Διάταξη με την οποία συμπληρώνεται ο νόμος 3429/2005 για την εξυγίανση και τη βελτίωση της λειτουργίας των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή. Με τη διάταξη αυτή προβλέπονται τα ακόλουθα:
- Πρώτον, διευκρινίζεται ότι το εργασιακό καθεστώς των νεοπροσλαμβανόμενων εργαζόμενων στις ζημιογόνες ή επιχορηγούμενες από τον κρατικό προϋπολογισμό ΔΕΚΟ, διέπεται από τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και όχι από την επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας. Αυτό ισχύει ιδίως για θέματα, όπως οι αποδοχές των νεοπροσλαμβανομένων, οι άδειες, τα ρεπό, οι κάθε είδους προσαυξήσεις των αποδοχών, τα επιδόματα και λοιπές παροχές. Οι ρυθμίσεις των θεμάτων αυτών δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι δυσμενέστερες από τις προβλέψεις της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ή τυχόν ισχύουσες κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις.
- Δεύτερον, η Διυπουργική Επιτροπή ΔΕΚΟ μπορεί να καθορίζει με απόφασή της το ανώτατο ποσοστό του συνόλου των αυξήσεων των μισθών των εργαζομένων στις ζημιογόνες ή επιχορηγούμενες ΔΕΚΟ. Η απόφαση θα λαμβάνεται με κριτήρια την τρέχουσα αύξηση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή σε ετήσια βάση, την οικονομική κατάσταση κάθε επιχείρησης και τα περιθώρια του κρατικού προϋπολογισμού.
- Τρίτον, η προσφυγή των ζημιογόνων ή επιχορηγούμενων ΔΕΚΟ στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας μπορεί να γίνει μόνο με κοινή απόφαση εργαζομένων και επιχείρησης και μετά από σύμφωνη γνώμη της Διυπουργικής Επιτροπής ΔΕΚΟ, αντί της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής που ισχύει σήμερα.
Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του υπουργείου, και οι τρεις αυτές ρυθμίσεις εξυπηρετούν την ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές δυνατότητες του κρατικού προϋπολογισμού καθώς και οι δυνατότητες κάθε επιχείρησης για την οικονομική της επιβίωση.
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Στο σ.ν. «Πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας»
Αιτιολογική Έκθεση
1-2. Η τροποποίηση αυτή σχετικά με το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό των δημόσιων επιχειρήσεων δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις αυτές, οι οποίες προσφέρουν υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, διέρχονται διαρκώς διαρθρωτικές αλλαγές, που οφείλονται σε κανονιστικές, τεχνολογικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταβολές.
Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα, καθώς αντιστοιχούν σε ένα μεγάλο μέρος του ΑΕΠ της χώρας μας και οι θέσεις απασχόλησης και οι υπηρεσίες που προσφέρουν αντιπροσωπεύουν μια αρκετά μεγάλη εισροή στην ελληνική οικονομία.
Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίος ο εξορθολογισμός των δαπανών των επιχειρήσεων αυτών για τη μισθοδοσία του προσωπικού τους.
Η θεσπιζόμενη παρέκκλιση για το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό προτείνεται προκειμένου να καταπολεμηθούν οι στρεβλώσεις που έχουν δημιουργηθεί από τους ισχύοντες όρους εργασίας στις ΔΕΚΟ, οι οποίοι αποσυνδέουν το καθεστώς και την εξέλιξη των εργασιακών σχέσεων από την οικονομική κατάσταση, την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές κάθε Δημόσιας Επιχείρησης.
Καθίσταται έτσι αναγκαία η αντικατάσταση του μέχρι τώρα ισχύοντος εργασιακού καθεστώτος στις ΔΕΚΟ με ένα νέο, ενιαίο, σαφές, ευέλικτο, λειτουργικό και προσαρμοσμένο στις σύγχρονες συνθήκες καθεστώς, το οποίο θα αποτελέσει πρόσφορο και αποτελεσματικό εργαλείο για την πρόοδο και ευημερία αυτών αλλά και του προσωπικού τους.
3. Η προτεινόμενη ρύθμιση, η οποία αφορά τις δημόσιες επιχειρήσεις που εμφανίζουν αρνητικά αποτελέσματα ή επιχορηγούνται από το Δημόσιο, προβλέπει τη θέσπιση από την Διυπουργική Επιτροπή του άρθρου 10 ανώτατων ορίων στις μισθολογικές αυξήσεις, οι οποίες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των λειτουργικών δαπανών των δημοσίων επιχειρήσεων. Η απόφαση αυτή της Διυπουργικής Επιτροπής λαμβάνεται με κριτήρια την αύξηση του κόστους διαβίωσης, την οικονομική δυνατότητα και προοπτική της επιχείρησης και οριοθετείται επίσης από τις δυνατότητες του κρατικού προϋπολογισμού για ενίσχυση των ζημιογόνων επιχειρήσεων, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.
4. Η προτεινόμενη ρύθμιση αφορά τις δημόσιες επιχειρήσεις που εμφανίζουν αρνητικά αποτελέσματα ή επιχορηγούνται από το Δημόσιο και εκσυγχρονίζει το θεσμικό πλαίσιο για την προσφυγή στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας και το ευθυγραμμίζει με τη διεθνή πρακτική. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας - ήδη από τον Νοέμβριο του 2003 - έχει επισημάνει τη διαφοροποίηση του ελληνικού νομοθετικού πλαισίου από τα διεθνή πρότυπα. Ειδικότερα, η Δ.Ο.Ε. υποστήριξε (υπόθεση 2261) ότι το άρθρο 16 του ν.1876/1990 καθιδρύει ένα καθεστώς υποχρεωτικής διαιτησίας που εναπόκειται στην πρωτοβουλία ενός εκ των μερών της συλλογικής διαπραγμάτευσης και συνέστησε την εξέταση μέτρων για την αποτελεσματική τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου της διαιτησίας για την βελτίωση της εφαρμογής της αρχής της ελεύθερης και εκούσιας συλλογικής διαπραγμάτευσης.
5. Η διάταξη ρυθμίζει την έναρξη ισχύος των προτεινομένων ρυθμίσεων.
¶ρθρο
1. Tο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Ν. 3429/2005 (ΦΕΚ Α΄ 314) αντικαθίσταται ως εξής: «Η σύμβαση του προηγούμενου εδαφίου διέπεται από τις κείμενες κάθε φορά διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, που ρυθμίζουν τις σχέσεις εργοδότη και εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα, και της απόφασης της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, κατά παρέκκλιση από την ισχύουσα στην επιχείρηση επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή από τον Κανονισμό Εργασίας ή από οποιαδήποτε άλλη συλλογική συμφωνία ή συλλογική ρύθμιση ή επιχειρησιακή συνήθεια, ιδίως ως προς τις αποδοχές των νεοπροσλαμβανομένων, τα ρεπό, τις άδειες, τις κάθε είδους προσαυξήσεις των αποδοχών, τα επιδόματα και λοιπές παροχές, καθώς και τη διαδικασία προσλήψεων – απολύσεων.»
2. Η παράγραφος 4 του ίδιου άρθρου αντικαθίσταται ως εξής: «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και του εποπτεύοντος την οικεία επιχείρηση Υπουργού ρυθμίζονται τα κάθε είδους ειδικότερα θέματα, τα οποία αφορούν στην εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων παραγράφων κατά παρέκκλιση των τυχόν αντίθετων διατάξεων εσωτερικών κανονισμών ή οργανισμών ή επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων ή οποιωνδήποτε άλλων διατάξεων ή συμφωνιών που ισχύουν στις επιχειρήσεις αυτές ή ακόμα και επιχειρησιακής συνήθειας. Οι ρυθμίσεις της απόφασης αυτής δεν μπορεί να είναι δυσμενέστερες από τις προβλέψεις στην εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας ή τυχόν ισχύουσες κλαδικές ή ομοιεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις ».
3. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του ιδίου νόμου προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως: «Το ανώτατο ποσοστό του συνόλου των αυξήσεων που δύναται να συμφωνηθεί κατά τη σύναψη των ανωτέρω συλλογικών συμβάσεων καθορίζεται με απόφαση της διυπουργικής επιτροπής του άρθρου 10. Η απόφαση αυτή λαμβάνεται με κριτήρια την τρέχουσα αύξηση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή σε ετήσια βάση σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, την οικονομική κατάσταση της συγκεκριμένης επιχειρήσεως και την πορεία του κρατικού προϋπολογισμού.».
4. Για τις Δημόσιες Επιχειρήσεις επί των οποίων συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 3429/2005, ανεξαρτήτως εάν έχουν εξαιρεθεί από την εφαρμογή του νόμου αυτού, και οι οποίες εμφανίζουν αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα με βάση τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό ή επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία τους, η προσφυγή στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, κατά τα οριζόμενα στo άρθρo 16 του ν. 1876/1990 (ΦΕΚ Α’ 27), δύναται να γίνει μόνο με κοινή απόφαση εργαζομένων και επιχείρησης και μετά από σύμφωνη γνώμη της Διυπουργικής Επιτροπής Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών του άρθρου 10 του ν. 3429/2005.
5. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν από την κατάθεσή του στη Βουλή των Ελλήνων.
Αθήνα, Ιουλίου 2008
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ &ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ – ΠΕΤΡΑΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ
