«ΠΑΓΩΝΕΙ» τη διαδικασία συγκέντρωσης του τραπεζικού χώρου η εκεχειρία στο μέτωπο Πειραιώς -Marfin, χωρίς πάντως να διακόπτει τις διεργασίες που είχαν ξεκινήσει οι διοικήσεις των τραπεζικών ομίλων όταν, στο ενδεχόμενο συνένωσης των δύο τραπεζών, διέγνωσαν τον καταλύτη που θα πυροδοτούσε νέο γύρο κινήσεων στην αγορά.
Οι προηγούμενοι δύο μήνες, κατά τους οποίους κορυφώθηκε το τραπεζικό θρίλερ, έδωσαν την ευκαιρία στους μεγάλους ομίλους να έρθουν πιο κοντά και να εξετάσουν πιθανά σενάρια σύμπραξης, κάτι που δεν αναμένεται να τερματιστεί με τη συμφωνία Σάλλα-Βγενόπουλου.
Αυτό που άλλωστε επισημαίνουν παράγοντες της τραπεζικής αγοράς είναι ότι η συμφωνία που έγινε εφικτή όταν οι δύο πλευρές κατανόησαν ότι είναι αδιέξοδη και αντιπαραγωγική η διαμάχη, ανοίγει δρόμο συνεννόησης και στο μέλλον και δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα ο όμιλος που επιδίωξαν Πειραιώς και Μarfin να δημιουργήσουν επιθετικά, να προκύψει με συναινετικές διαδικασίες. Η επόμενη ημέρα του μορατόριουμ βρίσκει τις δύο τράπεζες να έχουν μάλλον καταγράψει οφέλη: η μεν Πειραιώς την «ησυχία» της και 500 εκ. ευρώ για να επεκταθεί εντός και εκτός Ελλάδας και η MPB ποσοστό στην Κύπρου ικανό να την αναδείξει σε ρυθμιστή των εξελίξεων στην κυπριακή τράπεζα.
Παράλληλα, ο «κίνδυνος» Βγενόπουλου έφερε πιο κοντά τους τραπεζίτες, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό στήριξαν τον Μιχάλη Σάλλα ενώ οι ασκήσεις επί χάρτου που έγιναν με αφορμή την υπόθεση Πειραιώς -Μarfin πιθανώς να χρησιμεύσουν και στην πορεία.
Αλλωστε, η στρατηγική μεγέθυνσης της MPB μπορεί να διαφοροποιήθηκε στην παρούσα φάση αλλά ο όμιλος παραμένει υπολογίσιμος παράγοντας στην τραπεζική σκακιέρα ενώ οι ελιγμοί Σάλλα απλώς επιβεβαίωσαν την «όρεξη» της Πειραιώς για αύξηση του μεγέθους της.
Με την Εθνική να κινείται σε άλλο επίπεδο που την απομακρύνει από εσωτερικούς σχεδιασμούς, Alpha Bank και Eurobank έχουν φιλόδοξα business plan που βασίζονται σε οργανική ανάπτυξη. Σενάρια συγχωνεύσεων όμως παραμένουν στο προσκήνιο και ιδιαίτερα καθώς οι ελληνικοί όμιλοι δραστηριοποιούνται σε μια ενδιαφέρουσα αλλά πεπερασμένη αγορά ενώ η δραστηριότητά τους στη ΝΑ Ευρώπη απαιτεί μέγεθος για να ανταγωνιστεί στα ίσα μεγάλους τραπεζικούς ομίλους.
Οσον αφορά τις άλλες τράπεζες, για την Emporiki προέχει η επιτυχής εφαρμογή της στρατηγικής που εκπονεί η Credit Agricole και για την Geniki Bank, το πέρασμα άμεσα σε κερδοφόρο και αναπτυξιακή πορεία. Οι εξελίξεις στις μικρομεσαίες τράπεζες δυσκολεύουν από τη στιγμή που η MPB θα επικεντρωθεί στο «κυνήγι» της Τράπεζας Κύπρου. Αυτή τη φορά, ο Ανδρέας Βγενόπουλος φαίνεται ότι θα εγκαταλείψει την επιθετική προσέγγιση και θα επιδιώξει συναινετική λύση, επιχειρώντας να αναδείξει τα πλεονεκτήματα μιας συναίνεσης.
Πέντε άξονες
Για την τραπεζική αγορά, οι άξονες στους οποίους μπορεί να βασιστεί οποιαδήποτε συζήτηση για εξαγορές και συγχωνεύσεις είναι πέντε, ορισμένοι εκ των οποίων επιβεβαιώθηκαν και με την υπόθεση Μarfin -Πειραιώς: πρώτον, η εκδήλωση επιθετικής εξαγοράς είναι απίθανο να έχει επιτυχία λόγω της διάρθρωσης των εγχώριων τραπεζών, δεύτερον, απρόσφορο μέσο και άνευ νοήματος για τους μετόχους είναι μια δημόσια πρόταση με αντάλλαγμα μόνο μετοχές και τρίτον, καίριος παράγοντας για οποιαδήποτε συμφωνία συγχώνευσης είναι οι «καρέκλες».
Πολύ απλά ο παράγοντας που εμπόδισε τη συγχώνευση Εθνικής-Alpha φαίνεται να έχει καταλυτική σημασία σε κάθε περίπτωση. Η προσέγγιση Πειραιώς -Κύπρου θα οδηγούσε παρ΄ ολίγον σε συγχώνευση εάν δεν μεσολαβούσε η επιθυμία των διοικούντων να διατηρήσουν τις θέσεις και τα προνόμιά τους. Το νέο σχήμα πρόκειται να έχει 24 μέλη στο διοικητικό του συμβούλιο προκειμένου να περιλάβει όλα τα υφιστάμενα μέλη της διοίκησης, χωρίς αυτό να είναι αρκετό.
Τα άλλα δύο στοιχεία που άπτονται ενδεχόμενων συγχωνεύσεων και εξαγορών είναι αφενός η δυσκολία για τους μεγάλους ομίλους να επιτύχουν οικονομίες κλίμακος μέσω συνένωσης εξαιτίας του αυστηρού εργασιακού καθεστώτος και αφετέρου οι υψηλές αποτιμήσεις των εγχώριων ομίλων που εμποδίζουν το ενδιαφέρον ξένων ομίλων να λάβει σάρκα και οστά.
ΑΝΝΑ ΔΟΓΑ
