Η μείωση των μισθών λόγω της κρίσης είναι παγκόσμιο φαινόμενο και, ανεξάρτητα από τους λόγους που την προκαλούν, πρόκειται για χαρακτηριστικό σύμπτωμα των οικονομιών που νοσούν βαριά, υποστηρίζει ο Πολ Κρούγκμαν.
Σύμφωνα με τον νομπελίστα οικονομολόγο, το σύμπτωμα αυτό μπορεί να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση της οικονομίας, γεγονός που οφείλεται σε ένα από τα παράδοξα φαινόμενα που ταλανίζουν σήμερα την αμερικανική οικονομία.
Το παράδοξο των μισθών λειτουργεί ακριβώς όπως το παράδοξο της απομόχλευσης: η εξυγίανση των ισολογισμών από τα χρέη είναι κάτι θετικό αλλά η ταυτόχρονη μείωση του χρέους από όλες τις επιχειρήσεις οδηγεί σε χρηματοπιστωτική κρίση.
Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι σε οποιαδήποτε εταιρεία αποδέχονται μειώσεις μισθού για να διασώσουν τη δουλειά τους, εάν όμως αυτό το κάνουν ταυτόχρονα όλοι οι εργαζόμενοι σε μία οικονομία, το αποτέλεσμα θα είναι αύξηση της ανεργίας.
Με την πτώση των μισθών, η επιχείρηση περιορίζει τα λειτουργικά της κέρδη, μειώνει την τιμή του προϊόντος και γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική στην αγορά. Εάν, όμως, το ίδιο κάνουν όλες οι επιχειρήσεις, καμία δεν θα έχει τελικά το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, με αποτέλεσμα η μείωση μισθών να μην αποφέρει οφέλη –απεναντίας βλάπτει την οικονομία σε πολλά επίπεδα.
Η μείωση των μισθών –και κατά συνέπεια η μείωση των εισοδημάτων– επιδεινώνει το πρόβλημα του υπερβάλλοντος χρέους, καθώς οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν τα υφιστάμενα χρέη τους. Το αποτέλεσμα θα είναι η μεγαλύτερη περικοπή των δαπανών, η οποία θα παρασύρει την οικονομία ακόμη βαθύτερα στην κρίση.
Για να βγούμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο χρειάζονται περισσότερα κίνητρα, μεγαλύτερη αποφασιστικότητα από τις τράπεζες και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, υποστηρίζει ο Κρούγκμαν.
Ο πρόεδρος Ομπάμα και το οικονομικό του επιτελείο φαίνεται πως έχουν σώσει την οικονομία από το χάος. Ο κίνδυνος, όμως, να γίνει η Αμερική μια νέα Ιαπωνία του αποπληθωρισμού και της στασιμότητας, μοιάζει να εντείνεται, σύμφωνα με τον καταξιωμένο οικονομολόγο.
Πηγή: The New York Times
