Του Βασίλη Αγγελόπουλου
Σίγουρα δεν τιμά την Ελληνική Πολιτεία να έχει δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους συνταξιούχους, στην αναμονή κανά δυο χρόνια για να τους δώσει τη σύνταξή τους. H 1η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας, καλό είναι να θυμίζει τις υποχρεώσεις που έχουν όσοι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης. Μικρή σημασία έχει εάν είναι 120 ή 130 ή 150 χιλιάδες οι εκκρεμότητες. Θα έπρεπε να μην υπάρχουν. Αποτελεί τεράστια έλλειψη σεβασμού προς όλους αυτούς που δούλεψαν 30 ή 35 ή 40 χρόνια, να βιώνουν μακρόχρονη καθυστέρηση στην καταβολή της σύνταξής τους. Είναι οι απόμαχοι της ζωής και θα έπρεπε να τυχαίνουν της απόλυτης προτεραιότητας, από μια Πολιτεία που ξέρει να τιμά και να σέβεται. Όχι το αντίθετο…
Ο κ. Χατζηδάκης προφανώς δεν δημιούργησε αυτό το τεράστιο πρόβλημα. Ανέλαβε τα ηνία του υπουργείου Εργασίας στις 4 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, γνωρίζοντας την ύπαρξη του προβλήματος. Δέκα μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, όμως, δύσκολα μπορεί να υποστηρίξει ότι πέτυχε την επίλυσή του. Για να μιλάμε με την «γλώσσα των αριθμών», τον περασμένο Ιανουάριο οι εκκρεμείς απονομές κύριων συντάξεων, ήταν 152.791, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του συστήματος ΑΤΛΑΣ. Έξι μήνες μετά, τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, κάνουν λόγο για 130.510 αντίστοιχες εκκρεμότητες τον Ιούνιο.
Μάλλον επικοινωνιακή διαχείριση του προβλήματος έγινε, μάλλον περιορισμένη αποτελεσματικότητα είχαν τα μέτρα που ελήφθησαν, μάλλον το πρόβλημα παραμένει.
Δεν πρέπει να είμαστε άδικοι. Έγιναν και γίνονται προσπάθειες. Όμως, ο ρυθμός «επούλωσης του τραύματος» είναι πολύ αργός. Μια «εσωτερική αναδιάταξη» δυνάμεων στον ΕΦΚΑ, με τη δημιουργία ενός «πράσινου κτιρίου», δεν αρκεί για να λύσει το πρόβλημα. Ακόμα, εδώ και δέκα μήνες, το Ασφαλιστικό Σύστημα, περιμένει τους δικηγόρους και τους λογιστές που θα το… σώσουν! Μα καλά, χρειάζονται δέκα ολόκληροι μήνες, για να προσληφθούν 1.200 ιδιώτες, υποτίθεται ειδικοί στο αντικείμενο, που θέλουν μόλις λίγες εβδομάδες επιμόρφωση, για να ενταχθούν στο σύστημα και να αρχίσουν να παράγουν έργο; Περιμένουμε να δούμε, αν τον Οκτώβριο θα πιάσουν (επιτέλους) δουλειά και τι αποτελέσματα θα προκύψουν. Αλήθεια το σύστημα ΑΤΛΑΣ, στη βελτιωμένη εκδοχή του, που επρόκειτο να εκδώσει νέες συντάξεις, σε μία ημέρα, τι απέγινε; Είμαστε σε θέση να θυμόμαστε την επίσκεψη του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στο υπουργείο Εργασίας, επί Γιάννη Βρούτση, τον Ιούλιο του 2020, γι’ αυτό ακριβώς το θέμα. Πού βρισκόμαστε σήμερα, 15 μήνες μετά;
Αυτό όμως που ξέρουμε είναι ότι η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει. Τα στοιχεία του Σεπτεμβρίου για τις νέες αιτήσεις στις απονομές συντάξεων, ενδέχεται να προκαλέσουν σοκ στον ΕΦΚΑ. Όσο πλησιάζει το τέλος της χρονιάς, τόσο οι «επίδοξοι» συνταξιούχοι θα αυξάνονται. Άρα, τόσο η δεξαμενή όσων θα περνούν το «μαρτύριο της σταγόνας» για μια σύνταξη, θα διογκώνεται. «Μαγικά ραβδιά» φυσικά δεν υπάρχουν, αλλά μετά από δέκα μήνες, οι πολίτες θα περίμεναν καλύτερα αποτελέσματα. Εκτός και εάν η Πολιτεία θεωρεί ότι με την προσωρινή σύνταξη των 384 ευρώ, έλυσε το πρόβλημα…
Αλήθεια, ρωτήθηκαν οι συνταξιούχοι αν μπορούν να ζήσουν με 384 ευρώ το μήνα και για πόσο χρονικό διάστημα; Προφανώς, ρητορικό το ερώτημα…
