Οι ξένοι ελεγκτές επιμένουν για απολύσεις στο δημόσιο τομέα, ζητώντας από την κυβέρνηση, απλά, να τηρήσει όσα υπέγραψε στο τελευταίο μνημόνιο, μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο. Δηλαδή την απομάκρυνση 25.000 υπαλλήλων εντός του 2013, συν 2.000 υπαλλήλων που «ξέχασε» να θέσει σε εφεδρεία το 2012.
Θεωρούν όμως στην κυβέρνηση ότι είναι μια απόφαση επώδυνη πολιτικά, ενώ, αντίθετα, δεν δείχνουν να ανησυχούν για πολιτικό κόστος από τις περίπου 30.000 απολύσεις κάθε μήνα που καταγράφονται στον ιδιωτικό τομέα.
Αφήνοντας στην άκρη τις κυβερνητικές «ευαισθησίες», η πραγματικότητα είναι πως η τρόικα επιμένει σε απολύσεις, ακόμη και αν υπερκαλύπτεται ο στόχος της μείωσης του προσωπικού, μέσω των συνταξιοδοτήσεων. Επιδιώκει δηλαδή να εγγραφεί ότι ζήτησε και επέβαλε απολύσεις στο ελληνικό Δημόσιο, με κάθε τρόπο.
Η τρόικα κάνει τη δουλειά της, αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι η ελληνική κυβέρνηση να κάνει τη δική της. Βρίσκεται όμως σε δύσκολη θέση και διαπιστώνει πως, κοινώς, έχει μπλέξει άσχημα και δεν θα αποφύγει το μοιραίο. Εχει συνυπογράψει το μνημόνιο και αγωνίζεται τις τελευταίες μέρες να βρει ένα νέο, κομψό όρο για να βαφτίσει τη μείωση του προσωπικού στο δημόσιο τομέα, από τον οποίο δεν θα αναδύεται η βαρβαρότητα της λέξης «απόλυση».
Παράλληλα, επειδή γνωρίζει τη δυσκολία, λέει στην τρόικα πως το προσωπικό στο Δημόσιο θα μειωθεί με τις συνταξιοδοτήσεις, αλλά επειδή θέλετε σώνει και καλά απολύσεις έχουμε κάποιους πρόχειρους.
Ποιοι είναι αυτοί; Είναι περίπου 8.500, εκ των οποίων οι 7.000 υπάλληλοι του Δημοσίου είναι «επίορκοι» και οι 1.500 διορίστηκαν με πλαστά δικαιολογητικά! Επίσης έχουμε και ορισμένους «κοπανατζήδες», οι οποίοι δεν πατάνε στην υπηρεσία τους ούτε για να πληρωθούν, καθώς πλέον πληρώνονται μέσω ΑΤΜ.
Αυτά τα παραδέχεται φωναχτά η ελληνική κυβέρνηση! Δηλαδή αναγνωρίζει πως υπάρχουν στο Δημόσιο επίορκοι, οι οποίοι λαδώνονται και ακόμη παραμένουν στις θέσεις τους! Πως υπάρχουν υπάλληλοι που χρησιμοποίησαν πλαστά δικαιολογητικά διορισμού και ακόμη τους πληρώνουν οι Ελληνες φορολογούμενοι. Πως υπάρχουν υπάλληλοι που δεν πατάνε στην εργασία τους και δεν τους ενοχλεί κανείς. Σε οποιοδήποτε στοιχειωδώς οργανωμένο κράτος, οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι θα είχαν αποχωρήσει βιαίως από τις θέσεις τους και θα είχαν αναλάβει οι εισαγγελείς τα περαιτέρω. Εδώ, βιώνουμε την απόλυτη τρέλα. Τους κρατάμε και διαπραγματευόμαστε με την τρόικα αν θα πρέπει να αποχωρήσουν!
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά, αλλά σχεδιασμένα. Η τακτική αυτή θα εξασφαλίσει στην τρικομματική κυβέρνηση το άλλοθι, απέναντι στην ελληνική κοινή γνώμη, ότι δεν απέλυσε αδιακρίτως υπαλλήλους αλλά εκείνους που είχαν «θέμα» και η τρόικα θα ικανοποιηθεί, καθώς θα επιτευχθεί επικοινωνιακά ο στόχος της για απολύσεις.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ
