χρησιμοποιήθηκαν για να επιβεβαιώσουν την πορεία μας στη δημοσιονομική νομιμότητα. Με την πρακτική αυτή εμφανίζεται ο προϋπολογισμός του επταμήνου να έχει πλεόνασμα, αφού εισπράττει και δεν πληρώνει.
Αυτό ακριβώς που φοβόταν ο επίτροπος, είναι εκείνο που συμβαίνει στην πράξη. Τα κονδύλια αφαιρούνται από την αναπτυξιακή διαδικασία και χρησιμοποιούνται για την εξυγίανση των δημοσιονομικών μεγεθών. Στην πραγματικότητα μόνο γι’ αυτό χρησιμοποιούνται. Και στη συνέχεια αναρωτιόμαστε γιατί η ανεργία επιμένει και η ύφεση διατηρείται στο 4%...
Π. Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
