Περιορισμένο δημοσιονομικό όφελος θα είχε το «πάγωμα» των αμοιβών στο δημόσιο τομέα, όπως προκύπτει από τα αναλυτικά στοιχεία του προϋπολογισμού του 2010, παρά τις πιέσεις που ασκούνται από την Κομισιόν και μέλη του Ecofin, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα τις Ιρλανδίας.
Ήδη πάντως, στον προϋπολογισμό του 2010, έγιναν περικοπές κονδυλίων, που αφορούσαν στη μισθοδοσία των εκτάκτων υπαλλήλων με τα γνωστά stage, στις υπερωρίες, στις έκτακτες αμοιβές και στις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ. Με το ψαλίδισμα αυτό, ο ρυθμός αύξησης της συνολικής μισθολογικής δαπάνης επιβραδύνθηκε στο 2,8% από 11,5% το 2009.
Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος, παρά το πάγωμα των αυξήσεων και την καταβολή επιδομάτων μόνο σε χαμηλόμισθους, το κονδύλι της μισθοδοσίας διαμορφώθηκε σε 25.492 εκατ. ευρώ, από 22.871 εκατ. ευρώ, το 2008, σημειώνοντας αύξηση κατά 2.621 εκατ. ευρώ!
Το συνολικό κονδύλι της μισθοδοσίας το 2010, θα ανέλθει σε 26.213 εκατ. ευρώ, και είναι αυξημένο κατά 2,8% ή κατά 721 εκατ. ευρώ. Το συγκεκριμένο κονδύλι περιλαμβάνει μισθούς, συντάξεις, αποδοχές εκτάκτων, επιδόματα κ.λπ.
Το ενδεχόμενο πάγωμα των μισθών στο δημόσιο που συστήνεται ως λύση θα οδηγούσε σε εξοικονόμηση ενός ποσού πολύ χαμηλότερου, από το ποσό της αύξησης που προβλέπεται για το 2010.
Το κονδύλια μόνο για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων αυξάνεται το 2010, κατά 355 εκατ. ευρώ και η δαπάνη διαμορφώνεται σε 14.060 εκατ. ευρώ, από 13.705 εκατ. ευρώ, φέτος. Στο ποσό της αύξησης, περιλαμβάνεται το κόστος από την εισοδηματική πολιτική του 2010, (1,5% έχει ανακοινωθεί αλλά είναι άγνωστο μέχρι ποιο ποσό θα καταβληθεί), όπως επίσης και το κόστος της ωρίμανσης, δηλαδή της αλλαγής των μισθολογικών κλιμακίων, για τους υπαλλήλους που συμπληρώνουν διετία.
Είναι προφανές ότι ακόμα και στην περίπτωση που δεν καταβληθούν αυξήσεις (1,5%) στους δημοσίους υπαλλήλους το ποσό της εξοικονόμησης θα είναι κάτω από 200 εκατ. ευρώ.
Η δαπάνη για τις συντάξεις αυξάνεται το 2010, κατά 544 εκατ. ευρώ, και διαμορφώνεται σε 7.064 εκατ. ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης οφείλεται στην αύξηση του αριθμού που συνταξιοδοτήθηκαν είτε κανονικά είτε πρόωρα, για να προλάβουν τυχόν αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, οπότε και εδώ τα περιθώρια είναι στενά.
Ακόμα και στην περίπτωση που πάγωναν μισθοί και συντάξεις,, το μέγιστο δημοσιονομικό όφελος δεν θα ξεπερνούσε τα 500 εκατ. ευρώ, στην καλύτερη περίπτωση, ή το 0,2% του ΑΕΠ.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΚΟΥΡΗΣ
