Στο «μικροσκόπιο» αναμένεται να βρεθούν εντός της εβδομάδας οι 20 μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες, προκειμένου να διαπιστωθεί, εάν είναι σε θέση να επιβιώσουν σε περίπτωση επιδείνωσης της οικονομικής κρίσης.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της International Herald Tribune, το επιτελείο του Μπαράκ Ομπάμα ετοιμάζει αξιολογήσεις, τα λεγόμενα «τεστ πίεσης» (stress tests), προκειμένου να εξαχθούν ασφαλέστερα συμπεράσματα για την κατάσταση κορυφαίων τραπεζικών ομίλων, όπως η Citigroup και η Bank of America.
Παρά τις διαβεβαιώσεις των αξιωματούχων ότι οι 20 μεγαλύτερες τράπεζες είναι «πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν», οι τραπεζικές μετοχές κατέγραψαν απώλειες την περασμένη εβδομάδα εξαιτίας των ανησυχιών που επικρατούν στην αγορά για το ενδεχόμενο κρατικοποίησης ορισμένων εξ αυτών.
Πράγματι, πολλοί οικονομολόγοι, αναλυτές της Γουόλ Στριτ και κορυφαία τραπεζικά στελέχη ισχυρίζονται ότι μερικές τράπεζες έχουν περάσει ήδη πρακτικά σε καθεστώς επισφάλειας.
Οι σκεπτικιστές εκτιμούν ότι παρότι οι τράπεζες έχουν ήδη αναφέρει ζημιές δισεκατομμυρίων δολαρίων από επισφαλή δάνεια, τοξικά στοιχεία ενεργητικού αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων εξακολουθούν να βαραίνουν τους ισολογισμούς των μεγαλύτερων τραπεζών, οι οποίες είναι πολύ βαριά «λαβωμένες» για να επανέλθουν στα φυσιολογικά επίπεδα πιστώσεων.
Η συγκεκριμένη μερίδα αναλυτών είναι υπέρμαχη της άμεσης κρατικοποίησης μέρους των προβληματικών τραπεζών και θεωρούν ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραμερίσει τους μετόχους και να αναλάβει τη διαχείριση ορισμένων ιδρυμάτων, τουλάχιστον προσωρινά, παρά να κωλυσιεργεί αφήνοντας την οικονομία να ακολουθεί καθοδική τροχιά.
Μέχρι σήμερα, οι κορυφαίοι σύμβουλοι του Μπάρακ Ομπάμα, μεταξύ των οποίων και ο υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ, έχουν επανειλημμένως ξεκαθαρίσει ότι προτιμούν οι τράπεζες να μείνουν σε «ιδιωτικά χέρια» και ότι δεν έχουν σκοπό να προχωρήσουν σε κρατικοποιήσεις.
Δεδομένου, όμως, ότι οι αξιολογήσεις βασίζονται σε εφιαλτικά σενάρια, τα αποτελέσματα των «τεστ» ενδέχεται να ενδυναμώσουν την άποψη ότι κάποιες από τις μεγαλύτερες τράπεζες έχουν ανάγκη κεφαλαίων.
Αυτό σημαίνει μεγαλύτερες πιθανότητες αύξησης της κρατικής συμμετοχής με αποτέλεσμα την εξασθένηση ή ακόμη και τον αποκλεισμό των ιδιωτών από το μετοχικό κεφάλαιο των εν λόγω τραπεζών.
