ΑΠΑΝΤΗΣΗ δίνει ο ¶ρειος Πάγος, με την 650/2007 απόφασή του, σύμφωνα με την οποία η μίσθωση ακινήτου για κατοικία ισχύει για τουλάχιστον τρία έτη και αν ακόμη έχει συμφωνηθεί για βραχύτερο χρονικό διάστημα ή για αόριστο χρόνο. Όπως υπογραμμίζεται, ειδικότερα, στην απόφαση:
Ως κύρια κατοικία νοείται το κέντρο των βιοτικών σχέσεων του μισθωτή. Οι μισθώσεις αυτές ρυθμίζονται από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, ενώ με διάταξη ειδική, εξαιρετική, δημόσιας τάξης και αναγκαστικού δικαίου έχουν καθορισθεί τα τρία έτη, ως ελάχιστη χρονική διάρκεια της μίσθωσης, υπό την προϋπόθεση ότι η σχετική σύμβαση έχει καταρτισθεί από 1ης Ιουλίου 1997 και εφεξής.
Με το νόμο 1703/1987 ρυθμίστηκαν οι μισθώσεις κατοικιών και ειδικότερα οι μισθώσεις μόνο αστικών ακινήτων που χρησιμοποιούνταν ως κύρια κατοικία, δηλαδή ως κέντρο των βιοτικών σχέσεων του μισθωτή. Ο νόμος αυτός έπαυσε να ισχύει στις 30.6.1997.
Μετά τη λήξη του νόμου 1703/1987 και τη συνακόλουθη κατάργηση της προστασίας των μισθώσεων της κατηγορίας αυτής, οι μισθώσεις ακινήτων που χρησιμοποιούνται ως κύρια κατοικία ρυθμίζονται, όπως προαναφέρθηκε, ενώ αποκλείεται η εφαρμογή παλαιότερου νόμου (1703/1983) ακόμη και για τις μισθώσεις που είχαν καταρτιστεί υπό την ισχύ του νόμου αυτού και υπάγονταν στις προστατευτικές διατάξεις του. Κατ' εξαίρεση όμως η διάταξη εξακολουθεί να ισχύει.
Η διάταξη αυτή είναι αναγκαστικού δικαίου, γι' αυτό αν η συμφωνημένη χρονική διάρκεια της μίσθωσης είναι μικρότερη της τριετίας, η μίσθωση ισχύει για τρία έτη, ενώ αν συμφωνήθηκε διάρκεια μεγαλύτερη της τριετίας, ισχύει η συμφωνημένη μεγαλύτερη διάρκεια.
Η ρύθμιση είναι δεσμευτική για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη (εκμισθωτή και μισθωτή), αλλά δεν έχει αναδρομική δύναμη, δηλαδή δεν καταλαμβάνει τις μισθώσεις που προϋπήρχαν της ρυθμιστικής αυτής διάταξης, καθόσον από καμία διάταξη δεν προσδίδεται αναδρομική ισχύς.
