ΞΕΠΕΡΑΣΕ τα 238 δισ. ευρώ, το δημόσιο χρέος της χώρας τον περασμένο Σεπτέμβριο, απειλώντας και τον αναθεωρημένο στόχο που τέθηκε εσχάτως, με την εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού.
Η αύξηση του δημοσίου χρέους, είναι υψηλότερη του ταμιακού ελλείμματος του Προϋπολογισμού, εξέλιξη που αποδίδεται στον αυξημένο δανεισμό, αλλά και στην ανάληψη χρεών ασφαλιστικών ταμείων και άλλων δημόσιων φορέων.
Σταθερά ανοδική είναι επίσης και η πορεία των εγγυήσεων προς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και με δεδομένο ότι πρόκειται για φορείς με περιορισμένη πιστοληπτική ικανότητα, στην πραγματικότητα αποτελούν εν δυνάμει δημόσιο χρέος.
Αναλυτικότερα σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους το ύψος του δημοσίου χρέους της χώρας διαμορφώθηκε στο τέλος Σεπτεμβρίου σε 238,47 δισ. ευρώ, έναντι 227,16 δισ. ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2006, σημειώνοντας αύξηση 11,3 δισ. ευρώ, ή κατά 5%.
Κοντά στο στόχο
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ύψος του χρέους στο τέλος Σεπτεμβρίου πλησίασε τον ετήσιο στόχο του υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τον οποίο στο τέλος του Δεκεμβρίου 2007, θα διαμορφωθεί σε 238,61 δισ. ευρώ.
Σε εφιαλτικά επίπεδα ανέρχονται επίσης οι βραχυπρόθεσμες λήξεις των ομολόγων, αφού για την προσεχή πενταετία ξεπερνούν τα 95 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό προκύπτει από τις εκδόσεις των ομολόγων, που πραγματοποιήθηκαν έως τις 30 Σεπτεμβρίου, που σημαίνει ότι το βραχυπρόθεσμο χρέος θα αυξηθεί με τις εκδόσεις που θα ακολουθήσουν. Ήδη για το 2008, ο προγραμματισμένος δανεισμός υπολογίζεται από το υπουργείο Οικονομικών σε 39,3 δισ. ευρώ.
Επίσης αφορούν μόνο το διαπραγματεύσιμο χρέος και όχι τις ειδικές εκδόσεις ομολόγων (προμέτοχα, μετατρέψιμα, δομημένα κ.λπ), που φτάνουν σε 50 δισ. ευρώ και προσαυξάνουν τόσο τα χρεολύσια όσο και τους τόκους.
Σε ένα χρόνο οι λήξεις των διαπραγματεύσιμων ομολόγων, φτάνουν σε 24,85 δισ. ευρώ, ενώ στην πενταετία ανέρχονται σε 95,32 δισ. ευρώ.
Ως ποσοστό του ΑΕΠ
Πάντως το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ υποχώρησε, μετά την αναθεώρηση του ΑΕΠ. Με βάση τα στοιχεία της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης στο τέλος του έτους 2007 εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 238.610 εκατ. ευρώ ή 104% του ΑΕΠ, έναντι 226.218 εκατ. ευρώ ή 105,7% του ΑΕΠ το 2006. Το 2008 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 250.278 εκατ. ευρώ ή 102% του ΑΕΠ, παρουσιάζοντας μείωση κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες έναντι του 2007.
Το χρέος Γενικής Κυβέρνησης, που προσδιορίζεται με την αφαίρεση από το συνολικό χρέος, των ομολόγων, που κατέχουν δημόσιοι οργανισμοί (ενδοκυβερνητικό χρέος), στο τέλος του 2007 εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 214.281 εκατ. ευρώ ή 93,4% του ΑΕΠ, έναντι 204.018 εκατ. ευρώ ή 95,3% του ΑΕΠ το 2006. Το 2008 εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 223.325 εκατ. ευρώ ή 91% του ΑΕΠ, παρουσιάζοντας μείωση κατά 2,4 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ έναντι του 2007.
Αύξηση των εγγυήσεων
Την ανιούσα πήραν και οι κρατικές εγγυήσεις στο εννεάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου, καθώς το σύνολό τους διαμορφώθηκε σε 19,30 δισ. ευρώ, από 17,94 δισ. ευρώ, που ήταν στο τέλος Δεκεμβρίου 2006, σημειώνοντας αύξηση 7,6% ή κατά 1,36 δισ. ευρώ.
Έως το τέλος του 2007, οι κρατικές εγγυήσεις θα αυξηθούν σε 20 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τη νεότερη εκτίμηση του υπουργείου Οικονομικών που αναγράφεται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού. Ως ποσοστό του ΑΕΠ, το ύψος των εγγυήσεων στο τέλος του 2007 θα φτάσει στο 8,7%, από 8,4% στο τέλος του 2006.
Για το έτος 2008, το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών «προειδοποιεί» για νέα αύξηση των εγγυήσεων, αφού εκτός των συνήθως παροχών εγγυήσεων, το Δημόσιο θα εγγυηθεί και τα δάνεια που θα χορηγηθούν στις επιχειρήσεις και στους ιδιώτες των πυρόπληκτων νομών, για νέο δανεισμό και για τη ρύθμιση οφειλών των επιχειρήσεων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αποδέκτες των κρατικών εγγυήσεων είναι κυρίως οι ελλειμματικές ΔΕΚΟ, οι οποίες χωρίς τη κρατική εγγύηση, δεν θα μπορούσαν να δανειστούν.
Επίσης, ο «εγγυημένος» δανεισμός των ΔΕΚΟ γίνεται κυρίως από τράπεζες του εξωτερικού. Πάντως οι ΔΕΚΟ και γενικά οι δανειζόμενοι με κρατική εγγύηση, συνήθως δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια που λαμβάνουν από τις τράπεζες, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται το δημόσιο, όταν καταπίπτουν οι εγγυήσεις.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΚΟΥΡΗΣ
