Το να προσπαθείς να διαχειριστείς τη σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση είναι σαν να βρίσκεσαι σε επιστρατευμένο νοσοκομείο εν μέσω ένοπλης σύγκρουσης. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αντιμετωπίσεις τα πιο επείγοντα περιστατικά και στη συνέχεια να ασχοληθείς με κάποια πιο σύνθετα προβλήματα. Αργότερα, όταν πάρεις επιτέλους μια ανάσα, σκέφτεσαι πώς μπορείς να προετοιμαστείς για να αντιμετωπίσεις το επόμενο κύμα επειγόντων περιστατικών και πώς μπορείς να προστατέψεις τους στρατιώτες από τα είδη τραυμάτων που έχεις συναντήσει.
Αυτή τη στιγμή έχουν τεθεί σε εφαρμογή τα μεγαλύτερα σχέδια διάσωσης και έχουν ήδη φανεί στον ορίζοντα κάποιες αντιδράσεις σε σχέση με τις μακροπρόθεσμες οικονομικές δυσχέρειες, σχολιάζει o δημοσιογράφος της Herald Tribune Ντάνιελ ¶λτμαν σε άρθρο του στην εφημερίδα.
Ακολουθούν μερικές από τις τάσεις που μονοπωλούν την επικαιρότητα:
Συγχωνεύσεις – Σχεδόν πάντα προκύπτουν στις δύσκολες εποχές. Οι οικονομίες κλίμακας είναι ένας τρόπος περικοπής του κόστους και οι κυβερνήσεις συνήθως είναι λιγότερο αυστηρές σχετικά με τους κανόνες ανταγωνισμού όταν «πάσχει» ένας ολόκληρος κλάδος.
Τόνωση της εγχώριας ζήτησης – Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει για τους παραγωγούς που εξαρτώνται από τις εξαγωγές σε πλούσιες χώρες. Η Κίνα και οι υπόλοιπες ασιατικές χώρες στρέφονται προς το εσωτερικό ελπίζοντας ότι οι καταναλωτές –πολλοί εκ των οποίων είναι ιδιαίτερα υπολογίσιμοι αποταμιευτές- θα αρχίσουν να καταναλώνουν. Η παγκόσμια υποχώρηση της ζήτησης οδηγεί σε πτώση των τιμών, γεγονός που καθιστά τα προϊόντα πιο προσιτά για τους εγχώριους καταναλωτές. Η κατανάλωση γίνεται ακόμη πιο ελκυστική όταν μειώνονται οι αποδόσεις των επενδύσεων που είναι κατά τόπους διαθέσιμες. Αλλά με αυτή τη στενότητα ρευστότητας στην πιστωτική αγορά, ίσως χρειαστεί πολύς καιρός για να μειωθούν αυτές οι αποδόσεις, για να μην αναφέρουμε τα επιτόκια της καταναλωτικής πίστης.
Διεύρυνση του εμπορίου – Όταν η υφιστάμενη ζήτηση για τα προϊόντα τους παραπαίει, οι χώρες στρέφονται προς το εξωτερικό αναζητώντας καινούργιες αγορές για εξαγωγές, καινούργιους προμηθευτές για εισαγωγές και ξένες επενδύσεις. Οι εμπορικές συμφωνίες είναι μια πηγή νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και τόσο ο Καναδάς όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να κατευθύνονται προς εκεί. Αλλά χρειάζεται προσοχή: οι εμπορικές συμφωνίες μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε περικοπή θέσεων εργασίας στις μη ανταγωνιστικές επιχειρήσεις σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο. Συνεπώς, η καλύτερη στιγμή να επιδιώξει κανείς αυτές τις συμφωνίες είναι στη διάρκεια εκρήξεων, όταν οι αγορές εργασίες είναι πιο στέρεες.
