Από την έντυπη έκδοση
Του Αντώνη Τσιμπλάκη
[email protected]
«Χτύπημα», που μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη ναυτιλιακή βιομηχανία, δέχθηκαν οι Φιλιππινέζοι ναυτικοί την περσινή χρονιά. Οι Φιλιππίνες αποτελούν σήμερα τη μεγαλύτερη δεξαμενή ναυτικών για την παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία.
Τα εισοδήματα των Φιλιππινέζων από τη θάλασσα συντηρούν σε μεγάλο βαθμό την οικονομία της χώρας. Ωστόσο το 2020, η γνωστή και ως «κρίση πληρωμάτων», απόρροια της πανδημίας, που ανάγκασε περισσότερους από 400.000 ναυτικούς να παραμείνουν για χρονικά διαστήματα άνω των 12 μηνών εγκλωβισμένοι στα πλοία τους, είχε αρνητικά αποτελέσματα στη βιομηχανία ναυτικών της χώρας, αφού συνολικά μπάρκαραν μόλις 217.223 ναυτικοί έναντι 469.996 το 2019, με την πτώση να είναι της τάξης του 54%.
Σύμφωνα με το Γραφείο Ναυτικής Εργασίας των Φιλιππίνων, η κρίση άγγιξε όλες τις κατηγορίες πληρωμάτων, από αξιωματικούς μέχρι ξενοδοχειακό προσωπικό στα κρουαζιερόπλοια. Εξέλιξη η οποία, ειδικά σε περίπτωση που το πρόβλημα συνεχιστεί, μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει τους μεγαλύτερους σε ηλικία ναυτικούς σε συνταξιοδότηση και τους νέους σε άλλες επαγγελματικές επιλογές. Σημειώνεται ότι πρόσφατα η Drewry σε ανάλυσή της έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, κάνοντας λόγο για μειωμένη ελκυστικότητα του ναυτικού επαγγέλματος. Σε μια περίοδο που ο παγκόσμιος στόλος εξακολουθεί να μεγαλώνει, η Drewry εκτιμά ότι από το σημερινό έλλειμμα αξιωματικών που είναι στο 3% ενδέχεται να φτάσουμε το 2026 στο 5%.
Μακρά παραμονή
Η τεράστια δυσκολία στις αλλαγές πληρωμάτων εξακολουθεί και υφίσταται ακόμα και μέσα στο 2021.
Τα στοιχεία του Neptune Declaration, που έχουν ληφθεί από 10 κορυφαίες ναυτιλιακές εταιρείες, δείχνουν ότι τον τελευταίο μήνα το 8,8% των ναυτικών που είναι πάνω σε πλοία παραμένει εκεί παρά το γεγονός ότι έχει ολοκληρωθεί η διάρκεια της σύμβασής τους, ενώ έναν μήνα πριν ήταν στο 7,2% και τον Μάιο ήταν στο 5,8%. Μάλιστα οι ναυτικοί που βρίσκονται για περισσότερους από 11 μήνες πάνω σε πλοίο (οι συμβάσεις είναι συνήθως εξάμηνης διάρκειας) αποτελούν σήμερα το 1% των ναυτικών.
«Η κρίση στις αλλαγές πληρωμάτων συνεχίζεται για περισσότερο από ενάμιση χρόνο, με το κόστος να βαραίνει τους ναυτικούς και την ευημερία των οικογενειών τους. Η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από απλή εξυπηρέτηση από τις κυβερνήσεις. Χρειαζόμαστε συγκεκριμένη δράση που να επιστρέψει την πραγματοποίηση αλλαγών πληρώματος με ασφαλή τρόπο», δήλωσε ο Stephen Cotton, γενικός γραμματέας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις Μεταφορές (ITF).
Τι συμβαίνει στα πλοία
Τη δραματική κατάσταση που βιώνουν οι ναυτικοί, από τότε που ξέσπασε η πανδημία του κορονοϊού και οι αλλαγές πληρωμάτων έχουν μετατραπεί σε θρίλερ, περιγράφει στο Reuters ο capt. Tejinder Singh.
Ο capt. Tejinder Singh και το 20μελές πλήρωμά του βρίσκονται για περίπου 11 μήνες αποκλεισμένοι στο πλοίο χωρίς να γνωρίζουν πότε θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Το πλοίο τους από την Ινδία ταξίδεψε στις ΗΠΑ και από εκεί στην Κίνα, όπου παρέμεινε για εβδομάδες περιμένοντας να ξεφορτώσει.
«Έχω δει μεγάλους άντρες να κλαίνε. Είμαστε ξεχασμένοι και θεωρούμαστε δεδομένοι», τονίζει o καπετάνιος στο Reuters από τον Ειρηνικό Ωκεανό, καθώς το πλοίο του κατευθύνεται στην Αυστραλία, περιγράφοντας την ανθρωπιστική κρίση που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ναυτικοί σαν αυτόν, με τη μετάλλαξη Δέλτα του κορονοϊού να σαρώνει πολλά ναυτικά έθνη. Ο ίδιος δεν φαίνεται αισιόδοξος ότι θα αντικατασταθεί και θα επιστρέψει σπίτι σύντομα και κάνει λόγο για μια δεύτερη κρίση αλλαγών πληρωμάτων που διαφαίνεται στον ορίζοντα.
