Το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό παρουσίασε σήμερα ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και το έθεσε σε δημόσια διαβούλευση.
«Μετά την παρουσίαση των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων για τις ΑΠΕ και τον Τουρισμό θα ακολουθήσουν στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια για τη Βιομηχανία, τον Παράκτιο και τον Ορεινό Χώρο και, τέλος, η παρουσίαση του Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου.
Η διαβούλευση για το Ειδικό Χωροταξικό του Τουρισμού θα γίνει τόσο επί του περιεχομένου του Ειδικού Πλαισίου, όσο και επί των εκτιμώμενων επιπτώσεων του στο περιβάλλον με τα αρμόδια Υπουργεία, Φορείς, Περιφέρειες αλλά και το κοινό και θα ολοκληρωθεί σε περίπου δύο μήνες, με τη γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου. Στη συνέχεια το σχέδιο θα εγκριθεί από την Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της Αειφόρου Ανάπτυξης», δήλωσε ο κ. Σουφλιάς.
Ο υπουργός έκανε λόγο για τη ζήτηση για αγορά «τουριστικής κατοικίας» μέσα σε οργανωμένα συγκροτήματα τουρισμού, τα οποία περιλαμβάνουν πληθώρα ειδικών μορφών τουρισμού όπως γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας, κ.α., και για τις νέες μορφές διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων, όπως είναι τα λεγόμενα condo hotels.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπολογίζεται ότι περίπου 1 εκατ. Ευρωπαίοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν δεύτερη κατοικία στη χώρα μας. Στην Ισπανία, από τους περίπου 55 εκατ. τουρίστες που επισκέπτονται σε ετήσια βάση τη χώρα, τα 37 εκατ. έχουν αγοράσει κατοικία εκεί.
Οι βασικοί στόχοι του Χωροταξικού Πλαισίου
Με το Ειδικό Πλαισίο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό δίνονται οι κατευθύνσεις και καθορίζονται κανόνες και κριτήρια για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του τουρισμού στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων υποδομών του.
Επίσης, διατυπώνεται ένα πρόγραμμα δράσης για την επόμενη δεκαπενταετία (2007 - 2022).
«Ειδικότερα στοχεύουμε στη διαμόρφωση συνθηκών για:
1. Την περιβαλλοντική αναβάθμιση περιοχών τουριστικού ενδιαφέροντος και την προώθηση της αειφόρου και ισόρροπης ανάπτυξης, σύμφωνα με τις φυσικές, πολιτιστικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής
2. Τη θεματική, χρονική και χωρική διεύρυνση της τουριστικής δραστηριότητας με πολιτικές που εμπλουτίζουν το προϊόν και ενθαρρύνουν ή αποθαρρύνουν τη συγκέντρωση των επενδύσεων στον τουρισμό.
3. Την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, με την προσαρμογή του σχεδιασμού στις νέες προκλήσεις και πολιτικές και ειδική μέριμνα για την ανάδειξη και προβολή της ταυτότητας του.
4. Τη προώθηση της υγιούς επιχειρηματικότητας, μέσα από τη δημιουργία σταθερού πλαισίου κανόνων που αφορούν στη χωροθέτηση, επιχειρήσεων που σχετίζονται με τον τουρισμό και τη δημιουργία συνθηκών για την προσέλκυση σημαντικών, για την εθνική οικονομία, τουριστικών επενδύσεων.
5. Τη διάχυση των αποτελεσμάτων του τουρισμού στους υπολοίπους τομείς της οικονομίας, με πολιτικές οι οποίες ενισχύουν τη διασύνδεσή τους
6. Τη βελτίωση του συνολικού οικονομικού αποτελέσματος της τουριστικής δραστηριότητας και του βαθμού απόδοσής της
7. Την παροχή των αναγκαίων κατευθύνσεων προς τα υποκείμενα επίπεδα χωρικού σχεδιασμού για την προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της αειφόρου, ισόρροπης, συνεκτικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης του χώρου».
Το Περιεχόμενο του Ειδικού Πλαισίου
Το Σχέδιο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) αποτελείται από 13 άρθρα.
Α. ΠΡΩΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Το Ειδικό Πλαίσιο με κριτήρια (α) την ένταση και το είδος της τουριστικής δραστηριότητας (β) τη γεωμορφολογία και (γ) την ευαισθησία των πόρων διακρίνει τον Εθνικό Χώρο σε δέκα (10) κατηγορίες περιοχών:
1. τις Τουριστικά Αναπτυγμένες περιοχές,
2. τις Αναπτυσσόμενες Τουριστικά περιοχές,
3. τις περιοχές με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού,
4. τις μητροπολιτικές περιοχές,
5. τα νησιά και τις παράκτιες περιοχές,
6. τις ορεινές περιοχές,
7. τις πεδινές και ημιορεινές περιοχές,
8. τις περιοχές Natura,
9. τους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία και
10. τους παραδοσιακούς οικισμούς.
Ειδικότερα :
(1) Αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές.
Θεωρούνται αυτές που διαθέτουν αναγνωρισμένη τουριστική ταυτότητα και φήμη, υψηλή συγκέντρωση μαζικού τουρισμού, αυξημένη πιθανότητα για φθίνουσα οικονομική απόδοση του τουριστικού πόρου και υψηλό βαθμό εξάρτησης της τοπικής οικονομίας από την τουριστική δραστηριότητα.
Για τις περιοχές αυτές που συναντώνται σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές, προτείνεται η υιοθέτηση δράσεων και η ανάληψη πρωτοβουλιών που αφορούν κυρίως:
- στην αναβάθμιση της εικόνας του προορισμού με μέτρα και δράσεις που καταγράφονται με στόχο να καταστεί ελκυστικότερος και ασφαλέστερος, με ανάδειξη στοιχείων ταυτότητας και αναγνωρισιμότητας, μέτρα βελτίωσης των εισόδων και της σήμανσης των πόλεων, αναβάθμιση του δομημένου χώρου, με πολεοδομικές παρεμβάσεις όπως αναπλάσεις κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων με αύξηση των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου, οργάνωση του άτυπα οικιστικά διαμορφωμένου εξωαστικού χώρου, αύξηση της χωρητικότητας με παράλληλη προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και του τοπίου μέσω της βελτίωσης των παραμέτρων που το συνθέτουν, παροχή κινήτρων για κατεδάφιση κτιρίων που προσβάλουν το τοπίο, βελτίωση της κυκλοφορίας και της ασφάλειας των πεζών, κ.ά.
- στη διάχυση της τουριστικής δραστηριότητας με την ένταξη των αναξιοποίητων τουριστικά πόρων της ενδοχώρας στο προσφερόμενο προϊόν, με παράλληλη προστασία και διαφύλαξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, κ.ά.
- στον προσανατολισμό των ιδιωτικών κεφαλαίων προς τη συμπλήρωση ελλείψεων σε τύπους και τάξεις καταλυμάτων (4* και 5*) και σε υποδομές που εμπλουτίζουν και αναβαθμίζουν το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν, τον ολοκληρωμένο εκσυγχρονισμό των τουριστικών υποδομών με παροχή κινήτρων, την επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων ή συνόλων καθώς και τη διοχέτευση των υποδομών φιλοξενίας και εστίασης κατά προτεραιότητα εντός οικισμών και οργανωμένων υποδοχέων, κ.ά.
- στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Για τις περιοχές αυτές το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε δέκα πέντε (15) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν των ανωτέρω ορίων.
(2) Αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές.
Θεωρούνται αυτές που διαθέτουν συγκέντρωση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος, αξιόλογη ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων, δυνατότητα για περαιτέρω βιώσιμη αξιοποίηση των πόρων, δυνατότητα διαφοροποίησης και εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος καθώς και διάχυσης της ζήτησης και ύπαρξη ενός αποδεκτού επιπέδου υποδομών.
Στην κατηγορία αυτή διαμορφώνονται τρεις υποκατηγορίες, για τις οποίες καταγράφονται απαραίτητες κατευθύνσεις και δράσεις :
α. Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης μαζικού τουρισμού. Αφορούν κυρίως παράκτιες και νησιωτικές περιοχές. Για τις περιοχές αυτές εκτός ενός αριθμού κοινών κατευθύνσεων με τις αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές, προτείνεται η λήψη μέτρων για:
- την έγκαιρη πρόληψη φαινομένων υποβάθμισης της ποιότητας των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων και τη συνδυασμένη προβολή τους,
- τη βελτίωση της προσβασιμότητας των δυσπρόσιτων πόρων,
- τον προσανατολισμό των ιδιωτικών κεφαλαίων προς την αξιοποίηση των εναλλακτικών πόρων (εκτός ήλιου και θάλασσας) κάθε προορισμού,
- την απλή αναβάθμιση παλαιότερων καταλυμάτων και τη δημιουργία νέων κατηγορίας 3* και ανώτερης.
β. Περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται μεγάλος αριθμός νησιών καθώς και περιοχές της ηπειρωτικής χώρας που καταγράφονται (Δαδιά - Σουφλί, Κερκίνη, Βέρμιο - Καϊμακτσαλάν - Έδεσσα - Βέροια - Νάουσα, Καστοριά - Φλώρινα - Πρέσπες, περιοχή Β. Πίνδου - Ζαγορίου - Τζουμέρκων - ορεινός χώρος Δυτικής Θεσσαλίας, Όλυμπος - Κίσσαβος - Μαυροβούνι, Ορεινός χώρος Στερεάς Ελλάδας, Ορεινός χώρος Πελοποννήσου, Ορεινός χώρος κεντρικής και Δυτικής Κρήτης).
Για τις περιοχές αυτές δίνονται, μεταξύ των άλλων, κατευθύνσεις για:
- την ενίσχυση του εναλλακτικού χαρακτήρα της τουριστικής δραστηριότητας με την προώθηση και ενίσχυση προγραμμάτων που συνδέουν τον τουρισμό με τον πρωτογενή τομέα, την αξιοποίηση των πόρων για ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτοτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού), τη συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων και τη βελτίωση της προσβασιμότητας των πόλων που τα συγκροτούν με ήπιες παρεμβάσεις, δημιουργία δικτύων μονοπατιών, κ.ά.
- τον προσανατολισμό των επενδύσεων εστίασης και φιλοξενίας που αφορούν στον ηπειρωτικό χώρο εντός οικισμών καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους όταν διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός (ποσοστό αδόμητων γηπέδων <40%) και την επανάχρηση αξιόλογων κτιρίων και συνόλων, κ.ά.
- την διατήρηση, προστασία και ανάδειξη του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος τους (π.χ. διατήρηση της κλίμακας και των χαρακτηριστικών των οικισμών).
γ. Αναπτυγμένοι πυρήνες μαζικού τουρισμού εντός ευρύτερων αναπτυσσόμενων περιοχών με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι περιοχές εγκαταστάσεων των υφιστάμενων χιονοδρομικών κέντρων Χελμού, Παρνασσού Τυμφρηστού και Βερμίου καθώς και των οικισμών που τα περιβάλλουν. Για τις περιοχές αυτές δίνονται οι ίδιες κατευθύνσεις που ισχύουν για τις περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού με εξαίρεση τους αναπτυγμένους πυρήνες αυτών των περιοχών για τους οποίους ισχύουν οι κατευθύνσεις που δίνονται για τις Αναπτυγμένες Τουριστικά Περιοχές
Για όλες τις Αναπτυσσόμενες Τουριστικά Περιοχές το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε οκτώ (8) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων, κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος, τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν της ανωτέρω διάταξης.
(3) Περιοχές με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού
Θεωρούνται αυτές στις οποίες υπάρχει κυρίαρχη άλλη χρήση πλην του τουρισμού, διαθέτουν ορισμένα χαρακτηριστικά τουριστικής έλξης (φυσικά και ανθρωπογενή στοιχεία ιδιαίτερης αξίας, κ.α.), υπάρχει η δυνατότητα συμπληρωματικής λειτουργίας της τουριστικής δραστηριότητας για την «ενίσχυση» άλλων - κυρίαρχων - χρήσεων και δραστηριοτήτων και έχουν χαμηλό επίπεδο ή έλλειψη τουριστικών υποδομών. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται τα Πομακοχώρια, η περιοχή Ελατιά Ροδοπής και τα ¶γραφα - Ασπροπόταμος.
Στις περιοχές αυτές τα όρια για τη δόμηση εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών ορίζεται σε 4 στρέμματα και μέγιστη πυκνότητα (6) έξι κλίνες ανά στρέμμα.
(4) Μητροπολιτικές περιοχές
Ταυτίζονται με τα όρια των μητροπολιτικών συγκροτημάτων Αθήνας και Θεσσαλονίκης για τις οποίες δίδονται οι ανάλογες κατευθύνσεις.
Για τις Μητροπολιτικές περιοχές ισχύουν πολλές από τις κατευθύνσεις που δίνει το Ειδικό Πλαίσιο για τις Αναπτυγμένες Τουριστικά Περιοχές. Επίσης, μεταξύ των άλλων δίνονται και οι κατευθύνσεις για :
- Επιτάχυνση των ρυθμών ανάπλασης του ιστορικού κέντρου και του θαλασσίου μετώπου της Αθήνας και Θεσ/νίκης.
- Προστασία, ανάδειξη και συνδυασμένη προβολή των πόρων του ευρύτερου περιαστικού τους χώρου (ορεινοί όγκοι, κ.α.).
- Παροχή κινήτρων για απόσυρση παλαιών κτιρίων, που προσβάλουν υπέρμετρα την αισθητική της πόλης.
- Αναβάθμιση του ρόλου των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς
- Ενίσχυση της πολιτιστικής δραστηριότητας με διοργάνωση εκδηλώσεων διεθνούς ενδιαφέροντος.
- Την δημιουργία ζωνών εναλλακτικών δραστηριοτήτων και υπαιθρίων πάρκων αναψυχής και αθλητισμού, στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη.
- Την δρομολόγηση αναπλάσεων σε περιοχές με βιομηχανικό ενδιαφέρον, που έχουν χωρική συνέχεια με άλλες περιοχές αστικού τουρισμού.
Για τις περιοχές της κατηγορίας αυτής το όριο αρτιότητας για τη δόμηση τουριστικών καταλυμάτων, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, ορίζεται σε δέκα πέντε (15) στρέμματα με μέγιστη πυκνότητα 6 κλίνες / στρέμμα. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έχουν εφαρμογή για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων, κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος, τουριστικών καταλυμάτων.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερα όρια αρτιότητας κατισχύουν της ανωτέρω διάταξης.
(5) Νησιά και παράκτιες περιοχές
Για την ορθολογική ανάπτυξη του τουρισμού στα νησιά διακρίνονται τέσσερις κατηγορίες / ομάδες νησιών, για τις οποίες δίδονται αντίστοιχες κατευθύνσεις.
Στην πρώτη ομάδα εντάσσονται 44 νησιά με σχετικά μικρή γεωγραφική έκταση ( π.χ. Ανάφη, Δονούσα, Γαύδος, Κουφονήσια, Οινούσες, Παξοί, Τήλος, Χάλκη). Τα νησιά αυτά αντιμετωπίζουν κατά κανόνα σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης, σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές, σε πολλά διαπιστώνεται συνεχή μείωση πληθυσμού, ελάχιστη αξιοποίηση των πόρωνκαι αισθητή γεωγραφική απομόνωση.
Στα νησιά αυτά επιτρέπονται μικρές ξενοδοχειακές μονάδες (μέχρι 100 κλινών) εντός ορίων οικισμών. Ο αριθμός των νέων κλινών δεν μπορεί να υπερβαίνει ετησίως το 5% του αριθμού των υφισταμένων κλινών στην αρχή του έτους με ελάχιστο όριο της 30 κλίνες. Εκτός ορίων οικισμών μπορούν να αναπτυχθούν οργανωμένες κατασκηνώσεις (camping).
Στην δεύτερη ομάδα εντάσσονται 35 νησιά που αναπτύσσονται τουριστικά ενώ παράλληλα διαθέτουν και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες και εκμεταλλεύσιμους πόρους. ( π.χ. Αμοργός, Ζάκυνθος, Θάσος, Ικαρία, Κάλυμνος, Κύθηρα, Λήμνος, Μήλος, Νάξος, Πάτμος, Σπέτσες, Χίος).
Στα νησιά αυτά πρέπει να δοθεί έμφαση σε δράσεις που σκοπό έχουν την αντιμετώπιση των συγκρούσεων μεταξύ των δραστηριοτήτων και την αποτροπή της εξάρτησής τους από τη μονόπλευρη τουριστική ανάπτυξη.
Ο σχεδιασμός των χρήσεων γης πρέπει να διερευνά τη σκοπιμότητα καθορισμού ζωνών τουριστικής ανάπτυξης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές και να τις ορίζει κατά περίπτωση.
Στην τρίτη ομάδα εντάσσονται 9 νησιά (Θήρα, Κέρκυρα, Κρήτη, Λέσβος, Σύρος, Μύκονος, Κως, Πάρος, Ρόδος) με σημαντική τουριστική δραστηριότητα όχι μόνο σε Περιφερειακό αλλά και σε Εθνικό και Κοινοτικό Επίπεδο (ή/και με άλλη ιδιαίτερα δυναμική παραγωγική δραστηριότητα), με αυξανόμενες περιβαλλοντικές πιέσεις, πληθυσμιακή αύξηση και συγκέντρωση, με άμεση ανάγκη ελέγχου του είδους της ανάπτυξής τους.
Στα νησιά αυτά ο σχεδιασμός των χρήσεων γης πρέπει να διερευνά τη σκοπιμότητα καθορισμού ζωνών τουριστικής ανάπτυξης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές και να τις ορίζει κατά περίπτωση.
Ανώτατο όριο δυναμικότητας νέων τουριστικών εγκαταστάσεων εντός ορίων οικισμών και σχεδίων πόλεως εκτός των νήσων Κρήτης, Κέρκυρας και Ρόδου: 100 κλίνες.
Στην τέταρτη ομάδα εντάσσονται βραχονησίδες και ακατοίκητα νησιά.
Κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητά τους με κατοικημένες περιοχές. Στην πρώτη κατηγορία θα επιβάλλεται η απόλυτη προστασία τους. Στη δεύτερη κατηγορία θα επιτρέπεται η ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων με τον όρο ότι κάλυψή τους δεν θα υπερβαίνει το 2% του νησιού, τηρουμένης της λοιπής νομοθεσίας.
Επιπρόσθετα, για τα νησιά της δεύτερης και τρίτης ομάδας και τις παράκτιες περιοχές των αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων τουριστικά περιοχών, καθώς και των μητροπολιτικών περιοχών διακρίνεται ζώνη υψηλής ανταγωνιστικότητας διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων, η οποία εκτείνεται σε απόσταση 200 μ. από τον αιγιαλό και έχει ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη του τουρισμού. Στη ζώνη αυτή που παρατηρείται υψηλός ανταγωνισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων όλων των ειδών, με άμεση ή έμμεση επίπτωση στον τουρισμό, δίδονται οι παρακάτω κατευθύνσεις:
- Ο περιορισμός της δημιουργίας νέων εγκαταστάσεων - χρήσεων μη συμβατών με την τουριστική δραστηριότητα (ιδίως βιομηχανικές / βιοτεχνικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις χονδρικού εμπορίου, εμπορικών εκθέσεων, κτίρια και γήπεδα αποθήκευσης, γραφεία, κτίρια περίθαλψης, πρατήρια καυσίμων) ιδιαίτερα στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά. Στις αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές η χωροθέτηση άλλων χρήσεων επιτρέπεται σε τμήματα τους που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον είτε μεμονωμένα είτε σε οργανωμένους υποδοχείς.
- Η κατά προτεραιότητα προώθηση δράσεων αποκατάστασης της αισθητικής του τοπίου και αναβάθμισης της λειτουργίας του χώρου
- Η διατήρηση των φυσικών χαρακτηριστικών της ζώνης υψηλής ανταγωνιστικότητας σε ορισμένα τμήματα της ακτογραμμής.
Για το σύνολο του παράκτιου χώρου και τα νησιά ορίζεται ελάχιστη απόσταση Ε τοποθέτησης των κτισμάτων από τη γραμμή αιγιαλού πενήντα (50,00μ.) μέτρα. Σε περίπτωση που η υψομετρική στάθμη του φυσικού εδάφους Υ στο πλησιέστερο στην ακτογραμμή σημείο τοποθέτησης του κτιρίου είναι μικρότερη των δέκα (10,00) μέτρων από την στάθμη της θάλασσας, η ελάχιστη απόσταση τοποθέτησης των κτισμάτων Ε από τη γραμμή του αιγιαλού δίδεται από τη σχέση Ε=50+(10-Υ)Χ5.
Ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου που προβλέπουν μεγαλύτερες αποστάσεις στην τοποθέτηση των κτισμάτων από την ακτογραμμή κατισχύουν της ανωτέρω διάταξης.
(6) Ορεινές περιοχές.
Πρόκειται για τις περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας καθώς και της νήσου Κρήτης που εκτείνονται σε υψόμετρο άνω των 600 μ.
Η βασική κατεύθυνση τουριστικής αξιοποίησης του ορεινού χώρου συνίσταται στη μέριμνα για την προστασία αναβάθμιση και ανάδειξη των πόρων, τη βελτίωση της προσβασιμότητας, τη συγκρότηση τοπικών πολυθεματικών δικτύων, την αξιοποίηση του οικιστικού πλεονάσματος των φθινόντων και εγκαταλελειμμένων οικισμών και την προβολή των προορισμών.
(7) Πεδινές και ημιορεινές περιοχές.
Πρόκειται για τις περιοχές, που δεν κατατάσσονται στον παράκτιο ή ορεινό χώρο.
Αποτελούν περιοχές προτεραιότητας στο μέτρο που εμπίπτουν στις Αναπτυγμένες Τουριστικά Περιοχές, τις Αναπτυσσόμενες Τουριστικά και της περιοχές με κυρίαρχες χρήσεις άλλες από τον τουρισμό και δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Στις περιπτώσεις αυτές οι πεδινές και ημιορεινές περιοχές ακολουθούν κατά περίπτωση τις κατευθύνσεις των κατηγοριών χώρου στις οποίες εμπίπτουν.
Σε αντίθετη περίπτωση τα χαρακτηριστικά του χώρου και η αναμενόμενη εξ αυτών ένταση των τουριστικών δραστηριοτήτων δεν δικαιολογούν, για την προγραμματική περίοδο του παρόντος Ειδικού Πλαισίου, τη λήψη ειδικών μέτρων, χωρίς ωστόσο να αποκλείουν τη χωροθέτηση τουριστικών δραστηριοτήτων εφόσον δεν υπάρχει σαφής αντίθεση με άλλες ρυθμίσεις σχεδιασμού του χώρου.
Σε κάθε περίπτωση είναι δυνατή η χωροθέτηση σύνθετων και ολοκληρωμένων αναπτύξεων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού με τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει το Ειδικό Πλαίσιο (στο άρθρο 9) και θα σας παρουσιάσω παρακάτω.
(8) Περιοχές NATURA.
Πρόκειται για τις περιοχές που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Τόπων Κοινοτικής Σημασίας (περιοχές του Δικτύου Φύση 2000) και λοιπές περιοχές περιβαλλοντικής ευαισθησίας, όπως κηρυγμένοι ιστορικοί τόποι, καταφύγια άγριας ζωής κ.λπ., όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Το Ειδικό Πλαίσιο για τις περιοχές αυτές δίνονται, μεταξύ των άλλων, οι παρακάτω κατευθύνσεις:
- Αξιοποίηση των πόρων με την ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού (αγροτουρισμού, περιηγητικού, πεζοπορικού, πολιτιστικού τουρισμού κ.α.).
- Δημιουργία δικτύων μονοπατιών (εθνικών, ευρωπαϊκών) και διαδρομών («δρόμοι» καπνού, αμπέλου, ελιάς κ.α.).
- Θέσπιση ειδικού τέλους υπέρ των Φορέων Διαχείρισης, επί των δραστηριοτήτων του τουρισμού που αναπτύσσονται στις περιοχές αυτές, με σκοπό να χρησιμοποιείται για την προστασία, διαχείριση και ανάδειξη των πόρων.
Μέχρι τον καθορισμό χρήσεων και δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές προτείνεται :
- Ο περιορισμός της δόμησης μικρών, σύμφωνα με την κείμενη τουριστική νομοθεσία, τουριστικών καταλυμάτων στις εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών περιοχές, καθώς και σε μια ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα όρια τους στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται σχετικός κορεσμός (ποσοστό αδόμητων γηπέδων <40%).
Σε κάθε περίπτωση κατά την αξιολόγηση των επενδυτικών σχεδίων πρέπει να δίδεται η δέουσα βαρύτητα στην οικολογική συνιστώσα.
(9) Αρχαιολογικοί χώροι & Μνημεία
Όπως έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Βασική κατεύθυνση του Ειδικού Πλαισίου είναι η εξασφάλιση της προσβασιμότητας, της επισκεψιμότητας και της οργάνωσής τους, εξωραϊσμός του περιβάλλοντος χώρου, έλεγχος χρήσεων και της εγκατάστασης δικτύων υποδομής, ώστε να διασφαλίζεται η βέλτιστη ανάδειξη τους.
(10) Παραδοσιακοί οικισμοί
Όπως έχουν χαρακτηριστεί σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
Το Ειδικό Πλαίσιο για τις περιοχές αυτές, μεταξύ των άλλων, δίνει τις παρακάτω κατευθύνσεις:
- Διαμόρφωση αυστηρότερων κανόνων για τη μορφολογία των νέων κτισμάτων, ενίσχυση δράσεων αποκατάστασης κελυφών και ειδικότερα για τους εγκαταλελειμμένους και φθίνοντες προώθηση πρωτοβουλιών στην κατεύθυνση αναζωογόνησης τους.
- Ελαχιστοποίηση των επεκτάσεων των οικισμών.
- ¶μεσο έλεγχο της δόμησης εκτός σχεδίου πόλης και ορίων οικισμών.
- Αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων ορεινών οικισμών που παρουσιάζουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, με τη μετατροπή κτιρίων σε καταλύματα ή και με νέες μεγαλύτερου μεγέθους επενδύσεις (αύξηση μέχρι και 40% της υφισταμένης δομημένης επιφάνειας), με κίνητρα είτε προς τους σημερινούς ιδιοκτήτες είτε προς ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Β. ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Χωρική οργάνωση και ανάπτυξη των Ειδικών Μορφών Τουρισμού
Το Ειδικό Πλαίσιο δίνει κατευθύνσεις για τη χωρική οργάνωση και ανάπτυξη συγκεκριμένων ειδικών μορφών τουρισμού.
Οι μορφές αυτές έχουν επιλεγεί στο πλαίσιο της προσπάθειας για διάχυση της ανάπτυξης του τουρισμού σε περισσότερες γεωγραφικές περιοχές, εμπλουτισμό και διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος καθώς και επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου. Πρόκειται για το συνεδριακό, τον αστικό, το θαλάσσιο, τον πολιτισμικό με ιδιαίτερη διάκριση για το θρησκευτικό, τον αθλητικό με ιδιαίτερη διάκριση για τα γκολφ, το χιονοδρομικό, τον καταδυτικό και άλλες αθλητικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται στον ορεινό χώρο, τον ιαματικό και θεραπευτικό τουρισμό και τέλος τον τουρισμό φύσης.
Αναλυτικότερα:
(1) Συνεδριακός τουρισμός.
Προωθείται η ανάπτυξη συνεδριακού τουρισμού με προτεραιότητα στα μεγάλα αστικά κέντρα και στις αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές με επαρκή συγκοινωνιακή σύνδεση (κυρίως αεροπορική) και ευκαιρίες για απόλαυση εκδηλώσεων σύγχρονου πολιτισμού (μουσεία, φεστιβάλ, εκθέσεις κ.α.), γαστρονομία, επίσκεψη αξιοθέατων κ.λπ.
Παράλληλα είναι δυνατή η δημιουργία εγκαταστάσεων συνεδριακού τουρισμού μικρότερης κλίμακας σε μικρότερα αστικά κέντρα και άλλους τουριστικούς προορισμούς, βάσει κριτηρίων, όπως: ύπαρξη Α.Ε.Ι. ή ερευνητικών κέντρων, παρουσία κάποιου ισχυρού / κυρίαρχου παραγωγικού τομέα στην περιοχή, ύπαρξη αξιόλογων στοιχείων του φυσικού ή ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, ιστορίας, αθλητικών ή πολιτιστικών εκδηλώσεων κ.α.
Για την ενίσχυση του προβλέπονται:
- Μέτρα για τη βελτίωση της ελκυστικότητάς των πόλεων / τουριστικών περιοχών, τον εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και τη δημιουργία νέων, είτε αμιγών είτε συνδυασμένων με καταλύματα υψηλών προδιαγραφών με συνεδριακά κέντρα.
- Δράσεις ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών στις υποδομές του συνεδριακού τουρισμού.
- Πρόσθετα κίνητρα προτείνονται για αποκατάσταση και επανάχρηση αξιόλογων παλαιών κελυφών.
- Η προώθηση δράσεων σύνδεσης του συνεδριακού με τον εκθεσιακό τουρισμό.
(2) Αστικός Τουρισμός.
Προωθείται κατά προτεραιότητα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, στις μεγάλες πόλεις (Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο,) και σε τουριστικές περιοχές με αξιόλογα αστικά κέντρα (Βόλος, Ναύπλιο, Χώρα Κέρκυρας, Χώρα Ρόδου, Πόλη Χανίων, Ιωάννινα, Καστοριά, Καβάλα, Ξάνθη, Ερμούπολη, Μυτιλήνη, Κω, Καλαμάτα, Κομοτηνή, Ρέθυμνο.).
Για την ανάπτυξη του προτείνεται, μεταξύ άλλων, η κατά προτεραιότητα προώθηση δράσεων που αφορούν στην ανάδειξη και αναβάθμιση αξιόλογων στοιχείων του φυσικού και πολιτιστικού τους περιβάλλοντος.
(3) Θαλάσσιος τουρισμός
Προσδιορίζεται από τη δυνατότητα χρήσης σκαφών αναψυχής. Μεταξύ άλλων προτείνεται η δημιουργία κέντρων θαλάσσιου τουρισμού για την υποστήριξη των εξής ενοτήτων:
· Λαύριο και η ζώνη με τους υφιστάμενους τουριστικούς λιμένες από τον Πειραιά μέχρι τη Βουλιαγμένη, με ακτίνα επιρροής τις Β-Β.Δ. Κυκλάδες και τον Αργοσαρωνικό αντιστοίχως
· Θεσσαλονίκη με ακτίνα επιρροής το Θερμαϊκό και τη Χαλκιδική
· Νάξος, με ακτίνα επιρροής τις Κεντρικές, Νότιες και Ανατολικές Κυκλάδες
· Ρόδος και Κως, με ακτίνα επιρροής τα Νότια Δωδεκάνησα και τα Βόρεια Δωδεκάνησα και Σάμο - Ικαρία αντιστοίχως
· Σκιάθος, με ακτίνα επιρροής τις Βόρειες Σποράδες, Μαγνησία, Βόρεια Εύβοια και Σκύρο
· Κέρκυρα και Λευκάδα, με ακτίνα επιρροής τις ακτές της Δυτικής Ελλάδας, της Β.Δ. Πελοποννήσου και των νησιών του Ιονίου
· Καλαμάτα με ακτίνα επιρροής τις ακτές της Ν. Δ. και Ν.Α. Πελοποννήσου
· Ηράκλειο με ακτίνα επιρροής κυρίως τις βόρειες ακτές της Κρήτης.
(4) Πολιτισμικός Τουρισμός
Για την ανάπτυξη του απαιτείται, μεταξύ άλλων:
- Η ιεραρχημένη αναβάθμιση του μουσειακού, μνημειακού και αρχαιολογικού κεφαλαίου της χώρας.
- Η εξασφάλιση της προσβασιμότητας, της επισκεψιμότητας και οργάνωσης των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων που θα ενταχθούν σε τουριστικά δίκτυα.
- Η ενίσχυση, προβολή και καθιέρωση φεστιβάλ, πολιτισμικών θεσμών και άλλων σχετικών εκδηλώσεων.
- Η ανάπτυξη του γαστριμαργικού τουρισμού και η ένταξή του στο τουριστικό προϊόν (ανάπτυξη βιολογικών προϊόντων, συστημάτων διασφάλισης της ποιότητας τους και πιστοποίησης της αξίας και της μοναδικότητας τους).
Ειδικές δράσεις προβλέπονται για τον λεγόμενο Θρησκευτικό Τουρισμό (π.χ. Μετέωρα, Πάτμος, ¶γιο Όρος κλπ.)
(5) Αθλητικός τουρισμός.
Εκτός από την αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων, που διαθέτουν σύγχρονες εγκαταστάσεις διεθνών προδιαγραφών και επαρκή τουριστική υποδομή προτείνεται η ανάπτυξη προπονητικών κέντρων σε περιοχές του ορεινού και ημιορεινού χώρου που διαθέτουν επαρκή πρόσβαση και τουριστικές υποδομές καθώς και η ενίσχυση συγκεκριμένων μορφών αθλητικού τουρισμού, όπως το γκολφ, ο χιονοδρομικός τουρισμός, ο καταδυτικός τουρισμός και ο τουρισμός αθλητικών δραστηριοτήτων του ορεινού χώρου.
Ειδικά για το γκολφ, προτείνεται:
α) η δημιουργία εγκαταστάσεων γκολφ στις ευρύτερες περιοχές των μεγάλων πόλεων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Βόλου, των Ιωαννίνων, στις νήσους Κρήτη, Κέρκυρα, Ρόδο και Ζάκυνθο, στους νομούς Ηλείας, Μεσσηνίας και Χαλκιδικής. Παράλληλα, γήπεδα γκολφ θα μπορούν να δημιουργούνται ως τμήμα σύνθετων ολοκληρωμένων τουριστικών επενδύσεων με την προϋπόθεση εξασφάλισης των απαιτούμενων υδατικών πόρων της εγκατάστασης ύστερα από την ικανοποίηση υδρευτικών, αρδευτικών και οικολογικών αναγκών της περιοχής που επηρεάζεται ή τη χρήση ανακυκλωμένου νερού από αξιοποίηση των λυμάτων μετά από τριτοβάθμια επεξεργασία(αφαλάτωση).
β) η αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων.
Θετική, τέλος, θεωρείται η ύπαρξη ή η συνδυασμένη ανάπτυξη δύο ή περισσοτέρων γκολφ στην ίδια περιοχή.
Για τον χιονοδρομικό τουρισμό, διευκρινίζω ότι δεν προβλέπεται η κατασκευή νέων χιονοδρομικών κέντρων ωστόσο, προτείνεται ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων εγκαταστάσεων, η δημιουργία δικτύων ορειβατικού σκι, η αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών, κ.α.
Ο καταδυτικός τουρισμός προτείνεται να προωθηθεί για τον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος σε περιοχές όπου ο τουρισμός είναι ήδη αναπτυγμένος και διαθέτουν τους απαιτούμενους προς τούτο πόρους (υποθαλάσσιοι γεωλογικοί σχηματισμοί και οικοσυστήματα, ναυάγια, ενάλιες αρχαιότητες κ.λπ). Ως τέτοιες περιοχές καταρχήν προτείνονται: η Κάλυμνος, η Λέρος, ο Παγασητικός Κόλπος, ο Νότιος Ευβοϊκός Κόλπος, η Πύλος κ.λπ.
(6)Ιαματικός και θεραπευτικός τουρισμός.
Προτείνεται:
α) η ανάπτυξη κέντρων θερμαλισμού, καταρχήν, στις παρακάτω περιοχές:
Αιδηψός - Καμμένα Βούρλα - Θερμοπύλες - Υπάτη - Σμόκοβο, Κυλλήνη -Καϊάφας, Κύθνος, Μέθανα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Κως - Ρόδος - Νίσυρος, Σάμος - Ικαρία, Χίος - Μυτιλήνη, Λουτράκι Πέλλας, Σιδηρόκαστρο.
β) η δημιουργία κέντρων θαλασσοθεραπείας και θεραπευτικού τουρισμού με έμφαση στον συνδυασμό θεραπείας, αναψυχής και παραθερισμού κατά προτεραιότητα σε ανεπτυγμένες ή αναπτυσσόμενες τουριστικά περιοχές της χώρας με καλή συγκοινωνιακή σύνδεση.
(7) Τουρισμός Φύσης
Ο τουρισμός φύσης αναπτύσσεται στον ορεινό χώρο και σε ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές. Για την ενίσχυση του εκτός από τις κατευθύνσεις που δίνονται για τις περιοχές αυτές προτείνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
- Καθιέρωση ενός συστήματος ιεράρχησης των περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών που μπορούν να αξιοποιηθούν τουριστικά με κατά περίπτωση κριτήρια που θα αφορούν στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες σε κάθε περιοχή.
- Δράσεις ανάδειξης προστατευόμενων περιοχών που διαθέτουν σχετικούς πόρους (φύση, τοπίο), ως πόλων ανάπτυξης τουρισμού φύσης ευρύτερης ακτινοβολίας. Τέτοιες περιοχές αποτελούν καταρχήν:
· οι Εθνικοί Δρυμοί Ολύμπου, Πρεσπών, Βίκου - Αώου και Σαμαριάς,
· οι υγρότοποι που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο Ραμσάρ,
· τα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα Ζακύνθου και Βορείων Σποράδων κ.λπ.
- Η καθιέρωση τοπικών δικτύων, διαδρομών - μονοπατιών, πολυθεματικού χαρακτήρα με έμφαση στη φυσιολατρική διάσταση.
- Ο εμπλουτισμός των διαδρομών με εναλλακτικές δραστηριότητες (πίστες mountain bike, ιππασία) και η ένταξη σε αυτές, όπου είναι δυνατόν, παραδοσιακών οικισμών με υποδομές εστίασης και αναψυχής.
- Η διατήρηση και ανάδειξη των στοιχείων του παραδοσιακού τρόπου ζωής.
Γ. ΤΡΙΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Ειδικές και τεχνικές υποδομές
Στην Κοινή Υπουργική Απόφαση έχουμε συμπεριλάβει ένα συνολικό σχέδιο ενίσχυσης των υποδομών. Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη πρόταση που καλύπτει τους τομείς των μεταφορικών υποδομών (αεροδρόμια, λιμάνια, οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο), με στόχο τη διεύρυνση των τουριστικών προορισμών και την καλύτερη εξυπηρέτηση των υφιστάμενων καθώς και υποδομές ύδρευσης, διαχείρισης υγρών και στερών αποβλήτων, ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και υγείας για τον εξοπλισμό και τη θωράκιση περιοχών τουριστικού ενδιαφέροντος και την ενίσχυση του αναπτυξιακού τους ρόλου.
Δ. ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Κατηγορίες χώρου με ειδικό καθεστώς - Επίλυση συγκρούσεων με άλλες χρήσεις
Για την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων τίθεται ως γενική αρχή η αποφυγή της διάσπασης της ενότητάς τους. Επιτρέπεται μόνο η εγκατάσταση ελαφρών μη μόνιμων υποδομών εξυπηρέτησης ειδικών μορφών τουρισμού φύσης, αποκλειστικά για τη φύλαξη εξοπλισμού και την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών.
Επίσης, προτείνεται η διατήρηση του υψηλού καθεστώτος προστασίας που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία για την αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, με εξαίρεση τις περιπτώσεις δημιουργίας τουριστικών υποδομών μεγάλης κλίμακας στο ηπειρωτικό χώρο που συμβάλλουν στην αναβάθμιση ή και εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος ύστερα από στάθμιση παραγόντων κόστους ωφέλειας σε κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.
Τέλος, δίνονται κατευθύνσεις με στόχο την επίλυση συγκρούσεων των τουριστικών χρήσεων με χρήσεις βιομηχανίας, ενέργειας και υδατοκαλλιεργειών. Ενδεικτικά για τη ρύθμιση των σχέσεων τουρισμού - βιομηχανίας δίδονται οι παρακάτω κατευθύνσεις:
Εντός των περιοχών με προτεραιότητα τουρισμού, είναι κατά κανόνα επιθυμητή η συγκέντρωση βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσης και υψηλής όχλησης σε οργανωμένους υποδοχείς. Η τυχόν επιτρεπόμενη σημειακή χωροθέτηση της βιομηχανίας δεν πρέπει να θίγει το περιβάλλον και το τοπίο ως τουριστικούς πόρους.
Η συνύπαρξη της παραδοσιακής βιοτεχνίας - χειροτεχνίας καθώς και μονάδων τυποποίησης τοπικών προϊόντων ονομασίας προέλευσης με τον τουρισμό κρίνεται επιθυμητή.
Ε. ΠΕΜΠΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Σύνθετες και ολοκληρωμένες αναπτύξεις τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού.
Ως «σύνθετη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού» νοείται η συνδυασμένη ανάπτυξη ξενοδοχείων διαφόρων λειτουργικών μορφών/τύπων υψηλών προδιαγραφών, τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων, εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής (συνεδριακά κέντρα, γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας κ.ά.) καθώς και κατοικιών προς πώληση στις οποίες θα προβλέπεται η δυνατότητα παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου.
Η ανάπτυξη σύνθετων και ολοκληρωμένων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού προωθείται τόσο σε αναπτυσσόμενες και ήδη ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές συμπεριλαμβανομένων των μητροπολιτικών περιοχών όσο και στον πεδινό ή ημιορεινό χώρο βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων :
Σε κάθε περίπτωση κατά την αξιολόγηση των εν λόγω επενδυτικών σχεδίων εκτιμάται θετικά η τυχόν :
- Παράλληλη προώθηση δράσεων ανάδειξης / προβολής στοιχείων της φυσικής ή και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής.
- Η ενσωμάτωση αξιόλογων στοιχείων της τοπικής αρχιτεκτονικής.
- Η υιοθέτηση σύγχρονων προτύπων περιβαλλοντικής διαχείρισης και εξοικονόμησης ενέργειας και υδάτινων πόρων.
Ως ενδεικτικές περιοχές προτεραιότητας για ανάπτυξη σύνθετων κι ολοκληρωμένων μορφών τουρισμού προτείνονται οι ακόλουθες περιοχές:
- Παράκτιες περιοχές Δυτικής Πελοποννήσου
- Παράκτιες περιοχές Αιτωλοακαρνανίας
- Παράκτιες περιοχές Ηπείρου
- Παράκτιες περιοχές Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης
- Παράκτιες περιοχές Ανατολικής και ΝΑ Κρήτης
- Παράκτιες περιοχές Νότιας Ρόδου
- Δυτικές ακτές Ζακύνθου
- Ευρύτερη περιοχή πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου
Η ανάπτυξη σύνθετων κι ολοκληρωμένων μορφών τουρισμού είναι δυνατή είτε σε οργανωμένους υποδοχείς (Π.Ο.Τ.Α., Π.Ο.Α.Π.Δ., Π.Ε.Ρ.ΠΟ.) είτε σε εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές με τις διατάξεις για τη δόμηση τουριστικών εγκαταστάσεων στις περιοχές αυτές. Τα όριο αρτιότητας στη δεύτερη περίπτωση ορίζεται σε 150.000 τμ.
Για την ανάπτυξή τους απαιτείται η εισαγωγή στη νομοθεσία:
α) νέων μορφών διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων που θα περιλαμβάνουν τη δυνατότητα αγοράς από τρίτους, για χρήση και εκμετάλλευση, τμημάτων τουριστικού συγκροτήματος υπό τη μορφή ανεξάρτητων διαμερισμάτων ή κατοικιών, με την υποχρέωση να το παραχωρούν, στο φορέα της τουριστικής επιχείρησης, ελεύθερο για χρήση ως τμήμα του ξενοδοχείου, ένα τμήμα τουλάχιστον του χρόνου βάσει ιδιωτικών συμφωνιών. Το ποσοστό του ξενοδοχειακού καταλύματος που θα μπορεί να μεταβιβαστεί δύναται να διαφοροποιείται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της εγκατάστασης και δεν μπορεί να υπερβεί το 70%. Αντίστοιχες ρυθμίσεις μπορεί να προβλεφθούν με μακροχρόνιες μισθώσεις ξενοδοχειακών τμημάτων ή με την αγορά κάθε «αυτοτελούς τμήματος» από ένα μικρό αριθμό αγοραστών. Η ρύθμιση αυτή θα έχει εφαρμογή και σε υφιστάμενες τουριστικές εγκαταστάσεις.
β) νέου τύπου τουριστικής εγκατάστασης που θα προβλέπει τη συνδυασμένη ανάπτυξη ξενοδοχείων διαφόρων λειτουργικών μορφών και τύπων υψηλών προδιαγραφών, τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων, εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής (συνεδριακά, γκολφ, κέντρα θαλασσοθεραπείας κ.ά.) καθώς και κατοικιών προς πώληση στις οποίες θα προβλέπεται η δυνατότητα παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου. Στις περιπτώσεις αυτές το ποσοστό των κατοικιών, που μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τα είδη των ειδικών τουριστικών υποδομών που περιλαμβάνει, μπορεί να φτάσει το 30% της επιφανείας των εγκαταστάσεων φιλοξενίας (δωμάτια ξενοδοχείου και κατοικίες).
Οι εγκαταστάσεις των εδαφίων (α) και (β) δομούνται στο σύνολο τους ως κύρια τουριστικά καταλύματα. Σε περίπτωση συνδυασμένης χρήσης των προβλέψεων των προαναφερόμενων παραγράφων (α) και (β) το συνολικά μεταβιβαζόμενο ποσοστό δεν μπορεί να υπερβαίνει το 70% της επιφανείας των εγκαταστάσεων φιλοξενίας. Η ρύθμιση αυτή θα έχει εφαρμογή και σε εκτάσεις που έχουν ενεργοποιηθεί πολεοδομικά με προγενέστερα καθεστώτα δόμησης.
ΣΤ. ΕΚΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Λοιπές κατευθύνσεις σχεδιασμού και προτάσεις τροποποίησης της νομοθεσίας
Στην ενότητα αυτή περιλαμβάνονται κατευθύνσεις σχεδιασμού και προτάσεις τροποποίησης της νομοθεσίας, όπως αυτές που σας ανέπτυξα προηγούμενα και αφορούν στην εισαγωγή στη νομοθεσία των σύνθετων και ολοκληρωμένων αναπτύξεων τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού, σε νέες μορφές διαχείρισης τουριστικών καταλυμάτων καθώς και σε αναγκαίες προσαρμογές της πολεοδομικής και αναπτυξιακής νομοθεσίας.
Ζ. ΕΒΔΟΜΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Πρόγραμμα δράσης 2007 - 2022
Για την επίτευξη των στόχων που εξυπηρετεί το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό απαιτείται συνδυασμός δράσεων και λήψη μέτρων θεσμικού αλλά και διοικητικού - οργανωτικού χαρακτήρα.
Σε θεσμικό επίπεδο, μεταξύ άλλων, προβλέπεται η προσαρμογή στο νέο Πλαίσιο της δράσης υπουργείων, περιφερειών και αυτοδιοίκησης, η εναρμόνιση των κατωτέρων επιπέδων σχεδιασμού του χώρου και η προσαρμογή της νομοθεσίας για τις αναπλάσεις.
Σε διοικητικό - οργανωτικό επίπεδο, προωθείται η δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του Ειδικού Πλαισίου και η δημιουργία μηχανισμού ελέγχου με στόχο την διαφύλαξη των παραδοσιακών οικισμών.
