Κάλεσμα στα κράτη-μέλη να εισαγάγουν διαφοροποιημένα συνταξιοδοτικά συστήματα απευθύνει στα κράτη μέλη της Ε.Ε. το Ευρωκοινοβούλιο, επισημαίνοντας παράλληλα τη συμβολή των δημόσιων συντάξεων στη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης.
Όπως επισημαίνουν οι ευρωβουλευτές με ψήφισμα που υιοθέτησαν την Τρίτη, η οικονομική κρίση και οι προκλήσεις που θέτει η γήρανση του πληθυσμού αποκάλυψαν την ευπάθεια τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος.
Σύμφωνα μάλιστα με το ψήφισμα, η αύξηση των δεικτών απασχόλησης με τη σταδιακή κατάργηση των προγραμμάτων πρόωρης συνταξιοδότησης είτε δίνοντας τη δυνατότητα στους ανθρώπους να εργαστούν πέρα από τη θεσπισμένη ηλικία συνταξιοδότησης, εφόσον το επιθυμούν, είναι απαραίτητη για να αντληθούν επαρκείς πόροι για ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις.
Στην απάντησή τους στη Λευκή βίβλο της Επιτροπής που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2012, οι ευρωβουλευτές συνιστούν ειδικότερα στα κράτη-μέλη να εισαγάγουν ή να διατηρήσουν μία προσέγγιση «πολλαπλών πυλώνων» για τις συντάξεις, η οποία να δομείται ως εξής: ένας συνδυασμός δημόσιων συντάξεων στον πρώτο πυλώνα, επικουρικές συντάξεις ως αποτέλεσμα συλλογικών συμφωνιών, εταιριών ή εθνικής νομοθεσίας στο δεύτερο πυλώνα και ιδιωτικές συντάξεις στον τρίτο πυλώνα.
Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν παράλληλα ότι ακόμη και σε ένα ενδεχόμενο μακροπρόθεσμό σενάριο χαμηλής ανάπτυξης, το οποίο θα απαιτούσε από τα κράτη-μέλη να «παγώσουν» τους προϋπολογισμούς τους, η προστασία των δημόσιων συντάξεων που εγγυώνται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα.
Οι δημόσιες συντάξεις παραμένουν η πιο σημαντική πηγή εισοδήματος για τους συνταξιούχους εξηγούν και διαπιστώνουν «μετά λύπης» ότι η Λευκή βίβλος της Επιτροπής «δεν αντιμετωπίζει με τον κατάλληλο τρόπο αυτό το σημαντικό πυλώνα που μπορεί να αποτελέσει ασπίδα προστασίας ενάντια στη φτώχεια».
Το ΕΚ καταδικάζει επίσης «τις δραστικές περικοπές στις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από την οικονομική κρίση», που, όπως τονίζουν, έχουν οδηγήσει πολλούς συνταξιούχους είτε στο όριο της φτώχειας είτε ακόμη και στη φτώχεια.
Τέλος επισημαίνει ακόμη την ανάγκη όσων εργάζονται στο εξωτερικό να έχουν τη δυνατότητα να θεμελιώσουν και να διατηρήσουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα από την απασχόλησή τους στην Ε.Ε..
