Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφυγε ο Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) καταγγέλλοντας την επιβολή –με τον ν. 4093/2012- εισφοράς επί του κύκλου εργασιών των επαγγελματικών Φ/Β μονάδων από 25% - 30%.
Οπως καταγγέλλει ο ΣΠΕΦ, η εισφορά επιβλήθηκε «χωρίς καμία απολύτως προηγούμενη διαβούλευση ή συναίνεση ή αναλογιστική μελέτη επιπτώσεων ή παροχή οιονδήποτε έστω αντισταθμιστικών ωφελημάτων στους θιγόμενους παραγωγούς».
«Μονομερώς έτσι και μάλιστα αναδρομικά», συνεχίζει ο Σύνδεσμος, «αφού από τη ρύθμιση θίγονται και όλες οι εν λειτουργία μονάδες των οποίων η διασύνδεση στο δίκτυο προηγήθηκε της ψήφισης του νόμου, η πολιτεία ανατρέπει το οικονομικό καθεστώς λειτουργίας τους και εν τοις πράγμασι το ίδιο το Ευρωπαϊκό μοντέλο FIT (Feed-in-Tariff) που με τρεις νόμους -ν. 3468/2006, ν. 3734/2009 και ν. 3851/2010- η ίδια ψήφισε και υιοθέτησε συνομολογώντας εν συνεχεία ρητές συμβάσεις εφαρμογής του με τους παραγωγούς 20ετούς διάρκειας, καλώντας τους να επενδύουν».
Ο ΣΠΕΦ καταλογίζει επίσης στην πολιτεία παντελή απουσία ελέγχου του ρυθμού αδειοδοτήσεων νέων κάθε φορά μονάδων. Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται πως αφού «παντελώς ανεύθυνα μοίρασε περί τα 7,500 MW σε άδειες παραγωγής, δεσμευτικούς όρους σύνδεσης και συμβάσεις πώλησης ουδέποτε ανακαλούμενες, πλέον των 1,200 MW Φ/Β που ήδη λειτουργούν, δηλαδή μόλις σήμερα να έχουμε συνολικά περίπου τέσσερις φορές τον εθνικό στόχο του 2020, έρχεται τώρα να μεταφέρει τις αποκλειστικές αυτές ευθύνες της στους παραγωγούς τους οποίους και στην πλειονότητα με την επιβληθείσα εισφορά καταστρέφει».
«Παρατηρείται λοιπόν εμμέσως δια της εισφοράς μία παράνομη κρατική ενίσχυση υπέρ των νέων παραγωγών που θα ενταχθούν υπεράνω των στόχων και έχοντας πλέον γνώση του καθεστώτος της εισφοράς, με μεταφορά πόρων εις βάρος όσων νομίμως επένδυσαν εντός αυτών τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα με πολύ υψηλό κόστος», συμπληρώνει ο Σύνδεσμος.
Τονίζεται ακόμη ότι η εισφορά επιβλήθηκε «χωρίς καμία παραμετροποίηση όσον αφορά τουλάχιστον το τυπικό μέγεθος των μονάδων αλλά και τις συνεπαγόμενες οικονομικές αντοχές τους» και γίνεται λόγος για απόλυτη στρέβλωση του υγιούς ανταγωνισμού.
Ετσι, ο ΣΠΕΦ, εκτιμά πως οι ασθενέστερες μικρομεσαίες μονάδες οδηγούνται σε απόλυτο οικονομικό αφανισμό, «αφού η επίδραση εν γένει της εισφοράς 25 – 30% επί του τζίρου τους μεταφράζεται στα προ φόρων έσοδα τους σε δημευτικού χαρακτήρα "χαράτσι" πλησίον του 100% αυτών».
