Με προσδοκίες για στροφή πολιτικής πραγματοποιείται η σημερινή συνεδρίαση των 19 υπουργώ Οικονομικών της Ευρωζώνης, η οποία και έρχεται στον απόηχο ζοφερών στοιχείων για τις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της νομισματικής ένωσης. Σύμφωνα με πληροφορίες το Eurogroup είναι έτοιμο να πει το «ναι» σε χαλάρωση του δημοσιονομικού πλαισίου και στην πιο δυναμική προώθηση αναπτυξιακών πολιτικών. Αν και η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην ατζέντα το κλίμα που διαμορφώνεται φαίνεται να τη βοηθά στη «μάχη» των διεκδικήσεων έναντι των πιστωτών.
Το τέταρτο τρίμηνο του 2019 η γερμανική οικονομία παγιδεύθηκε σε τέλμα, ενώ η γαλλική και η ιταλική βρέθηκαν σε τροχιά συρρίκνωσης. Το 2020 κατέφθασε με την απειλή του νέου κοροναϊού, ο οποίος ορθώνει εμπόδια στην εφοδιαστική αλυσία, τη μεταποίηση, τις εξαγωγές και τον τουρισμό. Τα περιθώρια για επιμονή στην αυστηρή λιτότητα στενεύουν επικίνδυνα. Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν πλέον την ανάγκη για χαλάρωση του πλαισίου και όπως δήλωναν προ ημερών στο Reuters Ευρωπαίων αξιωματούχοι οι πρώτες αποφάσεις σε αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσαν να έρθουν σήμερα.
Θα είναι βεβαίως απίθανο να δούμε να καταργείται το περιβόητο (ή διαβόητο κατά άλλους) όριο του 3% στο δημοσιονομικό έλλειμμα και το 60% στο δημόσιο χρέος. Ωστόσο η ευελιξία μπορεί να λάβει πολλές μορφές, με το κρίσιμο στοιχείο να είναι το ποιες δαπάνες θα υπολογίζονται και ποιες θα εξαιρούνται στον υπολογισμό των ελλειμμάτων ή το τι θα συμβαίνει σε περιόδους κρίσης.
Τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στη Γερμανία η οποία παρά την κριτική ακόμη και από οργανισμούς όπως το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ ή τις παροτρύνσεις των Κομισιόν και ΕΚΤ επιμένει σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Τώρα έχει έρθει η ώρα να δαπανήσει περισσότερα. Το Βερολίνο δύσκολα θα εγκαταλείψει το «δόγμα» του, αλλά περιμένουν όλοι να ανοίξει κάποια παραθυράκια.
Και κάπου εδώ έρχεται και η περίπτωση της Ελλάδας. Πρόσφατα η Αθήνα απέσπασε το «ναι» της Κομισιίον να ανοίξει η συζήτηση για χαμηλότερους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων. Δεν είναι το μοναδικό της αίτημα προς τους Ευρωπαίους. Έχει ζητήσει επίσης: :
- τη δυνατότητα εξαίρεσης ενός ποσού περίπου 200 εκατ. ευρώ για το μεταναστευτικό, από το κατά πρόγραμμα υπολογισμό του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα,
- τη δυνατότητα μεταφοράς υπερπλεονασμάτων από έτος σε έτος μέσω ενός μηχανισμού εξομάλυνσης και
- την αλλαγή της χρήσης των κερδών από τη διακράτηση ελληνικών ομολόγων από τις κεντρικές τράπεζες, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αναπτυξιακές επενδύσεις.
Η Αθήνα επισημαίνει ότι υπάρχουν τα περιθώρια για όλα τα παραπάνω χάρη στους ρυθμούς ανάπτυξης- που είναι διπλάσιοι αυτών της Ευρωζώνης- και στις άκρως ευνοϊκές εξελίξεις στην αγορά των κρατικών ομολόγων. Η βουτιά της απόδοσης κάτω από το 1% σημαίνει και βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους. Πέρα από τα επίσημα επιχειρήματα, ωστόσο, ρόλο στις διαπραγματεύσεις (που σίγουρα δεν είναι εύκολες) θα διαδραματίσει και το κλίμα. Εάν αυτό δίνει σήμα για στροφή σε πιο επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, η ελληνική πλευρά θα έχει ακόμη έναν ισχυρό «σύμμαχο».
naftemporiki.gr
